Głowa pełna radości

The 2014 centenary of the outbreak of World War One has resulted in a noticeable increase in the number of publications devoted to this conflict. A question thus arises what makes Conflicting discourses, competing memories: Commemorating The First World War stand out among similar volumes. Indeed, it is the cinematic scope that distinguishes it, as the collected articles comprise a wide spectrum of research, including prose, poetry and film as well as painting dedicated to the Great War. Simultaneously, the book propose an interesting trans-historical purview, combining discussions of the cultural representation of the Great War both from the interwar period and from the contemporary post-memory perspective. The volume as a whole emphasises the significance of the Great War within the context of international cultural memory, as it includes Polish, Romanian, Italian, British, Canadian and American perspectives.
From the review by Marzena Sokołowska-Paryż, PhD, DLitt

Punktem wyjścia do rozważań autorki jest mało znany manuskrypt George Eliot zawierający pochodzące z drugiej polowy lat siedemdziesiątych XIX wieku notatki pisarki do planowanej powieści, której nie zdążyła już napisać. Notatki Eliot mają charakter zdumiewająco sensacyjny: akcja powieści miała toczyć się w czasach wojen napoleońskich oraz dotyczyć walki wywiadu angielskiego i francuskiego o plany nowo wynalezionej potężnej broni. Niestety, przedwczesna śmierć pisarki w 1880 roku w wieku zaledwie 61 lat nie pozwoliła jej rozwinąć pomysłu i ukończyć pracy nad książką.
Na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że planowana powieść byłaby całkiem odmienna od dotychczasowego dorobku Eliot. George Eliot uważana jest powszechnie za najwybitniejszą moralistkę powieści wiktoriańskiej, i nie ulega wątpliwości, że w swojej twórczości poruszała ważne tematy filozoficzne oraz była wnikliwym obserwatorem i krytykiem życia społecznego swojej epoki. Do niedawna w ocenie dorobku twórczego George Eliot panował konsensus – krytycy uważali ją za czołową przedstawicielkę wiktoriańskiej powieści realistycznej. Obecnie jednak wydaje się, że taka ocena pisarstwa Eliot jest zbyt symplicystyczna. Uwaga krytyków przenosi się na zaniedbane do tej pory obszary jej twórczości, analizując związki Eliot z powieścią gotycką czy melodramatem.
Analiza zawarta w książce udowadnia, ze notatki Eliot do planowanej powieści nie stanowią w istocie drastycznego zerwania z jej dotychczasowym credo pisarskim. Wręcz przeciwnie, Eliot już od swojego debiutu pisarskiego w 1856 roku widziała swoje pisarstwo jako żywy dialog z konwencjami literatury popularnej raz opartymi o nie oczekiwaniami czytelników.
Monografia omawia sposoby wykorzystania przez Eliot stereotypów postaci oraz konwencji znanych z dziewiętnastowiecznej literatury popularnej takie, jak romans Scottowski (rywalizacja dwóch młodych dziewcząt o względy jednego mężczyzny), romans Austenowski (w którym bohaterka wybiera męża spośród dwóch kandydatów reprezentujących przeciwstawne osobowości i systemy wartości) oraz opowieść sensacyjna, a w szczególności opowieść o bigamii.

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et français. Oto dalszy ciąg „Więźnia na Marsie”. Ralph Pitcher i Miss Alberte upewnili się, że ich przyjaciel Robert Darvel znajduje się na planecie Mars. Z pomocą kapitana Wada, astronoma Bolenskiego i Georgesa Darvela (młodszego brata Roberta), założyli laboratorium w Tunezji, aby śledzić wiadomości płynące z Marsa i próbować znaleźć sposób na sprowadzenie przyjaciela z powrotem na Ziemię. Ale pewnego wieczoru, podczas gwałtownej i ciekawej burzy, kula ognia spadła na laboratorium … A co było dalej, czytelnik dowie się, po przeczytaniu książki. W polskim przekładzie imiona bohaterów powieści zostały przetłumaczone na nasz język.

Okazjonalność leksykalna w języku artystycznym Wasilija Szukszyna jest tematem niewystarczająco zbadanym, ciągle jeszcze nowym. W monografii podjęto próbę ustalenia zarówno korpusu okazjonalizmów Szukszynowskich, jak i analizy sposobów ich tłumaczenia na język polski i angielski. Zdając sobie sprawę z tego, że sposoby przekładu indywidualizmów Szukszyna nie były wcześniej przedmiotem dociekań naukowych, założono, że analiza technik tłumaczeniowych – zastosowanych przez wybitnych tłumaczy – nie tylko wzbogaci dotychczasową wiedzę z zakresu rosyjsko-polskiej i rosyjsko-angielskiej konfrontacji przekładowej (w kontekście słownictwa okazjonalnego), lecz pozwoli także przeanalizować zastosowane techniki pod względem ich efektywności, przekładanie bowiem okazjonalizmów wymaga od tłumacza samodzielnego ustalania stosunków ekwiwalencji (symetrii pomiędzy treścią i formą oryginału a treścią i formą przekładu). (Od autora)

Związki sportu z religią towarzyszą ludzkości od czasów starożytnych. Niniejsza książka zawiera analizę ideologii i teologii, jak również opisu historycznego i społecznego rozwoju ruchu o nazwie „Muskularne Chrześcijaństwo”, który narodził się w dziewiętnastowiecznej Anglii (1857 rok). Autor przedstawia ekspansję opartej na wartościach chrześcijańskich kampanii na rzecz zdrowia i męskości do Stanów Zjednoczonych. Ważną częścią książki jest ukazanie szczytu popularności „Muskularnego Chrześcijaństwa”, w Ameryce (lata 1880-1920). „YMCA” („Związek Chrześcijańskiej Młodzieży Męskiej”), wyrosły na zasadach „Muskularnego Chrześcijaństwa” i łączący fizyczny i duchowy rozwój, stał się światowym ruchem. Autor opisuje różne formy działalności owej organizacji, jak np. budowanie obiektów sportowych (także w Polsce) czy pomoc humanitarna, kończąc analizę na roku 1939. Rola Kościoła katolickiego w promowaniu sportu jest tu również omówiona. Książka będzie przydatna dla historyków, kulturoznawców, studentów zainteresowanych sportem i szerzej pojętą kulturą krajów anglojęzycznych oraz ogólnie dla miłośników sportu. Publikacja w języku angielskim.

Може здатися, що це книжка про втрату, після якої неможливо отямитися, про зруйновані життя, про біль, безпорадність і безкінечну приреченість на понівечені долі всіх тих, кого торкнулася злочинна війна та потворна агресія росії проти України, але насправді – ні.
Насправді це книга про те, як безкінечно, з усіх можливих і неможливих сил, люди бережуть одне одного та дбають одне про одного, віддаючи всю ту любов, про яку вони навіть не знали, що можуть стільки її віддати.
П’ятнадцятирічна Діана виїздить з окупованої Бучі з двомісячною сестрою від іншого батька Іванкою на руках. Вітчим Діани в ЗСУ, мама Діани зникла в Бучі за нез’ясованих обставин, тато Діани багато років живе у Відні, перше кохання Діани – талановитий піаніст, який втратив слух під час обстрілу машини, в якій намагався евакуюватися з батьками, котрі там же і загинули, а разом з слухом втратив віру в людей і бажання мати з ними до діла, психотерапевтка Діани не уявляє, як їй допомогти, а страх, біль і втрата Діани такі неосяжні, що вона навіть сама не може їх назвати чи визнати.
“Мам, пам’ятаєш?” – історія про те, що усе це жахливо і цього не мало би ставатися ніколи й ні з ким, але навіть з цим всім можна жити і бути щасливою, любити, дбати і бути потрібною, любимою і огорнутою турботою.