Historia starego mieszkania

Kontynuacja pokochanej przez tysiące młodych czytelników powieści Dobrze zagrane.

– Czy jesteś w stanie powiedzieć, że ufasz sobie na sto procent? – zapytał poważnie. – Nawet wtedy, kiedy nie jesteś sobą?

Pati długo nie mogła się zdecydować, z kim chce być, ale gdy w końcu dokonała wyboru, kamień spadł jej z serca. Jej chłopak jest chodzącym ideałem, a ona już nawet nie umie sobie przypomnieć, dlaczego tak długo kazała mu na siebie czekać. Tylko… Czy ktoś naprawdę może być aż tak idealny?

W nowym roku Patrycja zamierza skupić się na tej rozkwitającej relacji, a także na dojściu do jak najlepszej formy przed rundą wiosenną. No i na dalszym ukrywaniu swojej podwójnej tożsamości, mimo że jako dziewczyna najprzystojniejszego faceta w szkole zwraca na siebie uwagę. Dobrze, że przynajmniej zawodnicy Torpedy przestali o niej plotkować. Ale czy to na pewno dobrze?

Pati musi wymyślać coraz więcej kłamstw i wymówek, które mocno komplikują jej życie. Stara się też bardziej rozdzielić znajomych swoich i Pawła. To trudne, jednak i tak łatwiejsze niż zrozumienie własnych uczuć oraz zdefiniowanie tego, co wypada chłopakowi, ale dziewczynie w przebraniu chłopaka już nie.

Życie stawia przed Patrycją kolejne wyzwania. Czy sobie z nimi poradzi? I czy uda jej się wszystko dobrze rozegrać?

Ania Ryś

Autorka m.in. książek młodzieżowych i komedii romantycznych. Po raz pierwszy podzieliła się swoją twórczością ze światem w 2023 roku, debiutując powieścią Dobrze zagrane. Kiedy nie pisze, pracuje z innowacyjnymi firmami technologicznymi (start-upami), a czasami nawet jakąś współtworzy. Ceni sobie dobre relacje z czytelnikami i dzieli się z nimi swoją pasją do pisania na TikToku, Instagramie oraz Wattpadzie.

Czy istnieje coś trudniejszego od rozszerzonej matury z fizyki? Patrycja zwana Klamką jest przekonana, że nie. Przynajmniej do chwili, gdy okazuje się, że ostatnia klasa liceum to pole bitwy o swoje przekonania i tożsamość. Nie każdemu podoba się, że blondynka w różowej sukience chce iść na politechnikę, a po godzinach szlaja się po opuszczonych budynkach. Na dodatek na drodze dziewczyny staje Tomek – genialny, sympatyczny... i chyba trochę zbyt idealny.
Klamka pierwszy raz w życiu chce najpierw przemyśleć sprawę, a potem działać. Ale wtedy dochodzi do tragicznego wypadku...
"Dziewczyna w różowym" to hymn na cześć wszystkich nastolatek, które nie pasują do wyznaczonych przez społeczeństwo ram. Taka Klamka – niewymiarowa, pokręcona i z niespójnymi kontami w mediach społecznościowych – jest po trosze w każdej z nas.

Minęło dwadzieścia lat. Bora, niegdyś Nosicielka magicznej Łzy Boga Deszczu („Łzy Boga Deszczu. Nosicielka” – wydanie wiosną 2018 r.) i jej mąż Thomas wiodą szczęśliwe życie, wychowując dwie córki i syna. Teraz Nosicielkami są bliźniaczki Maura i Vilia, obdarzone przez kamienie wyjątkowymi mocami. Ponieważ mogą one być niebezpieczne, a dodatkowo w królestwie Turang toczy się wojna, rodzina decyduje się na przeniesienie do klasztoru, dziewczyny zaś wyruszają do szkoły, w której mają się nauczyć kontrolować swoje umiejętności. I wszystko potoczyłoby się gładko, gdyby nie to, że o dwóch Nosicielkach dowiaduje się dawny wróg Bory z odległej przyszłości – Mistrz Czarnych Mnichów. Wprawdzie podróże w czasie zostały powszechnie zakazane, ale mogą w nich uczestniczyć naukowcy, badacze. W nagrodę za najlepsze wyniki na studiach zgodę na taką podróż otrzymuje Julia. Jest oczywiste, że Mistrz okazji nie przepuści. Razem z Julią jako opiekun przenosi się Misztal, którego tak naprawdę jedynym zadaniem jest odebranie Nosicielkom magicznych Łez. Wszystkie chwyty są dla niego dozwolone. Po nieudanym pokonaniu bliźniaczek, porywa ich młodszego brata. A kiedy dziewczyny i ich przyjaciele wyruszą na ratunek, zacznie się podróż, której przebieg i zakończenie obfitować będzie w niebezpieczeństwa, dziwne spotkania i zaskakujące zwroty. Oczywiście nie zabraknie też gorących uczuć. Więcej magii, więcej emocji, więcej intrygi! Nie można tego przegapić!

Szesnastoletnia Kaja Darasiewicz, mieszkanka innowacyjnego kompleksu edukacyjnego im. Jeremiego Stermasza, rozpoczyna pracę w redakcji radio-czasopisma „Szejkspir”. Zafascynowana artystycznym światem starszych kolegów, stara się spełnić jako felietonistka, pracownik kawiarenki literackiej, a przede wszystkim nawiązać bliższe relacje z ludźmi, którzy jej imponują. Sama również pragnie zostać zauważona. Jej wrażliwość, nietuzinkowość i inteligencja sprawiają, że szybko staje się ważnym ogniwem grupy.

Kluczowym zadaniem zespołu redakcyjnego „Szejkspir” jest stworzenie dokumentu o życiu w „Stermaszu”. Kaja, jako niepełnoletnia i, zdawałoby się, nie dość dojrzała, nie może wziąć udziału w projekcie, jednak w tajemnicy przed przyjaciółmi zaczyna prowadzić własny eksperyment literacki.

„Marynowanie czasu” to powieść o dojrzewaniu, o poszukiwaniu swojego miejsca wśród ludzi, o odnajdywaniu siebie. Czy Kaja odkryje, co jest dla niej ważne w życiu? Czy plany na przyszłość zaburzy niespodziewana wiedza o przeszłości? Czy osoby, które pozna podczas rocznego pobytu w kompleksie, odmienią jej postrzeganie rzeczywistości i staną się przyjaciółmi na całe życie?

„Przemierzałam rozległy las. Wszystko było jakieś ponadwymiarowe. Muchomory dostawały do moich ramion. Mogłam schować się w trawie. Nie dostrzegałam czubków drzew. W tym momencie zarośla rozwarły się i ukazała się przedziwna, prawie całkowicie owłosiona postać. Trzymetrowy olbrzym przykucnął i wyciągnął po mnie rękę. Chwytając mnie delikatnie, położył palec na swoich karminowych ustach, pokazując tym, że prosi o ciszę. Zamaszystym ruchem wsadził mnie do wielkiej kieszeni w zielonkawym płaszczu.” fragment książki

Niech wygra najlepsza wiedźma! Julia nadal: Różni się od rówieśników. Ma skomplikowaną relację z babcią. Uczy się własnej magii na nowo. Nie jest swoją mamą. Powoli zaczyna jednak wierzyć, że żadna z tych rzeczy nie czyni jej złą wiedźmą. Atmosfera w magicznej społeczności staje się napięta, kolejne zadania turnieju zbliżają się wielkimi krokami, a Julka niespodziewanie znajduje się o krok od poznania prawdy o rodzicach. I coraz trudniej przychodzi jej trzymanie Emi z daleka zarówno od swoich myśli, jak i serca. Najważniejszy problem: jak odróżnić ludzi, którzy faktycznie chcą jej pomóc, od tych, którzy nigdy nie mieli dobrych intencji?