hAnia

Nadszedł czas, aby przebudować świat – to hasło przewodnie tej przełomowej książki, która opisuje kroki, jakie powinniśmy podjąć, by wesprzeć osoby autystyczne, które spotykamy w naszym życiu. Współczesny świat nie jest stworzony dla osób neuroatypowych: niepotrzebny hałas, jasne migające światła, small talk, rozmowy telefoniczne, aluzje i niepisane zasady – dla osób autystycznych to może być koszmar. W książce Atypowy Pete Wharmby odsłania kulisy bycia „innym”, wyjaśniając za pomocą dowcipnych i ciepłych słów, jak męczące jest dopasowywanie się do świata, który nie został zaprojektowany dla ciebie. Książka ta oferuje jednak coś więcej niż tylko inny punktu widzenia. Po całym życiu spędzonym na maskowaniu swojej inności i otrzymaniu późnej diagnozy, Pete jest idealnym partnerem do rozmowy na temat tego, w jaki sposób nasze dwa światy mogą się spotkać i co możemy zrobić dla wielu autystycznych osób w naszych szkołach, miejscach pracy i życiu. Błyskotliwa, zabawna i przełomowa książka o tym, okazji jakie kroki powinniśmy , by uczynić świat bardziej przyjaznym dla naszych neuroróżnorodnych przyjaciół, krewnych i dla nas samych, a także apel do każdego, kto wierzy w społeczeństwo integracyjne i chce uczestniczyć w poszukiwaniu odpowiednich rozwiązań.

Autorka bestsellerowej serii „Żyj wystarczająco dobrze”, „Kochaj wystarczająco dobrze” i „Wybieraj wystarczająco dobrze” bierze na warsztat emocje i uczucia. W mądrych i poruszających rozmowach z najwybitniejszymi ekspertami od tematu – psychologami i psychoterapeutami (Bogdanem de Barbaro, Bartłomiejem Dobroczyńskim, Danutą Golec, Ewą Chalimoniuk, Zofią Milską-Wrzosińską, Anną Król-Kuczkowską, Paulem Boomem, Cezarym Żechowskim i Andrzejem Depko) wychodzi daleko poza stereotypowe rozumienie roli konkretnych emocji i uczuć w naszym życiu i relacji z innymi, odkrywając ich prawdziwe, głębokie i często nie uświadamiane przyczyny, uwarunkowania i objawy. Poznajemy poczucie winy/krzywdy, radość, lęk, wdzięczność, złość, zazdrość/zawiść, pokorę, nudę, lęk przed bliskością, wstyd, miłość, przyjemność, poczucie straty, namiętność, euforię, współczucie i smutek z perspektywy jaką daje wiedza i doświadczenie znawców ludzkiej psychiki i, co najważniejsze, w sposób, który pozwala na odkrywczy wgląd we własne przeżycia i emocje. Doskonała lektura będąca również użytecznym narzędziem rozwoju osobistego, samoświadomości i inteligencji emocjonalnej. To jest książka pełna odpowiedzi na pytania, które ludzie zadają sobie sami. Agnieszka Jucewicz proponuje uczestnictwo w wyjątkowych spotkaniach. W dociekliwy i spontaniczny sposób, również w naszym imieniu, rozmawia ze swoimi bohaterkami i bohaterami. Uwaga, to jest publikacja o przedłużonym działaniu. Nie da się przed sobą udawać, że się jej nie przeczytało. Mikołaj Grynberg

Dziesięcioletnia Matylda spędza wakacje w mieście – dużo czyta, pisze pamiętnik i nie może doczekać się powrotu Mai, najlepszej przyjaciółki, która pojechała z rodzicami na wczasy do Hiszpanii. Na razie Matylda musi zadowolić się towarzystwem starszej siostry Kornelii, która wpadła do rodzinnego domu, by uzupełnić zapasy słodkiej wody. Brzmi dziwnie? Być może. Kornelia para się bowiem trudną i nietypową działalnością… „Do kroćset!” to książka dla dzieci, głównie tych około trzydziestego roku życia. „To jest świat przedstawiony, w którym chciałabym żyć: świat w którym nos widzi wakacje, piosenki są świeże i chrupiące, a rodzaje wiatrów wyglądają jak warkocze. Kupujcie dzieciom i czytajcie sami. Tak wspaniale skondensowanej formy wyobraźni nie widziałam od czasu Żółtej Łodzi Podwodnej”. Małgorzata Halber

Len Howard uznano za ekscentryczkę, gdy w 1938 roku, w wieku 44 lat, porzuciła karierę skrzypaczki i zamieszkała na wsi w Sussex, aby studiować ptaki. Ale to tam napisała dwa międzynarodowe bestsellery i zadziwiła świat obserwacjami sikorek, rudzików i wróbli. Miłość do ptaków podsycał w Len charyzmatyczny ojciec poeta, który nie potrafił przejść obok rannego ptaka, nie ratując go. Energiczna i wrażliwa dziewczyna, najmłodsza z czworga rodzeństwa w bogatej, kulturalnej rodzinie, chciała samodzielności. Lecz kiedy w Londynie stała się sławna, a jej kariera nabrała tempa, tęskniła za oswojoną wroną bardziej niż za rodziną. Len doświadczała miłości i przyjaźni, ale żaden związek nie zbliżył się do więzi, którą tworzyła później z ptakami. Budki lęgowe pokrywały ściany jej domu wewnątrz i na zewnątrz. Ptaki siedziały jej na głowie i na ramionach. Uczyła się ich i dokonywała muzycznych transkrypcji ich pieśni. Eva Meijer natknęła się na prace upartej badaczki, które wyprzedzały swoją epokę i niesłusznie popadły w zapomnienie. W Domu ptaków szuka motywów, które kierowały Len Howard. Co sprawiło, że radykalnie zmieniła życie i odsunęła się od rodziny? Co życie bogatek mówi nam o człowieku? I czy można odciąć się od oczekiwań innych wobec siebie? A także co to znaczy mieć gdzieś swój dom? Powieść, która poszerza horyzonty. Siła przyciągania Domu ptaków kryje się w spokoju, jakim emanuje książka Evy Meijer. de Volkskrant Eva Meijer, która jako filozofka specjalizowała się w badaniu języka zwierząt, za pomocą nastrojowych obrazów wystawia Len Howard pomnik. VPRO Gids Zasługą Evy Meijer jest to, że człowiek całkowicie utożsamia się z Howard, a jej pasję czyni swoją. To nie ona jest dziwaczką – dziwakami są ludzie bez ptaków. Tzum Eva Meijer (ur. 1980) jest pisarką, filozofką, artystką plastyczką, autorką tekstów piosenek, a zarazem ich wykonawczynią. Jej dwie wcześniejsze powieści, Het schuwste dier (Najpłochliwsze zwierzę, 2011) oraz Dagpauwoog (Rusałka pawik, 2013), zostały przyjęte z entuzjazmem, podobnie jak jej praca badawcza poświęcona komunikowaniu się zwierząt (Języki zwierząt, wydanie polskie w przygotowaniu). Dom ptaków ukazał się do tej pory w tłumaczeniu na język angielski, niemiecki i turecki. W przygotowaniu są przekłady na arabski, chiński, francuski oraz szwedzki.

To jest malutka książeczka. Tak malutka, że mogłaby być kamyczkiem chowanym w kieszeni, zgniecionym kwiatkiem z wianka, skrytym pod łóżkiem pamiętnikiem na kluczyk i kłódeczkę. A jednak z tej malutkiej książeczki dowiesz się rzeczy szczególnej wagi, na przykład dlaczego tajscy policjanci noszą na ramieniu opaski z Hello Kitty i za kogo umarł Elvis Presley. Poznasz różnicę między sikaniem triumfalnym a sikaniem bezwstydnym, na środku ścieżki. Wyruszysz w podróż z Dorotką do Oz, Nabokovem, ciocią z Ameryki i kilkoma martwymi dziewczynkami. Wyobrazisz sobie świat, w którym tampon nie jest przekazywany skrycie niczym twarde narkotyki. To książeczka o dziewczynkach, a jak mówią – dziewczynki to kapryśność, zmienność, ot, tycia sprawa. Narracją zawiaduje tu więc nieskrępowana dowolność. Autorka dziarsko pędzi przez kolejne wątki, by ujawnić arcyważny fakt: życie dziewczynek to przymierzanie się, udawanie, przemienianie, gra, a za tym ciągłym stawaniem się ukryta jest przepotężna siła. Dziewczynki Weroniki Murek to zbiór esejów, które wyzwalają tytułowe bohaterki z trujących kulturowych przekonań, że są niepoważne i nic nie znaczą. W błyskotliwej i niesfornej narracji autorka odzyskuje to, co w dziewczynkowatości najcenniejsze: marzenie, które jeszcze przed chwilą zdawało się tylko kaprysem.

Ewa, podobnie jak bohaterowie wcześniejszych części Zorganizowana Zola i Punktualny Paweł, w prosty sposób opowiada o efektywnym planowaniu i realizacji codziennych obowiązków. A wszystko to z myślą o poszukiwaniu sposobów na uciekające minuty.

Pełna pasji i pozytywnego nastawienia Ewka w trudnych sytuacjach szybko włącza myślenie ukierunkowane na rozwiązanie oraz efektywne działanie. Aktywnie pracuje z listą zadań, wyjaśnia istotę priorytetów oraz zachęca do świadomego podejmowania się najważniejszych czynności. To ona, dzieląc się swoimi doświadczeniami z wdrażania złotych zasad efektywności, inspiruje do ich testowania.

Książka dedykowana nastoletnim czytelnikom wzbogacona młodzieżowymi ilustracjami.