Głos ciała

Kontynuacja bestsellerowej książki Ciało pamięta Bolesne doświadczenia odciskają piętno nie tylko na psychice, ale również pozostawiają ślad w ciele: powracające koszmary, flashbacki, blokady mięśniowe czy zachowania dysocjacyjne to znamiona przebytej traumy. Babette Rotschild uczy, jak dzięki terapii oraz pracy z ciałem, odzyskać poczucie bezpieczeństwa i kontroli. Stawiając na pierwszym miejscu dobro klienta, prezentuje nowe, rozbudowane strategie i zasady bezpiecznego wychodzenia z traumy, dostosowane do indywidualnych potrzeb. Są one przydane w pracy zarówno z osobami wykazującymi gotowość do zmierzenia się ze swoją przeszłością jak z tymi, które wolą do niej nie wracać. Autorka na konkretnych przykładach pokazuje, jak wykorzystać wiedzę o funkcjonowaniu autonomicznego układu nerwowego i jego reakcji na stres w leczeniu traumy, w jaki sposób regulować stabilność klienta w trakcie sesji oraz jak umiejętnie wykorzystywać pozytywne wspomnienia i markery somatyczne, by przywrócić mu poczucie bezpieczeństwa w życiu codziennym i podczas terapii. Innowacyjny pomysł włączenia do terapii traumy elementów medytacji relaksacyjnej, praktyki uważności czy jogi pomaga skoncentrować się na teraźniejszości i zaakceptować przeszłe traumatyczne doświadczenia. Babette Rothschild odwołując się do swoich doświadczeń, zarówno sukcesów jak i popełnionych błędów, daje wskazówki umożliwiające zwiększenie efektywności terapii. Niniejsza publikacja to lektura dla terapeutów pracujących z osobami po przebytej traumie. Dzięki tej ksiażce: Dowiesz się, jak stabilizować nowego klienta, który ulega dysocjacji na skutek uporczywych flashbaków wywołanych traumą Zrozumiesz funkcjonowanie autonomicznego układu nerwowego Nauczysz się identyfikować i wykorzystywać ukryte zasoby somatyczne Poznasz sposoby wykorzystania dobrych wspomnień i markerów somatycznych w terapii Tom 2 publikacji Ciało pamięta poszerza zakres możliwości dostępnych terapeutom traumy oraz skłania ich do tego, by w objawach klinicznych dostrzegali zasoby. Autorka przystępnie wyjaśnia, jak terapeuci mogą wykorzystać zasoby straumatyzowanych osób oraz świadomość stanu fizjologicznego klienta w celu zaplanowania jego podróży ku zdrowiu". Stephen W. Porges, autor książki Teoria poliwagalna. Przewodnik TOM ZAWIERA: CZĘŚĆ I. TEORIA I ZASADY • Rewolucja w terapii osób po urazie psychicznym • Precyzja regulacji autonomicznego układu nerwowego • Bezpieczeństwo wymaga wszystkich zmysłów. Stabilizacja sensoryczna • Ożywianie zapomnianej sztuki. Planowanie terapii traumy CZĘŚĆ II. PRAKTYKA. ZASTOSOWANIE TEORII • Proste zasoby regulują, a nawet leczą traumę • Moc dobrych wspomnień. Skuteczne antidotum na traumatyczne wspomnienie • Wyznaczanie tempa, dozowanie i organizacja • Adaptacja technik uważności, MBSR i jogi do potrzeb osób z PTSD Babette Rothschild, MSW, od kilkudziesięciu lat pracuje jako klinicystka. Jest autorką i redaktorką cenionych książek na temat leczenia następstw traumy i pokrewnych zagadnień, w tym bestsellerowej pozycji Ciało pamięta. Psychofizjologia traumy i terapia osób po urazie psychicznym (WUJ, 2014). Po kilkuletnim pobycie w Danii, gdzie studiowała i pracowała, wróciła do rodzinnego Los Angeles. Obecnie pisze, prowadzi superwizje i naucza, realizując jednocześnie wymagający harmonogram międzynarodowych wykładów, szkoleń i konsultacji.

W pierwszych miesiącach życia u dziecka występują tzw. odruchy pierwotne. Odruchy te z czasem zostają zastąpione przez reakcje posturalne. Jeśli odruchy nie zostaną wyhamowane, mówimy o niedojrzałości neuromotorycznej, która wpływa na funkcjonowanie człowieka nie tylko w dzieciństwie, ale także w okresie dorosłości – jej symptomami mogą być trudności szkolne, agorafobia czy trudności z orientacją w przestrzeni.
Książka Sally Goddard Blythe zawiera serię testów pozwalających zdiagnozować niedojrzałość neuromotoryczną nie tylko u dzieci, ale także u osób dorosłych. Przeznaczona jest dla psychologów, fizjoterapeutów i nauczycieli.

Karen Horney (1885-1952) - niemiecki psychiatra, psychoterapeuta, od 1932 roku do śmierci pracowała w USA, uznawana za najważniejszego przedstawiciela amerykańskiej szkoły psychoanalitycznej, współzałożycielka Amerykańskiego Instytutu Psychoanalitycznego, blisko współpracowała z Erichem Frommem i podzielała znaczną część jego poglądów. Napisała kilkanaście książek, z których bodaj najważniejszą są " Nowe drogi w psychoanalizie" W książce tej przedstawia autorka założenia sposobu myślenia Freuda i poddaje je rewizji. Zajmuje się w nieco inny niż Freud, bardziej humanistyczny sposób typowymi dla psychoanalizy problemami: teorią libido, sprawą kompleksu Edypa, rozważa problemy związane z narcyzmem i masochizmem. Zajmuje się także problematyką instynktu śmierci, poziomami świadomości i podświadomości (Ego i Id oraz Superego). Rozwija także psychoanalityczną teorię kultury, by zakończyć książkę zarysem psychoanalitycznej terapii.

Psychodrama stanowi kompleksowe podejście do psychoterapii, ukierunkowane na przeżycie katharsis, doświadczenie wewnętrznych kompleksów oraz ról w grupie. Jej metody mają na celu uwolnienie kreatywnego potencjału, łącząc elementy autoterapii, autorefleksji i autoedukacji z indywidualną i grupową pracą terapeutyczną oraz wzajemnym dzieleniem się informacjami zwrotnymi. Jest ona swego rodzaju treningiem poszerzania spektrum doświadczeń, samoświadomości i umiejętności społecznych w oparciu o założenia psychologii humanistycznej i głębinowej. Podręcznik Christiana Stadlera zawiera bogatą wiedzę oraz praktyczne wskazówki przydatne w ramach szkolenia się w psychodramie. Stanowi cenne źródło wiedzy praktycznej dla szerszego kręgu odbiorców zainteresowanych psychoterapią, kreatywnym rozwiązywaniem problemów, procesami grupowymi, edukacją dorosłych, twórczym korzystaniem z zasobów wyobraźni.

Książka Socjoterapia młodzieży. Studium psychologiczno-pedagogiczne to kompendium wiedzy na temat tej formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej skierowanej do młodzieży z grup ryzyka. Autorki rozumieją socjoterapię jako grupową pomoc polegającą na intencjonalnym uruchamianiu czynników pomocowych, które występują między członkami grupy, w relacji z socjoterapeutą i w procesie grupowym. Celem tego oddziaływania jest uaktywnienie potencjału rozwojowego, zapobieganie kształtowaniu się zaburzeń i problemów zdrowotnych oraz zmiana trajektorii rozwoju i wzmocnienie mechanizmów zdrowia i/lub osłabienie patomechanizmu utrzymującego problemy psychospołeczne.
Czytelnik znajdzie tu:
Charakterystykę adolescencji jako okresu przejścia między dzieciństwem a dorosłością oraz określenie zadań rozwojowych młodzieży. Opis socjoterapii jako szczególnej formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej, lokującej się między modelami zdrowia i zaburzeń. Informacje na temat diagnozowania w socjoterapii jako wieloaspektowego i celowego procesu zbierania informacji, stawiania hipotez diagnostycznych oraz ich weryfikacji. Analizę socjoterapii jako sposobu pomagania w drodze uruchamiania procesu grupowego i aktywowania czynników pomocowych. Wiedzę na temat pożądanych cech socjoterapeuty: kompetencji psychologiczno-pedagogicznych, diagnostycznych, pomocy grupowej, pracy pomocowej z młodzieżą, autoedukacyjnych i moralnych, a także tożsamości zawodowej socjoterapeuty. Uznajemy doniosłe znaczenie okresu adolescencji jako czasu obdarzonego silnym potencjałem rozwojowym, podczas którego istnieją niepowtarzalne możliwości wsparcia rozwoju i pomocy dla nastolatków. Młodzież uczestniczącą w socjoterapii postrzegamy jako jednostki, które dysponują osobistym potencjałem umożliwiającym im coraz bardziej niezależne i podmiotowe życie, dokonywanie samodzielnych wyborów oraz kształtowanie własnej biografii, ale także jako osoby, które lokują się w grupach zwiększonego ryzyka, ponieważ borykają się z różnego typu problemami w funkcjonowaniu psychospołecznym.
Z tekstu

Terapia psychiczna oznacza terapię duszy. Można by więc mniemać, że przez określenie to rozumiemy: terapia patologicznych zjawisk życia społecznego.
Książka opisuje m.in.. Psychoterapię, "dziką" psychoanalizę, wprowadzenie do terapii, drogi terapii psychoanalitycznej i technikę psychoanalityczną.