Haiku

Der ganze Weg to książka o płci, będącej symbolem czasem widocznego, czasem ukrytego pożądania, przyzwyczajenia, przynależności i obcości. To opowieść o tym, jak bardzo mylny to symbol i jak słabo rozumiemy naszą mowę. Język nas oszukuje, mówi Berget, i sama oszukuje swój język – odmianę norweskiego, która mając swe źródło w duńskim, czyli w mowie najeźdźców, wrogów i panów, nijak nie wpasowuje się w szepty i krzyki kobiet kochających kobiety. To język więzienie, z którego tylko wyobraźnia i pragnienie potrafią człowieka wyzwolić. Książka Der ganze Weg prowadzi do wielkich miast: do Paryża, Berlina i Warszawy, oraz do lasów zamieszkanych przez drapieżniki. Wiersze, których patronkami są święta Katarzyna z Aleksandrii i dziewica Maria, penetrują związki między winą a przywiązaniem oraz między wstydem a marzeniem.

Pierwsza polska prezentacja całego dorobku poetyckiego wielkiego samotnika, syna Szwabii, łącznika między Niemcami południa i światem duchowym starożytnej Grecji. Wydanie wyposażone w XVIII- i XIX-wieczne obrazy miejsc bliskich poecie i wizerunki kochanych kobiet: młodzieńczej Luizy Nast i mężatki Susanne Gontard (Diotymy), miłości utrwalonej w odach i elegiach.

'I want to be considered a jazz poet blowing a long blues in an afternoon jam session on Sunday'

Freewheeling and spontaneous, Mexico City Blues is Jack Kerouac's most significant and emblematic poem. Consisting of 242 loosely linked 'choruses', it takes in life, death, spirituality, jazz improvisation, memory, fantasies and dreams, all infused with the rhythm of the blues, to create a surreal and all-encompassing epic.

'A spontaneous bop prosody and original classic literature' Allen Ginsberg

'A jazz poet. His sentences frequently move into tempestuous sweeps and whorls and sometimes they have something of the rich music of Gerard Manley Hopkins or Dylan Thomas' The New York Herald Tribune

Zemenidis zagrożenie dla wolności człowieka postrzega w schematach i konwenansach narzuconych przez nowoczesną technologię, środki masowego przekazu i wielkomiejski pośpiech, obecny nawet na małej, niezbyt gęsto zaludnionej wyspie. Cypryjski poeta zmaga się z niszczącą mocą owych zjawisk za pomocą starej helleńskiej broni, tej samej, którą władał Zorba w powieści Kazandzakisa: optymizmu i radości życia. W wierszach z tomu Największe spośród trzech broni swojej wolności w scenach miłosnych, przy butelce wina z przyjaciółmi, w rozmowie ze słońcem i żywiołami natury. Lekarstwem na chorobę współczesnego świata jest według niego instynkt życia, który odkrywamy, spoglądając do środka lub dostrzegając to, co pochodzi od Boga, a nie od zatrutego własną pychą człowieka.

But I, while vineyards ring with the cicadas' scream,
Retrace your steps, alone, beneath the burning sun.'

Virgil's lyrical, wistful and often witty pastoral poems.

Introducing Little Black Classics: 80 books for Penguin's 80th birthday. Little Black Classics celebrate the huge range and diversity of Penguin Classics, with books from around the world and across many centuries. They take us from a balloon ride over Victorian London to a garden of blossom in Japan, from Tierra del Fuego to 16th-century California and the Russian steppe. Here are stories lyrical and savage; poems epic and intimate; essays satirical and inspirational; and ideas that have shaped the lives of millions.

Wiersze zawarte w tomie pH neutralna wobec życia i śmierci – podobnie jak w sześciu innych książkach poetyckich Dimkovskiej – pełne są bogato rozgałęzionych asocjacji, ostrych ripost, parodystycznych parafraz, zaskakujących skojarzeń i metafor. To poezja niezależna, odważna i skłonna do autodestrukcyjnej refleksji. Dimkovska w pełni korzysta z wolności tworzenia własnego poetyckiego świata, którego nowoczesność godzi z macedońską tradycją kulturową i religijną. „Odkopuje” to, co jest w nich żywe i co żywe jest w poezji. Wyzwolona z banalności, poszukuje sensu, nie stroniąc od ironii. Aktualnym zagadnieniom naszych czasów potrafi nadać odpowiednią formę poetycką. Śmiało porusza problemy ciała i cielesności, niezależna od konwencji społecznych i poetyckich. Silna, często radykalna, pozostaje wierna własnej ars poetica. Żyje i tworzy na swój nomadyczny sposób, a wyznawana przez nią wolność wyróżnia ją nie tylko wśród pisarzy macedońskich.