Hawaikum

Eine Notiz im Werkstattbuch belegt: Spätestens im März 1914 hatte Oskar Barnack das erste funktionstüchtige Modell einer Kleinkamera für 35-mm-Kinofilm fertiggestellt. Damit war nicht nur ein neuer Fotoapparat erfunden. Mit der kriegsbedingt erst 1925 eingeführten Leica (= Leitz / Camera) kündigte sich ein Paradigmenwechsel in der Fotografie an. Nicht nur fotografierenden Amateuren, Quereinsteigern und emanzipierten Frauen erleichterte die Leica den Zugang zum Lichtbild. Sie provozierte auch eine neue Art des Sehens, einen schnelleren, dynamischen Blick auf die Welt aus neuen Perspektiven. Rechtzeitig zum runden Geburtstag der legendären Kleinbildkamera und erstmals in dieser thematischen Breite bietet der mit etwa 1.200 Fotografien bebilderte Band eine umfassende Kunst- und Kulturgeschichte der Leica von den 1920er-Jahren bis in unsere Tage. Essays internationaler Autoren beschäftigen sich unter anderem mit der technischen Genese der Leica, ihrem Einfluss auf den modernen Bildjournalismus und nicht zuletzt ihrer Bedeutung für verschiedenste Strömungen innerhalb der fotografischen Avantgarde. Bis dato unveröffentlichte Dokumente aus dem Archiv der Leica Camera AG runden die facettenreiche 100-jährige Kulturgeschichte ab. Fotos von: Michael Ackerman, Jane Evelyn Atwood, Ilse Bing, Edouard Boubat, René Burri, Robert Capa, Henri Cartier-Bresson, Mark Cohen, Bruce Davidson, Michel Vanden Eeckhoudt, William Eggleston, Richard Fleischhut, Robert Frank, Lee Friedlander, Alberto Garcia Alix, Gianni Berengo Gardin, Ralph Gibson, Bruce Gilden, René Groebli, George Grosz, Ara Güler, Elisabeth Hase, Fred Herzog, Frank Horvat, Thomas Hoepker, Barbara Klemm, William Klein, Robert Lebeck, Saul Leiter, Ulrich Mack, Ramón Masats, Susan Meiselas, Jeff Mermelstein, Joel Meyerowitz, Will McBride, László Moholy-Nagy, Victor Palla, Alexander Rodtschenko, Paolo Roversi, Erich Salomon, Jeanloup Sieff, Klavdij Sluban, Louis Stettner, Christer Strömholm, Alfred Tritschler, Sabine Weiss, Kai Wiedenhöfer, Dr. Paul Wolff, Tom Wood und vielen anderen.

This photography-led book reveals the story of Chernobyl today, with unprecedented access to the Zone, it takes the reader into previously undocumented areas.
Since the first atomic bomb was dropped, humankind has been haunted by the idea of nuclear apocalypse. That nightmare almost became reality in 1986, when an accident at the USSR’s Chernobyl Nuclear Power Plant triggered the world’s worst radiological crisis. The events of that night are well documented – but history didn’t stop there. Chernobyl, as a place, remains very much alive today.
In Chernobyl: A Stalkers’ Guide, researcher Darmon Richter journeys into the contemporary Exclusion Zone, venturing deeper than any previously published account. While thousands of foreign visitors congregate around a handful of curated sites, beyond the tourist hotspots lies a wild and mysterious land the size of a small country. In the forests of Chernobyl, historic village settlements and Soviet-era utopianism have lain abandoned since the time of the disaster – overshadowed by vast, unearthly mega-structures designed to win the Cold War.
Richter combines photographs of discoveries made during his numerous visits to the Zone with the voices of those who witnessed history – engineers, scientists, police and evacuees. He explores evacuated regions in both Ukraine and Belarus, finding forgotten ghost towns and Soviet monuments lost deep in irradiated forests. He gains exclusive access inside the most secure areas of the power plant itself, and joins the ‘stalkers’ of Chernobyl as he sets out on a high-stakes illegal hike to the heart of the Exclusion Zone.

Tematem książki jest propozycja takiego ujęcia relacji i związków między fotografią a innymi tekstami kultury, w którym fenomen fotografii rozumiany jest nie tylko jako kompleks motywów i problemów związanych ze zdjęciem, lecz także jako zespół praktyk i procesów technicznych, o istotnym, a słabo obecnym w badawczej refleksji potencjale estetycznym, filozoficznym, interpretacyjnym i semantycznym.
Ważnym kontekstem kulturowym i historycznym, z którego wyrasta, czerpie inspiracje, i do którego powraca proponowane ujęcie tematu, są pierwsze dekady dziejów fotografii, moment szczególny dla procesu tworzenia się i formowania metafotograficznego dyskursu, z jego istotnymi konceptualizacjami, figurami i metaforami, produktywnymi i rozwijanymi w latach późniejszych, w rozmaitych nurtach teorii i filozofii fotografii.
Przyjęta w książce podwójna perspektywa badawcza, odwołująca się z jednej strony do technicznych aspektów fotografii, a z drugiej do ich kulturowych, antropologicznych i egzystencjalnych konsekwencji, prowadzi do poszerzenia tradycyjnego repertuaru metafotograficznych pytań i problemów oraz do wzbogacenia odczytań, analiz i interpretacji tekstów kultury, w których praktyki fotograficzne, rozumiane jako działania, wytwory i procesy właściwe technice fotografii, obecne są jako motyw, model lub metafora.
Refleksja, która wiąże ze sobą techniczny i egzystencjalny aspekt fotografii, doświadczenie materialności fotograficznych praktyk i ontologicznej niestabilności fotograficznego obrazu, refleksja, w której chemia fotografii spotyka się z jej alchemią, a wymiar fizyczny z metafizycznym, jest fundamentem zaproponowanego w książce ujęcia, które pokazuje relacje między genetycznym a antropologicznym doświadczeniem fotografii, powinowactwa między nimi oraz ich wielowymiarową, produktywną obecność w tekstach kultury.
Analizowane w książce pola badań odnoszą się do następujących praktyk fotograficznych: procesu pozytywowo-negatywowego, techniki ciemni oraz roli stykówki. Figury wyprowadzone z powyższych ujęć – inwersja, metamorfoza i montaż – występują w dwojakiej roli: jako przedmiot refleksji teoretycznej i jako narzędzie interpretacji. W rozumieniu węższym są w bezpośredni sposób związane – kolejno – z obrazem negatywowym, operacjami zachodzącymi w fotograficznej ciemni oraz konstrukcją i funkcją stykówki. W ujęciu szerszym, rozumiane jako model, metafora, figura interpretacyjna, zachowują swój podstawowy związek z praktykami fotograficznymi, a jednocześnie, umieszczone w szerszych układach odniesień (antropologicznych, filozoficznych, psychologicznych), zyskują nowe sensy i znaczenia. Wielowymiarowość i bogactwo znaczeń, ujawniających się w próbach użycia tak szeroko rozumianych figur inwersji, metamorfozy i montażu do analizy i interpretacji form obecności praktyk fotograficznych w tekstach kultury, pokazane zostały na rozmaitych przykładach tekstów literackich, filmów, narracji fotograficznych i dziennikarskich.

Get ready for adventure with Riding in the Wild, a comprehensive guide to riding classic motorcycles on and off the roads. Written by motorcycle enthusiast and travel expert Jordan Gibbons, this book takes you on a journey around the globe, showcasing the best motorcycle regions and routes that offer unforgettable experiences. From the rugged terrain of the Australian outback to the winding roads of the Scottish Highlands, Gibbons offers informative advice on what to pack, what to wear, and the best bikes to take on your journey.

Whether you're a seasoned rider or a beginner looking for a new way to explore the world, Riding in the Wild has something for everyone. With stunning photography, maps, illustrations, and inspiring stories, this book is a great companion for anyone with an adventurous spirit.

W połowie lat trzydziestych, w pełnym słońcu, na pustej nadbałtyckiej plaży mój ojciec dał mi do ręki czarną skrzynkę, którą ledwie potrafiłem utrzymać w rękach i kazał mi zajrzeć w małe diamentowe oczko lśniące w jednym z jej rogów. Spojrzałem i zobaczyłem tego samego ojca, tylko malutkiego i odwróconego do góry nogami. Nacisnąłem wskazany guzik i Kodak Brownie zrobił pierwszą fotografię w moim życiu. Miałem chyba pięć lat, a on był wtedy nowy.

Fotografia utonęła w latach, ale kryształowa, słoneczna miniaturka chwili, która miała zostać zatrzymana, a która przepadła i trwa już tylko we mnie, pozostawiła swój ślad. Nie jest jednym z żywych wspomnień, którymś z obrazów zapamiętanych z życia. Jest śladem początku nowego pośrednictwa między mną a światem. Śladem czegoś, co wprawdzie nie przetrwało, ale co otworzyło mi wtedy okienko ku innemu widzeniu.
Kiedy fotografuję, kiedy w strumień czasu wdziera się trwanie i zatrzymuje na zawsze jego ułamek – chwilę – mam wrażenie, że to coś ożywa za każdym razem na nowo.

Od wydawcy
Oddajemy do rąk czytelników album o Witoldzie Chromińskim – drugi w podserii „Zeszytów Szczecińskich” poświęconej szczecińskim fotografom. Z ciekawego tekstu Pawła Miedzińskiego, który zeskanował kilkadziesiąt tysięcy klatek negatywów z artystycznej spuścizny pierwszego członka Związku Polskich Artystów Fotografików w Szczecinie, możemy sporo dowiedzieć się o tym legendarnym już fotografie, otoczonym mgłą tajemnicy. Jego dorobek i sylwetka zniknęły ze zbiorowej percepcji w drugiej połowie lat 70. XX wieku. Serdecznie dziękuję mecenasom publikacji. Dzięki nim prace kolejnego ważnego i znakomitego fotografa dotrą do nowych pokoleń a nieco starsi przypomną sobie Szczecin, Pomorze Zachodnie i świat jakich już nie ma. Witold Chromiński to artysta i dokumentalista, który przez ponad pól wieku odnosił sukcesy na polu fotografii. Niewątpliwie zasługuje na naszą pamięć i uwagę.
Grzegorz Czarnecki