Historia nowoczesnych stosunków międzynarodowych

Konferencje Monachijskie, postrzegane początkowo jako kameralne spotkania ekspertów zajmujących się polityką bezpieczeństwa, rodzaj familijnego spotkania państw NATO, stały się wydarzeniem porównywanym do wielkich konferencji międzynarodowych w Nowym Jorku, Wiedniu, Genewie, Helsinkach czy Davos. Szeroka formuła konferencji, podczas której toczą się dyskusje m.in. na temat bezpieczeństwa militarnego, demograficznego, zdrowotnego, dotyczącego ochrony środowiska oraz poszerzania geograficznych obszarów analizy, to odpowiedź na wyzwania globalizacji. Wprawdzie Adam Daniel Rotfeld przestrzegał: "dokumenty, przemówienia i deklaracje nie są najlepszym źródłem do rozpoznania i rozumienia rzeczywistości, a w szczególności nie mogą być głównym źródłem do podejmowania decyzji", jednak obserwacja i analiza dyskursu towarzyszącego spotkaniom polityków, ekspertów, akademików czy opinii publicznej w Monachium oraz całoroczne zaangażowanie instytucji i osób fizycznych pozwalały szukać dróg do zrozumienia aktualnych problemów bezpieczeństwa międzynarodowego.

dlaczego rozróżnienie kultury i cywilizacji rodzi wiele kontrowersji?
czym jest komunikowanie międzynarodowe, a czym – międzykulturowe?
jakie wyzwania rodzi globalny przepływ idei i informacji?
dlaczego współczesne państwo potrzebuje reklamy?
jakie jest miejsce Polski w międzynarodowych stosunkach kulturalnych?

Podstawowy podręcznik dla studentów nauk politycznych. Autorzy przedstawiają relacje między kulturą a stosunkami międzynarodowymi, odwołując się do teorii, idei i definicji funkcjonujących w literaturze polskiej i zagranicznej. W swojej syntezie czerpią z teorii cywilizacji, historii kultury, filozofii polityki i filozofii kultury, antropologii, psychologii społecznej, nauk o komunikowaniu i socjologii. Koncentrując się na koncepcjach uznanych autorów: Francisa Fukuyamy, Samuela P. Huntingtona, Benjamina R. Barbera, Alvina Tofflera i Arjuna Appaduraia, przywołują ideę świata jako „kolażu kultur” Ryszarda Kapuścińskiego. Podręcznik wzbogacają mapy, wykresy i tabele oraz wszechstronna bibliografia.

Radosław Zenderowski, politolog i socjolog, wykładowca Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie oraz Górnośląskiej Wyższej Szkoły Handlowej w Katowicach. Główne obszary zainteresowań: przemiany polityczne i kulturowe w Europie Środkowo-Wschodniej, religia i polityka, tożsamości zbiorowe w dyskursach politycznych.
Krzysztof Cebul, politolog i socjolog, wykładowca Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego oraz Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. Autor analiz dla Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej. W kręgu jego zainteresowań znajdują się: integracja europejska (w wymiarach społecznym i instytucjonalnym), systemy i instytucje polityczne, polska myśl polityczna XIX i XX wieku.
Mateusz Krycki, politolog, absolwent Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie (politologia) i Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. Pisze doktorat w dziedzinie komunikowania globalnego, interesuje się fenomenem społeczeństwa sieci, polityką tożsamości narodowej i publiczną dyplomacją. Współpracuje z Ministerstwem Spraw Zagranicznych.

Książka Migawki z tradycji uciśnionych jest poświęcona obrazom uchodźców, choć zaproponowana w niej perspektywa różni się od tej, jaka dominuje w głównym nurcie debaty publicznej. Autor stara się przede wszystkim przesunąć akcent z migrantów rozumianych jako przedmiot reprezentacji, na doświadczenie wygnania jako coś, co każe przemyśleć na nowo podstawowe kategorie związane z funkcjonowaniem obrazów. Tym samym więc pokazuje uchodźców jako tych, których obecność stawia również pod znakiem zapytania dominujące modele wizualnych narracji i stojące za nimi relacje władzy.

Ważna książka dla obecnych i przyszłych pokoleń studiujących stosunki międzynarodowe i integrację europejską. Pokazuje rozwój tych dwóch dyscyplin w Polsce i w innych krajach. Zawiera pogłębioną analizę historyczną i empiryczną. Ma dobrą strukturę, jest świetnie napisana. (…)
Opisany stan polskiej nauki w dwóch dziedzinach będących przedmiotem analizy jest dość żałosny. Większość prac naukowych ma charakter opisowy – bez próby pogłębionej analizy teoretycznej. Tłumaczy to skromną obecność polskich naukowców z tych dziedzin na forach międzynarodowych. Podane fakty są zrozumiałe w wypadku starszego pokolenia badaczy, ale nie w wypadku młodych naukowców, z których wielu w ostatnich latach studiowało za granicą. (…) To prowadzi mnie do hipotezy, iż problemy polskiej nauki wynikają z kultury uniwersyteckiej w Polsce, ze swoistego typu feudalizmu, który kultywuje stare hierarchie, powiązania, obyczaje i blokuje rozwój intelektualny ludzi młodych. Podobna sytuacja istnieje na południu Europy i w innych krajach Europy Środkowo-Wschodniej.
Z recenzji wydawniczej prof. Jana Zielonki (Uniwersytet Oskfordzki)

Jacek Czaputowicz – profesor nadzwyczajny, kierownik Zakładu Metodologii Badań Europejskich w Instytucie Europeistyki, WDiNP UW. Autor m.in. Teorie stosunków międzynarodowych, Wydawnictwo Naukowe PWN 2007; Bezpieczeństwo międzynarodowe. Współczesne koncepcje, Wydawnictwo Naukowe PWN 2012 oraz Suwerenność, PISM 2013.
Kamil Ławniczak – doktor, współpracownik Instytutu Europeistyki, WDiNP UW. Opublikował m.in. Rada Unii Europejskiej. Organizacja i sposób działania, WDiNP 2014, Metody jakościowe i ilościowe w badaniu organizacji i działania Unii Europejskiej (red.), WDiNP 2013.
Anna Wojciuk – doktor politologii, adiunkt w Instytucie Stosunków Międzynarodowych, WDiNP UW, visiting fellow na Uniwersytecie Harvarda oraz na Columbia University w Nowym Jorku. Opublikowała m.in. Dylemat potęgi. Praktyczna teoria stosunków międzynarodowych, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2010.

Legalność użycia siły w stosunkach międzynarodowych stale przyciąga uwagę badaczy, przede wszystkim dlatego, że pomimo jednoznacznej – jak by się mogło wydawać – regulacji prawnej w Karcie Narodów Zjednoczonych nieustannie dochodzi do konfliktów zbrojnych. Celem Autora była analiza odpowiedzialności państw za niezgodne z prawem użycie siły. Książka dotyczy zatem aktualnego zagadnienia będącego przedmiotem prac kodyfikacyjnych.

Kolejno zostały przedstawione:
użycie siły jako naruszenie prawa międzynarodowego, możliwość przypisania tego naruszenia państwu, charakter prawny naruszenia (w kontekście wyróżnienia szczególnych kategorii norm bezwzględnie obowiązujących, ius cogens, oraz zobowiązań w stosunku do społeczności międzynarodowej jako całości, erga omnes),
formy odpowiedzialności za nielegalne użycie siły (w szczególności restytucja i odszkodowanie finansowe),
wzajemny stosunek odpowiedzialności międzynarodowej państw oraz odpowiedzialności karnej jednostek za zbrodnie przeciwko prawu międzynarodowemu.

Książka adresowana jest do prawników i politologów zainteresowanych stosunkami międzynarodowymi.

Władysław Czapliński, profesor nauk prawnych, dyrektor Instytutu Nauk Prawnych PAN, profesor w Centrum Europejskim Uniwersytetu Warszawskiego i w Europejskiej Wyższej Szkole Prawa i Administracji. Przewodniczący Komitetu Doradczego ds. Prawa Europejskiego przy Ministrze Sprawiedliwości, członek Doradczego Komitetu Prawnego przy Ministrze Spraw Zagranicznych. Autor i współautor wielu monografii, podręczników i artykułów opublikowanych w kraju i za granicą.

Książka jest ważnym głosem w dyskursie na temat przyszłości Unii Europejskiej. Połączenie perspektyw narodowej i teoretycznej w rozważaniach na temat możliwych kierunków zmian w ustrojowej konstrukcji UE jest wartością dodaną w toczonej debacie. Publikacja jest godna polecenia tym wszystkim, którzy zainteresowani są poszerzaniem ram postrzegania kwestii ustrojowych UE. Wątki tak metodologiczne, jak i krajowe dają szansę na wielowymiarowe podejście do problemu, który – aby w rzeczywistości stał się rozwiązaną kwestią – powinien być przedmiotem złożonych, ale zdążających do spójności dyskusji.
Dr hab. prof. AEH Anna Wierzchowska Akademia Ekonomiczno-Humanistyczna w Warszawie