Historya dwóch lat 1861-1862 Tom 2

„Wydanie tego tomu jest powodem do świętowania. Tłumaczenia Davida Fricka wreszcie pozwalają anglojęzycznym czytelnikom wsłuchać się swobodnie w wyjątkowe, polskie wypowiedzi Chopina i wychwycić ich niuanse. W poszczególnych listach obserwujemy charakterystyczne procesy zachodzące w wyobraźni kompozytora, niekiedy w postaci w pełni rozwiniętych narracji (z logicznymi strukturami właściwymi fabule opowiadania i wyróżniającymi się sformułowaniami), innymi razy – odsłaniające się poprzez spontaniczne dygresje, erupcje dowcipu czy gniewne inwektywy (tworzące fragmenty tekstu bardziej pokawałkowane, często zbudowane z niedokańczanych zdań)”. Jeffrey Kallberg

Doskonały podręcznik akademicki, a równocześnie jedna z bardziej interesujących książek o dziejach najnowszych. Znana i ceniona od lat synteza historii Polski w XX wieku w nowej i najbardziej aktualnej odsłonie – do 2015 roku.
Nowa wersja – wydanie XII rozszerzone – została uzupełniona o wydarzenia z ostatnich lat: 2005–2015. Narracja została więc doprowadzona prawie do czasów obecnych.
Literatura obowiązkowa dla studentów historii, prawa, nauk politycznych, stosunków międzynarodowych i innych kierunków humanistycznych, a także przydatna i ciekawa lektura dla maturzystów oraz wszystkich osób zainteresowanych dziejami Polski w XX i XXI wieku, które chcą zrozumieć mechanizmy współczesnego świata.
Informacja o autorze/ redaktorze:
Wojciech Roszkowski – polski ekonomista i historyk, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki. Urodził się w 1947 roku. Ukończył studia SGPiS, gdzie również doktoryzował się i w 1987 roku habilitował, a następnie w 1996 roku uzyskał tytuł profesora. Niezależnie od historii gospodarczej i politycznej Polski, jego zainteresowania naukowe obejmują najnowszą historię Europy Środkowej i Wschodniej. W latach 1978–1981 współpracował z podziemnym Polskim Porozumieniem Niepodległościowym. W latach 1980–1993 członek „Solidarności”. Pod pseudonimem literackim „Andrzej Albert” wydał w podziemiu popularną Najnowszą historię Polski 1918–1980. Od jesieni 1990 do sierpnia 1993 roku był prorektorem Szkoły Głównej Handlowej (dawniej SGPiS). W latach 1994–2000 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Studiów Politycznych PAN, od 2001 roku – Kosciusko Chair of Polish Studies na Uniwersytecie w Virginii. Od marca 2003 roku Kierownik Katedry Stosunków Międzynarodowych Collegium Civitas w Warszawie. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004 uzyskał mandat eurodeputowanego.
Jest autorem wielu książek z dziejów najnowszych, m.in. Kształtowanie się podstaw polskiej gospodarki państwowej w przemyśle i bankowości w latach 1918–1924 (PWN, Warszawa 1982), Gospodarcza rola większej prywatnej własności ziemskiej w Polsce 1918–1939 (Warszawa 1986, praca wydana również w języku angielskim w Stanach Zjednoczonych) oraz Land Reforms in East Central Europe after World War One (ISP PAN, Warszawa 1995), Półwiecze. Historia polityczna świata po 1945 roku (WN PWN, Warszawa 1997), Krótkie wykłady z historii. Gospodarka (WN PWN, Warszawa 2006), Droga przez mgłę, (Instytut Jagielloński, Kraków 2006), Najnowsza Historia Polski 1914–2011, wydanie 7-tomowe (Świat Książki, Warszawa 2011). Współpracował regularnie z miesięcznikiem „Przegląd Powszechny” (1982–2000), miesięcznikiem „Azymut” (dodatek do „Gościa Niedzielnego” 1998–2003), publikował w „Rzeczpospolitej”, „Życiu”, „Wprost”, „Nowym Państwie”, „Przeglądzie Katolickim” i wielu innych pismach.

Kraszewski na początku swojej drogi pisarskiej pojawił się w roli interpretatora dziejów Litwy. Swoimi dwoma naukowymi pracami o tematyce litewskiej ("Wilno" oraz "Litwa: starożytne dzieje...") zabrał głos w ówczesnej kwestii postrzegania historii tego państwa, a badanie przeszłości umożliwiało mu intepretowanie rzeczywistości w której żył, stąd też przywoływanie wielkości Wilna wiązało się z tym, że głęboko odczuwał potrzebę gloryfikowania dziejów miasta.

Publikacja powstała we współpracy z Instytutem Historii Nauki Polskiej Akademii Nauk.

Tytuł „Kształtowanie koncepcji hospicyjnej w warszawskiej medycynie …” odsłania jej trudne początki od połowy XIX w. , pod brzemieniem zaboru rosyjskiego. Heroiczne starania o zorganizowanie opieki nad bezdomnymi, nieuleczalnie chorymi, dotyczyły szczególnie działalności Sióstr Franciszkanek. Ich codzienne zmagania z cierpieniem chorych, z głodem z brakiem odpowiednich warunków sanitarnych, słowem - zabieganie o poprawę ich marnej jakości życia, odsłania zarazem realia opieki nad ciężko chorymi i umierającymi w tamtym okresie. Praca odsłania realia spontanicznego zrywu ludzi wrażliwych, borykających się z problemami, wykraczającymi niejednokrotnie poza ludzką wytrzymałość. Wszelkie inicjatywy utrudniała restrykcyjna polityka zaborcy, brak środków finansowych, codzienna walka z głodem. Wszelka działalność o znamionach konspiracji, wymuszała ścisłą współpracę i wymagała sporej odwagi. Tłem tych działań był więc szczególnie trudny dla społeczeństwa Warszawy okres, któremu na imię była wszechogarniająca bieda a wraz z nią różne patologie społeczne. Praca ukazuje problem niesienia podstawowej pomocy chorym, zarówno z punktu widzenia konkretnej osoby, jak i szpitali. Przedstawia wysiłki lekarzy, literatów, społeczników, filantropów by podźwignąć z zapaści najbiedniejsze warstwy społeczeństwa, zapewnić im niezbędne minimum do przeżycia. Można więc przyjąć, że dzisiejsza opieka hospicyjna zanim przyjęła odpowiedni standard, okupiona była poświęceniem altruistów oraz cierpieniem chorych. Leki tego okresu nie likwidowały bólu w pożądanym zakresie. Ponadto uważano w duchu wiary katolickiej, że cierpienie „nie idzie na marne”, bo stanowi wartość jako odkupienie za grzechy. Stąd mogło stanowić pocieszenie dla chorego, który w swym bólu był bliżej Boga, miał swój udział w Bożej męce. Tym samym dar ostatniego namaszczenia uważano za najcenniejszy, za przepustkę do lepszego świata. Poglądowi temu przeciwstawiano prawo człowieka do uśmierzania cierpienia, jako czynnika szkodliwego, nieprzydatnego do niczego. Podejmowano liczne próby walki z bólem, prowadząc doświadczenia na pacjentach. Praca ukazując problemy społeczne drugiej połowy XIX w. przedstawia ważne postacie tego okresu, ich bogate osobowości, poglądy, dokonania, wrażliwość na krzywdę, ale i na piękno. Przy okazji zgłębiania wiodącego problemu, tworzenia się zalążków opieki hospicyjnej, ukazuje (jak to w życiu) - dobro i zło: egocentryzm i bezduszność warstw uprzywilejowanych, a tuż obok ludzi przepełnionych szczytnymi ideałami i siostry, zapracowane, służące pomocą, które warto bliżej poznać.

Miasto, którego nie ma, zostało wskrzeszone na kartach tego albumu. Zobaczmy, jak Łódź wyglądała dawniej, jak zmieniała się przez lata…

Stare Miasto, pełne zgiełku żydowskich kupców, bajkowy park Helenów i monumentalne synagogi ożywają na ponad 100 wyjątkowych zdjęciach. Aleja Kościuszki znów przemienia się w elegancką spacerową promenadę, na ulicy Głównej próżno szukać śladów Trasy W-Z, na Piotrkowskiej widać majestatyczne kamienice i niepozorne domy tkaczy. Na legendarnych schodach Dworca Kaliskiego kłębi się niecierpliwy tłum podróżnych, a zadbane skwery, otaczające Dworzec Fabryczny, wabią przechodniów zielenią.

Ujrzenie Łodzi, której nie ma jest możliwe. Wystarczy otworzyć ten album, żeby poczuć atmosferę miasta, którego codzienność wyznaczał rytm pracy tutejszych fabryk.





The city that no longer exists, has been resurrected in the pages of this album. Let’s see how one of the biggest Polish cities - Lodz, looked before, how has it changed over the years...

Old Town, full of hustle and bustle of Jewish merchants, fairy-tale Helenów park and monumental synagogues come alive in over hundred exceptional pictures. Kościuszko Avenue again changes into an elegant promenade, you can search in vain for any trace of the East-West Route in Główna Street, the vast tenement houses and inconspicuous houses of weavers still stand along Piotrkowska Street. Impatient crowd of travellers swirls on the legendary stairs of the Kaliski Railway Station and passers-by are attracted by the greenery of neat squares surrounding the Fabryczny Railway Station.

It is now possible to see a Lodz that no longer exists. Just open the album to feel the atmosphere of the city, whose everyday life was marked by the rhythm of the work of local factories.

Książka NIEPODLEGŁA 1918. LEGIONY PIŁSUDSKIEGO nie koncentruje się tylko na wątku wojskowym i militarnym. Ukazuje codzienne życie żołnierzy pochodzących ze wszystkich warstw społecznych i zajmujących się wieloma profesjami. Interesujący jest też wątek różnych postaw społeczeństwa wobec legionów, w tym zaangażowania kobiet. Są podane liczne przykłady pań, opuszczających mężów, wstępujących wbrew zakazom w legionowe szeregi i przywdziewających męskie przebranie. Atutem książki jest też jej przystępna forma, bardzo duża ilość różnorodnych ilustracji, dokumentów i map ( ponad 500!) oraz osobny rozdział BLASZKI i MUNDURY, poświęcony legionowym odznaczeniom i ubiorom.