Hamlet lektura z opracowaniem

W II części trylogii 2065 z gatunku eko science fiction, Emil Kolaux znów przenosi się do przyszłości, która jest jak przeszłość po recyklingu... Chciałby poznać wyniki losowań totolotka i jak najszybciej wrócić, jednak zostaje wplątany w wir niesamowitych wydarzeń prowadzących do rozwikłania zagmatwanej afery, która w roku 2065 roku pozbawiła wody mieszkańców jego rodzinnego miasta. Sensacyjne przygody bohatera i jego rozbrajające poczucie humoru sprawiają, że tę rewelacyjną powieść czyta się na przemian z zapartym tchem i z odprężającym śmiechem. Trylogia 2065: trzy sensacyjne powieści, każda z innym z wątkiem ekologicznej przyszłości Ziemi (Zatopione miasto", "Grabieżcy wody", "Piętno snów"); dla czytelników z wyobraźnią, w wieku od 10 do 14 lat.

Powieść Ihara Babkowa to historia w dziesięciu odsłonach z życia dzielnego oświatowca i encyklopedysty Jana Adama Marii Kłakockiego, twórcy Białoruskiego Archiwum Snów i autora kontrowersyjnej rozprawy na temat kartezjanizmu. W rzeczywistości jednak książka Babkowa nie ma głównego bohatera. Na jej kartach, tak jak w marzeniach sennych, pojawiają się postaci fikcyjne i historyczne, bohaterowie współcześni i z dalekiej przeszłości. Spotykają się tutaj starożytni filozofowie i hipisi, Adam Mickiewicz i kagiebiści, hetman Ogiński i buddyjscy mnisi. Postaci bez przerwy mijają się na korytarzach sowieckich uniwersytetów, przypadkiem wpadają na siebie na ulicach, w hotelowych pokojach, kawiarniach i szpitalach wariatów. I żadna z nich nie jest całkiem pewna, czy historia, w której uczestniczy, rozgrywa się naprawdę. Wszyscy być może tylko śnią. A może tylko śni o nich czytelnik. Powieść "Adam Kłakocki i jego cienie" uważa się za pierwszą białoruską powieść postmodernistyczną. Porównuje się ją do utworów Borgesa, Pavicia i Cortázara. W samej Białorusi książka Babkowa nie mogła trafić do normalnej dystrybucji. Powieść do dzisiaj krąży tam z rąk do rąk, odczytywana jako zapis duchowych doświadczeń mieszkańców zapomnianej części Europy i wielkie oskarżenie reżimu Łukaszenki.

Adam Vetulani (1901–1976), profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego i sekretarz generalny Polskiej Akademii Umiejętności, zajmował poczesne miejsce w krakowskim środowisku naukowym już przed II wojną światową. Miał opinię godnego następcy Oswalda Balzera i Stanisława Kutrzeby. Jako wybitny historyk prawa polskiego i kanonicznego cieszył się autorytetem wśród uczonych europejskich i amerykańskich, do których zaliczali się: Gabriel Le Bras, Stephan Kuttner, Jean Gaudemet, René Metz i Gérard Fransen. Uznawany przez uczestników swego seminarium za niezrównanego mistrza, we wspomnieniach niektórych z nich jawił się równocześnie jako warsztatowy rygorysta. Do jego uczniów należeli znakomici historycy prawa: Wacław Uruszczak, Stanisław Grodziski, Stanisław Płaza, Ludwik Łysiak, Wojciech Bartel i Stanisław Roman. Pomimo niekwestionowanych sukcesów naukowych życie Vetulaniego obfitowało w tragiczne wydarzenia: w czasie II wojny światowej przez ponad pięć lat był internowany w Szwajcarii, na skutek bombardowania jego żona, Irena z Latiników, zmagała się z trwałym kalectwem, a w 1965 roku zginął młodszy syn uczonego – Jan. W okresie komunistycznego zniewolenia Vetulani podejmował próby obrony autonomii nauki, między innymi walczył o odtworzenie Wydziału Teologicznego na Uniwersytecie Jagiellońskim i uczestniczył w zabiegach o reaktywację Polskiej Akademii Umiejętności. Nie zaskakuje więc, że był stale inwigilowany przez bezpiekę, która uniemożliwiała mu wyjazdy na zagraniczne konferencje i kongresy naukowe, ze szkodą dla pozycji Polski w akademickich kręgach Europy Zachodniej.

Oddajemy w Państwa ręce publikację, która jest wynikiem interdyscyplinarnej debaty nad pytaniem w jaki sposób pandemia COVID-19 wpłynęła na innowacyjne rozwiązania różnych sfer aktywności człowieka. Książka jest zbiorem artykułów uczestników 51. Międzynarodowego Seminarium Kół Naukowych „Seminarium innowacyjnych rozwiązań w dobie pandemii”, które odbyło się na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie w dniach 15-16 września 2022 r. a w którym udział wzięli autorzy z całego kraju (m.in. z ośrodków naukowych w Gdyni, Gdańsku, Bydgoszczy, Szczecinie, Wrocławiu, Warszawie czy Olsztynie). Autorzy przedstawili w ramach 11 różnych sekcji tematycznych, obejmujących niemal wszystkie dyscypliny naukowe, wyniki swoich badań, prowadzonych w ramach studenckich kół naukowych. Tylko najlepsze z 237 zgłoszeń znalazły swoje odzwierciedlenie w tej publikacji. W perspektywie zachodzących zmian, wymuszonych pandemią Covid 19, uczestnicy Konferencji postanowili zająć się różnymi aspektami zmian w rozumieniu praw i obowiązków człowieka czy zmieniającą się gospodarką. Wśród wielu zagadnień były też pytania o to, jaki wpływ mają zmiany na przyszłe pokolenia. Problematyka Konferencji spotkała się z ogromnym zainteresowaniem. Uwidoczniło się to zarówno w liczbie uczestników tegorocznego wydarzenia jak i w różnorodności i wielowątkowości przygotowanych tekstów. Mamy nadzieję, że publikacja ta wychodzi naprzeciw Państwa oczekiwaniom. dr Dobrochna Ossowska-Salamonowicz dr Monika Giżyńska Przewodniczące Komitetu Organizacyjnego 51. Międzynarodowego Seminarium Kół Naukowych

Lektura z opracowaniem to znakomita pomoc i inspiracja dla uczniów oraz nauczycieli. Tekst opatrzono wskazówkami interpretacyjnymi i hasłami ułatwiającymi nawigację po książce – dzięki nim łatwo znaleźć potrzebny w trakcie omawiania lektury fragment, zgromadzić materiały do wypracowań i ustnych wypowiedzi, zapamiętać najważniejsze informacje i utrwalić znajomość lektury. Zamieszczone na końcu książki opracowanie podporządkowano podstawie programowej. Zawiera ono ciekawy biogram autora, streszczenie, mapę mentalną, najważniejsze zagadnienia omawiane na lekcjach, a także wiele inspirujących informacji, podpowiedzi i zadań, dzięki którym czytanie lektury staje się twórczą przygodą.

Jean-Baptiste Morin (23.02.1582–6.11.1656). Był lekarzem i matematykiem na Katedrze Matematyki Du Hamel w College de France. Najwybitniejszy astrolog swoich czasów. Analitycznie i krytycznie odnoszący się do prac swoich poprzedników jak Ptolemeusz, jak i sobie współczesnych (Keplera, Cardano, Mirandoli i inni). Był zwolennikiem geocentrycznego modelu Wszechświata. Niniejsza publikacja dotyczy jego teorii aspektów, na której opierał się i często odwoływał w XX wieku hrabia Sergiusz Wroński. To, co zostało uznane za jego teorię aspektów zostało opublikowane dopiero pięć lat po jego śmierci, bez kontroli autorskiej. Niniejsza pozycja wymaga dobrej znajomości astrologii, jeśli ma posłużyć Czytelnikowi.