Historia, Manipulacja I Trauma. Przypadek Katalonii

„ABC metodyki nauczania języka polskiego jako obcego – to propozycja adresowana do nauczycieli, którzy rozpoczynają pracę zawodową, oraz tych, którzy pragnęliby rozwinąć swój warsztat, dla słuchaczy studiów podyplomowych oraz studentów studiów magisterskich z zakresu metodyki nauczania języka polskiego jako obcego, a także do nauczycieli polonijnych. Dzięki ABC zainteresowani będą mogli wejść w krąg podstawowych zagadnień związanych z metodyką nauczania języka polskiego jako obcego, zapoznać się z ciekawymi technikami nauczania i różnorodnymi typami ćwiczeń językowych.” (Ze wstępu)

„Teraz wolne przed nami światy i wolne kraje. Żeglarz polski będzie mógł dzisiaj wszędzie dotrzeć pod znakiem Białego Orła, cały świat stoi mu otworem”. Słowa te wypowiedział generał Józef Haller, gdy 10 lutego 1920 roku w Pucku wrzucił do Bałtyku pierścień mający symbolizować akt uroczystych zaślubin Polski z morzem. „Polska flota handlowa okresu II RP” to książka o tamtych czasach. Wraz z zaślubinami odrodzonej z lat niebytu Polski rodziła się jej flota handlowa. Powstały pierwsze towarzystwa żeglugowe i pozyskano pierwsze statki, co nie było łatwe. Na mocy traktatu wersalskiego Polska uzyskała dostęp do Morza Bałtyckiego na odcinku zaledwie 147 kilometrów, a co gorsze, w jej granicach nie znalazł się żaden większy port, nie licząc Gdańska, który miał zostać wolnym miastem, pozostającym pod protektoratem Ligi Narodów. Lekarstwem na ten stan miała być Gdynia, niewielka osada zamieniona w ciągu kilku lat w jeden z największych portów bałtyckich. Był to również port macierzysty dla niemal wszystkich statków, jakie w okresie dwudziestolecia międzywojennego budowały polską gospodarkę morską. Książka Witolda Koszeli w znakomity sposób przedstawia historię tych statków – ich sylwetki, charakterystykę oraz niezwykłe dzieje. Batory, Sobieski, Lwów, Dar Pomorza czy Zawisza Czarny to tylko kilka nazw, które stały się częścią legend polskiego morza, a których losy zostały opisane w publikacji. Tekst został wzbogacony dużą liczbą fotografii i rysunków przedstawiających sylwetki wybranych jednostek oraz szczegóły ich budowy. Witold Koszela to obecnie jeden z bardziej znanych marynistów, którego książki cieszą się dużym zainteresowaniem. Urodził się i mieszka w Rzeszowie. W swoich opracowaniach skupia uwagę na historii powstania i służby opisywanych jednostek, ich budowie i sylwetkach oraz wydarzeniach i ludziach z nimi związanych. Wyjątkowo bliskie są mu statki i okręty spod biało-czerwonej bandery. Od dawna słynie z zamieszczanych w swoich książkach szczegółowo opracowanych ilustracji ukazujących sylwetki okrętów oraz z unikalnych zdjęć i reprodukcji, pochodzących ze zbiorów wspierających go kolekcjonerów i miłośników wszystkiego morza. Wśród jego ważniejszych książek należy wymienić „Polskie statki pasażerskie”, „Niszczyciele Polskiej Marynarki Wojennej”, „Krążowniki Polskiej Marynarki Wojennej”, „Pancerniki III Rzeszy”, „Krążowniki III Rzeszy”, „Okręty floty polskiej” (t. I-II), „Biało-czerwoną flotę – współczesne okręty Polskiej Marynarki Wojennej” (t. I-II), „Architekturę okrętu – transatlantyk m/s Batory”, „Zapomnianą flotę”, „Pancerniki Mussoliniego” czy też „Pancerniki Stalina”. Jego publikacje coraz częściej pojawiają się także za granicą („Battleships of the III Reich” (vol. I-II), „The King George V class battleships”, „Battleships Rodney and Nelson”). Ciekawym uzupełnieniem dorobku Witolda Koszeli jest szereg monografii rysunkowych obrazujących sylwetki słynnych okrętów wojennych, a także dziesiątki artykułów publikowanych w literaturze fachowej i nie tylko. (opis wydawcy)

„Legendarne potwory wodne”, autorstwa Katarzyny Jasińskiej, to unikatowa publikacja poświęcona wodnym potworom znanym z legend i mitologii z różnych stron świata. Autorka opisała i zilustrowała około dwudziestu najbardziej znanych mieszkańców jezior, mórz i oceanów – warto wspomnieć choćby o potworze z Loch Ness, Ketosie czy Makarze. Co interesujące, wszystkie stwory zostały przedstawione w stylu rycin z dziewiętnastowiecznych encyklopedii. To pozycja obowiązkowa dla wszystkich wielbicieli opowieści fantastycznych.

Obecność kultur skandynawskich w przestrzeni cywilizacyjnej Pomorza i Kaszub jest czymś oczywistym. Można ją rozpatrywać w porządku historycznym, literackim, językowym, religioznawczym czy socjologicznym, a w każdym z tych aspektów jest bardzo wiele do ustalenia i to z różnych perspektyw narodowych czy językowych. Oczywiście sporo kwestii kulturowych zostało już omówionych, na co autorzy poszczególnych artykułów zawartych w przedstawianym dzisiaj uwadze czytelników tomie ukazują liczne dowody. Jednakże wiele kwestii badawczych wciąż domaga się sprecyzowania, czeka na głębszą analizę i podjęcie prac, które wypełnią luki w świadomości dzisiejszego użytkownika kultury. W prezentowanej tutaj wieloautorskiej monografii najbardziej interesowały nas kwestie kontaktów Pomorza z szeroko rozumianą Skandynawią, analizowanych na przykładach relacji międzykulturowych zapisanych w językach polskim, niemieckim, duńskim, szwedzkim, norweskim, rosyjskim i kaszubskim. Wszystkie z owych mediów komunikacyjnych były dla nas jednakowo ważne, gdyż przecież miały (i dalej mają) swoje doniosłe cywilizacyjne znaczenie. Ponieważ jednak inicjatywa poniższego opracowania pojawiła się w środowisku polskich akademików, w naturalny sposób to właśnie polskojęzyczne medium dominuje, co nie znaczy, że praca ma za zadanie prezentować wyłącznie polski punkt widzenia. (fragment Wstępu)

Pierwsza popularnonaukowa książka, która porusza temat naszego najbardziej niedocenionego narządu w ujęciu medycznym, psychologicznym i socjologicznym.

Skóra to nasz największy narząd. Widzimy ją, dotykamy jej i żyjemy w niej każdego dnia. Jest środowiskiem fascynującego i bogatego świata mikroorganizmów. Skóra jest niezbędna dla naszego zdrowia, a wręcz nieodzowna dla przeżycia. To właśnie na nią najpierw zwracamy uwagę, gdy na kogoś patrzymy. Jest niezwykle ważna dla poczucia indywidualności.
Co wiemy o skórze? Co sprawia, że skóra się starzeje? Jak dieta wpływa na naszą skórę? Dlaczego nie możemy wywołać łaskotek u samych siebie?

Doktor Monty Lyman zabiera nas w podróż – naukową, socjologiczną i historyczną – po skórze, która jest najbardziej niedocenianym i najsłabiej zbadanym narządem, a także pokazuje, że jest ona znacznie bardziej wytrzymała i skomplikowana, niż to sobie wyobrażamy.

Ekscytujące wprowadzenie do mało znanego mikroskopijnego wszechświata i poznanie nowego, utalentowanego pisarza
„Sunday Times”

Doktor Monty Lyman studiował na Uniwersytecie Oxfordzkim, w Birmingham oraz na Imperial College w Londynie. Pracował w wiodącym na świecie laboratorium dermatologicznym, był wykładowcą na studiach licencjackich. Jest laureatem wielu nagród w zakresie dermatologii oraz publikacji medycznych i był prelegentem na wielu międzynarodowych konferencjach.
W 2017 roku Colin Thuborn, przewodniczący Królewskiego Towarzystwa Literackiego, przyznał mu Wilfred Thesiger Travel Writing Award za raport z wyprawy badawczej do Tanzanii poświęconej problemom dermatologicznym. Mieszka w Oxfordzie, w Anglii.

Linda Zimmermann, amerykańska autorka ponad 20 książek popularnonaukowych, uzyskała wykształcenie w dziedzinie chemii i anglistyki, czym dobrze przygotowała się do swojej pasji pisarskiej. Niniejsza książka uzyskała „srebrny medal za poczucie humoru” przyznany przez Independent Publisher’s Awards, jedną z najstarszych i najbardziej cenionych amerykańskich nagród. Istotnie, jest to książka lekko i z humorem traktująca o sprawie bardzo poważnej – o „złej nauce”. Nauka jest zła, bo źli (niemoralni, cyniczni) są naukowcy i ci, którzy wdrażają naukowe odkrycia, ale jest też zła, bo badacze są źli pod względem naukowym: posługują się mylną teorią, źle kojarzą fakty, nie potrafią się wyrzec uprzedzeń. Zimmermann w swoim przeglądzie przebiega całą naukę od astronomii po dentystykę, opisując rzeczy znane (ale od mniej znanej strony) jak teoria flogistonu i nieznane, a przy tym szokujące jak niezwykła w pewnym okresie popularność substancji promieniotwórczych w roli leczniczych (np. pasta do zębów z radem). Jest to książka pełna anegdot, ale (niestety) anegdot prawdziwych jak te o odkrywcach miast na Marsie. Bujna fantazja naukowca może być twórcza, gorzej, gdy jest zabójcza jak w przypadku wielu niewystarczająco sprawdzonych leków. A najgorzej, że nafaszerowani przez autorkę porażającymi faktami z historii nauki, zastanawiamy się dziś ze zgrozą, który z tych naszych wspaniałych wynalazków potomni opatrzą etykietką „zła (i zabójcza) nauka”.