Heartstopper. Yearbook

Druga część komiksu.

Nasz główny bohater (komisarz Cygaro) zostaje zaproszony do Włoch na urodziny swojego starego przyjaciela, którego nie widział przez wiele lat. W tej podróży towarzyszy mu asystentka Maja, która od niedawna zaczęła swój debiut w wydziale zabójstw.

Jaś i Małgosia jest jedną z tych bajek, które dzieci lubią najbardziej. I to nie od dzisiaj! W tej pięknej prezentacji baśni w postaci komiksu, ponadczasowe dzieło braci Grimm nabiera jeszcze bardziej fascynującego kolorytu niż w oryginale. Pełne uroku ilustracje i literacki, bliski wrażliwości dzisiejszego dziecka tekst przekładu sprawią, że otrzymując ten komiks, każdy 7- czy 8-latek rzuci się samodzielnie w wir czytania. Jaś i Małgosia należy do lektur dla uczniów dla klasy III szkoły podstawowej, a także do serii Akademia czytania, czyli serii książek dla dzieci zaczynających czytać. Odpowiada trzeciemu stopniowi trudności w tej serii, na którym dziecko rozwija umiejętność samodzielnego czytania komiksów i łączenia przekazu graficznego z tekstowym.

Przygody kapitana Klossa wydane zgodnie z oryginałem z 1971 roku.

Chyba wszyscy znamy historię o Królewnie Śnieżce.
W dobie internetu, facebooka i wszechobecnych aplikacji, warto poznać wersję „Śnieżki” jakiej jeszcze nie było! Debiutancka, ilustrowana książka Magdaleny Śliwińskiej pokazuje jak w dzisiejszych czasach łatwo wpaść w sidła "sieci" i zapomnieć o tym, co na prawdę daje nam w życiu szczęście.
Bajka nie tylko dla dzieci.
Magdalena Śliwińska - studentka Grafiki Warsztatowej w Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach.
Laureatka wielu konkursów plastycznych, m.in. 2 miejsce w "Studenckim Obrazie Roku 2017", liczne wyróżnienia na "Międzynarodowym Festiwalu Rysowania w Zabrzu", nagroda główna "Pleneru malarskiego na Nikiszowcu". Zajmuje się ilustracją, grafiką oraz malarstwem. Swoje inspiracje czerpie z otaczającego ją świata oraz relacji z najbliższymi. W wolnych chwilach uwielbia gotować, uprawiać jogę oraz zwiedzać świat.

Surrealistyczna podróż w głąb ludzkiej (pod)świadomości, w której nie do końca wiadomo, co jest prawdą, a co wizją schorowanego umysłu. Krótka, ale jakże treściwa historia mężczyzny opiekującego się ojcem. A może właśnie historia pogrążającego się coraz głębiej w chorobie mężczyzny, którego syn z każdym dniem ma mniej siły, by się nim opiekować?

Komiks, stworzony w 2014 i wyszperany z odmętów archiwalnych dysków, zawiera w sobie spory ładunek emocji. Jest tu wiele tematów do przemyślenia: choroba, która zabiera wspomnienia i świadomość, samotność, codzienna walka o bliską osobę i rezygnacja, gdy w przebłysku świadomości do jednego z bohaterów dociera, że może być ciężarem…

Komiksy, komiksiki, komiksiory… Jakkolwiek bym próbował od nich uciec, uwolnić się od nich nie mogę.

Od najmłodszych lat sprawiały mi problem. Złośliwi koledzy przynosili kolorowe zeszyty do szkoły, pokazywali mi je, a potem nimi szczuli. Mówili „Ej, Szymon! Pokażemy ci kilka stron, ale najpierw oddaj nam swoje kanapki. Dawaj też kabonę na oranżadkę w proszku i drożdżówkę, frajerze.” Zawsze im ulegałem licząc, że następnego dnia pozwolą doczytać ulubioną historyjkę – zazwyczaj nie pozwalali. Trzeba przyznać, że w podstawówce nabawiłem się bardzo niskiej samooceny (co pozostało mi zresztą do dziś).

Na studiach było inaczej. Dzięki kredytowi studenckiemu mogłem kupować sobie komiksy. Zachłyśnięty nową sytuacją nie mogłem się powstrzymać. Kupowałem i czytałem wszystko, co byłem w stanie zdobyć, zaniedbując przy tym naukę. Konsekwencją tego było wydalenie ze studiów*. Mimo wszystko byłem wtedy bardzo szczęśliwy – w końcu miałem swoje komiksiki.

Po przedwczesnym ukończeniem edukacji postanowiłem zająć się tym, na czym się naprawdę znałem.
A znałem się na jednym. Zacząłem rysować komiksy.

Szymon Kaźmierczak [ze wstępu]