Hip, Hip, Kura!

Ciocia Jadzia ma nową pracę. Została woźną w szkole! Dobrze się składa, bo jej bratanica właśnie zaczyna naukę w pierwszej klasie i obecność cioci Jadzi dodaje jej odwagi. Ciocia Jadzia zajmuje się też kotłownią i często przebywa w piwnicy. A tam są rury, w nich pogłos i czasem można poznać szkolne tajemnice, więc ciocia Jadzia jest świetnie zorientowana i czasem może wpływać na bieg wydarzeń... a wtedy wszystko zmienia się na lepsze. Trzecia już książka z ciocią Jadzią w roli głównej skierowana jest do dzieci, które właśnie nauczyły się czytać i same mogą się zapoznać z tymi zabawnymi historyjkami.

Knäcken, czyli Cwaniak – białorudy kot z Gotlandii – miał swój drugi dom na rynku Visby otoczonym średniowiecznymi murami. To tam dokarmiali go sklepikarze, to tam wygrzewał się na fotelach w kawiarnianych ogródkach, to tam zachwycali się nim turyści. Na rynku skosztować można było nawet cwaniakowych lodów! Nic więc dziwnego, że do dziś stoi tam jego pomnik. Nie sposób go nie zauważyć. Dlaczego na Rynku w Visby, stolicy szwedzkiej wyspy Gotandii, stoi pomnik kota? Czym zasłużył się Knäcken, czyli Cwaniak? Jakich czynów dokonał, że stał się jednym z najsłynniejszych mieszkańców wyspy? Barbara Gawryluk szuka śladów Cwaniaka i opowiada jego zabawną historię.

Marzenie Gabi o stworzeniu Akademii Jeździeckiej powoli staje się rzeczywistością. Na razie akademią kieruje jej tata, ale dziewczyna pomaga z wielkim zaangażowaniem. Dzięki temu zawiera nowe znajomości – między innymi z Kaliną, której hipoterapia ma pomóc wyrwać się ze szpon bezwzględnej choroby, i z grupą młodych ekologów. Gdy wszystko zdaje się zmierzać w dobrą stronę, ktoś zostawia w pokoju Gabrysi tajemnicze, symboliczne czarne róże, a Pola, trenerka hipoterapii, zaczyna się za bardzo spoufalać z Maurycym… Pozbawiona skrupułów Karioka również nie powiedziała jeszcze ostatniego słowa.

W lesie zjawia się Pantera, a jej niewinne „cześć!” stawia na nogi wszystkich mieszkańców. Czy egzotyczny gość znajdzie swoje miejsce wśród leśnej społeczności? Oto prosta historia o gościnności i pokonywaniu uprzedzeń osadzona w ilustracjach inspirowanych polskim folklorem.

Znacie Florkę, prawda? To już piąta książka o przygodach tej sympatycznej ryjówki, która pisze pamiętnik. Jak każdy przedszkolak Florka jest bardzo ciekawa świata i ma głowę pełną myśli o arcyważnych, trudnych sprawach. Dzisiaj zastanawiała się, skąd wiadomo, że ona to ona…

Florka codziennie uczy się nowych rzeczy. Nie zawsze jej wszystko wychodzi. Żałuje na przykład, że nie umie od razu jeździć na rowerze, a rysowane kółka nie chcą być równiutkie i okrągłe. Za to pisać Florka potrafi już świetnie! Notuje więc interesujące wydarzenia z życia przedszkolaka. Ciekawe, czy zgodzicie się z nią, że: razem jest o wiele fajniej niż samemu; świat można ratować „po kawałeczku”; dzielnym trzeba być czasem, ale słowa dotrzymywać zawsze; od wygrywania ważniejsza jest dobra zabawa.

Florka zdradza też, co robi, gdy ma strasznie wielki problem. Może i wam przyda się jej rada? Nam się czasem przydaje.

Najlepsza Książka Dziecięca w konkursie Empiku „Przecinek i Kropka” 2017 – nominowana przez jury, wybrana głosami czytelników!

Książka wpisana na Złotą Listę kampanii „Cała Polska czyta dzieciom”.

Cześć, pamiętacie mnie? Jestem Jeżynka. Ta sama , z którą ciągle są kłopoty, tyle że trochę starsza. O całe półtora roku. W takich przypadkach mówi się, że człowiek posunął się w latach albo że nadgryzł go ząb czasu. Co mogłam poradzić, jako siedmiolatka musiałam porzucić moje dotychczasowe przedszkolne życie i pójść do szkoły.