Globalna nauka, globalni naukowcy

Mark Stevenson stawia sobie karkołomne pytanie: jak będzie wyglądał świat jego przyszłości. W jakiej rzeczywistości on, wykształcony trzydziestodziewięcioletni kawaler, będzie żył, mając lat osiemdziesiąt. Aby choć trochę zbliżyć się do odpowiedzi, autor spotyka się z apostołami nowych nurtów we współczesnej nauce i namawia ich wcielenia się w futurologów. Wśród jego rozmówców znalazły się m.in. takie osobistości jak: Eric Drexler – ojciec nanotechnologii molekularnej i idei szarej mazi, Vinton Cerf – Główny Kaznodzieja Internetu (od 2005 roku na usługach Google Inc.), Nick Bostrom – piszący wiersze transhumanista, Cynthia Breazeal – która stworzyła humorzastego antropomorficznego robota, Vicky Buck – interesująca się wykorzystaniem energii odnawialnej i biomasy.
„Co nas czeka? Krótki przewodnik po przyszłości” to książka, która w błyskotliwy i zaskakująco łatwy sposób wprowadza czytelnika w tajniki najbardziej oryginalnych nurtów naukowych. To lektura, dzięki której ciekawość świata i otwarty umysł znajdą wspaniałą pożywkę, a Czytelnik zajrzy do gabinetów i laboratoriów najciekawszych osobowości współczesnej nauki. Stanowi ona także najbardziej przekonujący dowód na to, że o poważnych sprawach można pisać lekko i zabawnie, a naukowcy często są pełnymi poczucia humoru showmanami.

Mark Stevenson (ur. 1971 r.) – absolwent University of Salford, pisarz, myśliciel, dyrektor Flow Associates – poważanej brytyjskiej firmy consultingowej w dziedzinie transmisji kulturowej, oraz ReAgency, organizacji zajmującej się komunikacją naukową, członek Royal Society for the Encouragement of Arts, Manufactures and Commerce. Mieszka w Londynie.
Ostra i fascynująca.
„THE WALL STREET JOURNAL”
Stevenson to żywiołowy przewodnik po najnowszych osiągnięciach nauki – jest jak wynalazca i futurysta Ray Kurzweil, tyle że lektura jego książki nie dołuje.
„THE WASHINGTON POST”

Kalejdoskop niesamowitych technologii i ich charyzmatycznych proroków. Stevenson skompletował imponującą listę rozmówców.
„FINANCIAL TIMES”

[ Stevenson pokazuje ] , że mamy szansę na przyszłość, której warto doczekać.
„THE GUARDIAN”

Jest to książka o naukowcach i pasji uprawiania nauki – pasja postrzegana jest w kontekście pozytywnej motywacji, zaangażowania i satysfakcji naukowca; pasja jako integralna część rdzenia jego tożsamości. Zdaniem Autora nasze pasje naukowe, w powiązaniu z władzą i wolnością naszego umysłu, mogą być w praktyce urzeczywistniane, możemy kreować swój akademicki świat „w sobie i wokół”.

Słownik naukowo-techniczny niemiecko-polski:
- nowe wydanie
- gruntownie przejrzany, uaktualniony i rozszerzony
- rozszerzony o ponad 15 000 nowych haseł i 30 000 nowych znaczeń z takich dziedzin, jak:
agrotechnika, chemia, elektronika, informatyka, kolejnictwo, lotnictwo, ochrona środowiska, telekomunikacja
- wzbogacony o hasła z medycyny, prawa i ubezpieczeń
- o układzie haseł zmienionym na gniazdowy
- ponad 115 000 terminów wyjściowych, w tym wiele skrótów i skrótowców występujących w fachowej literaturze niemieckiej oraz co najmniej 150 000 odpowiedników lub objaśnień w języku polskim
- przeznaczony dla tłumaczy tekstów technicznych, studentów i pracowników naukowych uczelni technicznych, przedsiębiorców, pracowników firm zagranicznych.

Bill Readings (1960–1994), brytyjski literaturoznawca, profesor komparatystyki na Uniwersytecie w Montrealu. Zginął w wypadku, nim ukazała się drukiem jego książka Uniwersytet w ruinie.

Badając kondycję uniwersytetu u progu XXI w., autor stawia nas przed wyborem: czy iść na ustępstwa wobec korporacyjnej rzeczywistości, w której uczony staje się biurokratą,
a student świadomym konsumentem, czy pogrążać się w romantycznej nostalgii, pozostając w ruinach „dawnego” uniwersytetu.

Przedstawiony zbiór zawiera teksty reprezentatywne dla różnych perspektyw badawczych dotyczących współczesnej komunikacji naukowej. Większość z nich opiera się na dorobku informatologii, niemniej kilku autorów korzysta z metodologii innych nauk albo też wprost lub pośrednio porusza wątki charakterystyczne dla podejścia naukoznawczego. Tę różnorodność należy uznać za zaletę oraz cechę charakterystyczną prowadzonych dziś badań, potwierdzającą zjawisko szybszego rozwoju nauki na pograniczach dyscyplin. Prezentowane tu opracowania zawierają pytania skłaniające do dalszej eksploracji, wskazujące nowe potrzeby i pola badawcze. Współczesna komunikacja i informacja naukowa podlegają dynamicznym zmianom, które domagają się szybkiej rejestracji, opisu i analizy.

Z recenzji dr hab. Małgorzaty Kisilowskiej

Jednym ze wspomnień mojego wczesnego dzieciństwa jest miesięcznik Horyzonty techniki prenumerowany przez ojca. Niczym bohater schulzowskiego opowiadania Księga pochłaniający historię Anny Csillag i jej cudownego środka na porost włosów, z wypiekami na twarzy czytywałem wtedy rubrykę Fantazje i facecje naszych dziadków. Do dziś pamiętam rysunki przedstawiające majestatyczne zeppeliny i wielkie maszyny parowe, albo panów w melonikach (jak gdyby wyjętych wprost z obrazów Magritte'a) pedałujących z jakąś dziwną zawziętością, by w ten sposób poruszać skrzydłami ornitopterów.
Autor
„Zapomniana historia nauki …” to zbiór ciekawych, przewrotnych esejów opisujących mniej znane fakty naukowe. Autor pokazuje jak długą i żmudną drogę należało przebyć, abyśmy mogli korzystać z dobrodziejstw współczesnej techniki. Niewątpliwą zaletą książki jest wybór tematów mało znanych, dotyczących zaskakujących aspektów ludzkiej aktywności. Autor pokazuje naukę od mniej koturnowej strony, wraz z jej ślepymi uliczkami, curiosami, paranauką, także cechy osobowości (te pozytywne i te wstydliwe) ludzi próbujących rozwijać wiedzę i technikę. Przybliża także czytelnikowi nietuzinkowe i barwne osobowości. Nie unika przy tym tematów kontrowersyjnych, starając się pokazać ich uwarunkowania psychologiczne, społeczne czy historyczne.
Książka jest przeznaczona dla szerokiego grona czytelników zainteresowanych nauką, jej historią, ciekawymi postaciami ludzi tworzących cywilizację, ale również jej manowcami i ślepymi uliczkami.
Książka dr Rejmera wprowadza czytelnika w nieznany już dla wielu świat optymizmu poznawczego, charakterystycznego dla XIX stulecia. Czytając ją, przenosimy się w świat zbliżony do tego, stworzonego przez Cyrusa Smitha z Tajemniczej wyspy czy kapitana Nemo z 20 tysięcy mil podmorskiej żeglugi. (…) niezwykle miło jest pobyć przez chwilę w towarzystwie bohaterów tej książki, którzy potrafili przez całe życie wierzyć w poznawalność i możliwość ujarzmienia świata. O ile jednak Julius Verne wymyślał świat i bohaterów w nim żyjących, w książce Krzysztofa Rejmera spotykamy realnie żyjących i działających ludzi. Ich niezłomny optymizm może imponować, a wręcz zachęcać do porzucenia – przynajmniej intelektualnie – ograniczeń tak zwanej życiowej mądrości.
Z recenzji Marka Kordosa