Grunt to rodzinka Melobajki o instrumentach muzycznych

Since the dawn of modernism, visual and music production have had a particularly intimate relationship. From Luigi Russolo’s 1913 Futurist manifesto L’Arte dei Rumori (The Art of Noise) to Marcel Duchamp’s 1925 double-sided discs Rotoreliefs, the 20th century saw ever more fertile exchange between sounds and shapes, marks and melodies, and different fields of composition and performance. In Francesco Spampinato’s unique anthology of artists’ record covers, we discover the rhythm of this particular cultural history. The book presents 500 covers and records by visual artists from the 1950s through to today, exploring how modernism, Pop Art, Conceptual Art, postmodernism, and various forms of contemporary art practice have all informed this collateral field of visual production and supported the mass distribution of music with defining imagery that swiftly and suggestively evokes an aural encounter. Along the way, we find Jean-Michel Basquiat’s urban hieroglyphs for his own Tartown record label, Banksy’s stenciled graffiti for Blur, Damien Hirst’s symbolic skull for the Hours, and a skewered Salvador Dalí butterfly on Jackie Gleason’s Lonesome Echo. There are insightful analyses and fact sheets alongside the covers listing the artist, performer, album name, label, year of release, and information on the original artwork. Interviews with Tauba Auerbach, Shepard Fairey, Kim Gordon, Christian Marclay, Albert Oehlen, and Raymond Pettibon add personal accounts on the collaborative relationship between artists and musicians.

Grę a vista można, a nawet należy ćwiczyć regularnie. To jeden z kluczowych elementów edukacji pianistycznej. Pomoże w tym niniejsza publikacja: zawiera zbiór ćwiczeń opatrzonych komentarzami autorów.
Podręcznik przeznaczony jest dla uczniów szkół muzycznych II stopnia.

Biografia napisana żywym, dosadnym językiem opowieść prowadzona przez narrację samego lidera DE PRESS i HOLY TOY, wciąga nas w głąb świata legendarnego artysty od wczesnego dzieciństwa, czasów młodości, przez ucieczkę z PRL, po scenę muzyczną, sławę i powrót do orawskich korzeni. Andrzej Dziubek jedna z najoryginalniejszych postaci norweskiej i polskiej sceny muzycznej, w książce odsłania swoje dobre i złe chwile życia. Biografia wykorzystuje niepublikowane wcześniej materiały z osobistych archiwów Dziubka, oraz zawiera kody QR do mało znanych nagrań i performensów. Jakie były koleje jego losu? Jak je przeżywał? Czy muzyka i twórczość są drogą do prawdziwej wolności?

„Rozprawa Marty Wieczorek ma kilka zalet, które są podstawą mojej wysokiej oceny całości. Na taką opinię złożyło się parę kwestii, m.in. tok podstawowej narracji, rzeczowy, bez zbędnych ozdobników i pustego gadulstwa. Jest to tekst zwarty, dobrze się go czyta, co od razu wskazuje na sprawność językową autorki. Praca jest metodologicznie konsekwentna, poprowadzona w duchu semiotycznej wykładni, nie miesza pojęć i poziomów analizy. Autorka wie, że analiza semiotyczna to działania na poziomie dostrzegania opozycji w warstwie szczegółowej i ich interpretacja poprzez transpozycje na poziom metatekstowy. Trzeba umieć poruszać się między tymi warstwami, co autorka czyni bardzo sprawnie. Tak wyobrażam sobie studium semiotyczne, które spełnia również wymogi myślenia antropologicznego. Rzadko spotykamy się w antropologii z pracami, które tak precyzyjnie realizują samodzielny zamiar badawczy. Taniec nieczęsto doczekuje się tak ważnych analiz".
Z recenzji prof. Czesława Robotyckiego

Dr Marta Wieczorek jest antropologiem i wykładowcą w Zayed University w Dubaju (Zjednoczone Emiraty Arabskie). Prezentowana praca stanowi jej rozprawę doktorską, obronioną na Uniwersytecie Łódzkim. Zainteresowania badawcze autorki dotyczą antropologii tańca, antropologii wizualnej, studiów genderowych i antropologii miasta.

Ten podręcznik nauki gry na gitarze nie jest kolejna porcją nudnych ćwiczeń, w których osoba zaczynająca przygodę z muzyką zazwyczaj nie odnajduje większego sensu. Tym razem autor książki uczy gry kilku zróżnicowanych stylistycznie utworów, które poprzedza seria ćwiczeń niezbędnych do opanowania danej kompozycji.

" L'aventurier ", " Tes yeux noirs ", " 3e sexe ", " J'ai demandé a la lune ", " Canary Bay ", " Trois nuits par semaine ", " Le grand secret ", " Marilyn ", " Alice & June ", " Ladyboy ", " La vie est belle "," Un été français ", " Song for a dream ", " Nos célébrations "... : alors qu'Indochine célebre ses 40 ans a l'occasion d'une tournée des grands stades en mai-juin 2021, Thomas Chaline dévoile les secrets de création de l'oeuvre d'Indochine et propose de découvrir a l'aide de nombreuses anecdotes, l'histoire d'une soixantaine de chansons. Une oeuvre empreinte de références culturelles diverses – entre peinture, new age, romantisme et fiction – qui touche plusieurs générations.