Historyje Świeże I Niezwyczajne

Antologia opowiadań z lat 1991-2011 zbierająca teksty autorów związanych z pismem "Lampa" zarówno w epoce nieregularnika 1991-2003 jak miesięcznika 2004-2011, wyłącznie teksty niedostępne w wydaniach książkowych (nigdy nie publikowane w książkach bądź publikowane w edycjach wyczerpanych jeszcze w XX wieku. Wybrane utwory: Paweł Dunin-Wąsowicz, Andrzej S. Rodys - Mitteleuropa Marek Sieprawski - Mojo Marek Kochan - Wizyta Czarlsa Marek Karcerowicz - Idzie wiosna, Idzie wiosna - część druga, Idzie wiosna - niedziela, Strefa nowej miłości, Przedpołudnie Miłosz Rynarzewski - Anilana, Wulkan Mariolka Krzysztof Varga - Zenon Jan Sobczak - Dryfujące soboty Paweł Dunin-Wąsowicz, Andrzej S. Rodys - Chłopaki i dziewczyny nie płaczą Kazimierz Malinowski - Ogród 3M Podleś - Sprawa mięsa, Ian i doły Cezary Domarus - Gra w kulki Agnieszka Drotkiewicz - Stan podgorączkowy Sławomir Shuty - Pierwszego Juliusz Strachota - Osiedle, na którym chciałbyś mieszkać - Przedwiośnie Małgorzata Rejmer - Poczekalnia Stanisław Tekieli - Mój pan dyrektor z fabryki wynalazków

Opowiadania o Krakowie (a może jego pewnym obliczu), widzianym oczyma dziennikarza, mieszkańca Krowodrzy. Zbiór opowiadań pod znamiennym tytułem 24 na dobę jest swoistym prezentem, jaki autor robi nam, czytelnikom. Jest to książka ważna nie tylko dla autora, ale też i dla tych, którzy może odeszli od krótkich form prozatorskich, potrafiących wzniecić emocje na równi z opasłymi tomiskami powieści. Czasami jest tak, że prosty, przystępny język w ograniczonej formie prozatorskiej, mieszczącej się na jednej stronie bądź dwóch, może wyrazić głębokie przemyślenia. Autor jednym słowem, zdaniem może nas poruszyć, fundując nam potężny ładunek przeżyć emocjonalnych. Opowiadania składające się na prezentowany tomik, w latach 2014-2016 miały swój debiut i były regularnie publikowane w „Lamelli”, miesięczniku kulturalnym Śródmiejskiego Ośrodka Kultury w Krakowie. Jedna z recenzji: Dar kondensacji, duży ładunek ekspresji, historie ludzkie odsłaniane w błyskach, fragmentach, zbliżeniach. Ciekawe portrety ludzi. Zderzenia sytuacji i postaw. Zapowiedź talentu na miarę Marka Nowakowskiego, choć u warszawskiego mistrza prozy dominuje realistyczne widzenie, a Mika – opisując niekiedy drastyczne scenki z życia miejskiego (krakowskiego) – bywa bardziej wieloznaczny i enigmatyczny. Więcej ukrywa niż odkrywa i to można interpretować jako zaletę i wadę, w zależności od tego, czego czytelnik oczekuje od pisarza. Mnie – jako poecie – te epifanie prozatorskie przypadły do gustu. Józef Baran – poeta, członek Zarządu Stowarzyszenia Pisarzy Polskich Oddział w Krakowie

Czy jedna i ta sama historia może się toczyć w dwóch równoległych światach? Czy jej rezultat w obydwu światach będzie taki sam, czy różny? Czy mamy wpływ na przebieg zdarzeń lub na ich skutek? Na to, gdzie jesteśmy teraz? Czy może wszystkimi prawami fizyki rządzi kosmos, Wszechświat, Bóg – a jeśli ten ostatni, to który? A może świat kręci się wokół miłości: spełnionej na chwilę, niespełnionej, fizycznej, platonicznej, szalonej…?

„Jest na tyle interesujące, że przeczytałabym wszystko jeszcze raz...” – tak oceniła teksty autora jedna z bohaterek opowiadań składających się na „Aberracje”. I „rzeczowymi argumentami starała się umotywować swoją entuzjastyczną opinię. Mówiła o klarownym języku moich opowiadań, sugestywnym obrazowaniu, dobrym puentowaniu poszczególnych sytuacji i fragmentów, nieprzekraczaniu granic dobrego smaku tak w sferze obyczajowości, jak samych wartości chrześcijańskich. Nie podzielała moich obaw, iżby teksty te mogły obrażać czyjeś uczucia religijne. Odwołując się do swojej wiedzy z historii sztuki i znajomości malarstwa, pewne aspekty mojej prozy kojarzyła ze światłocieniami Valdemarkusa. Nie szczędziła także pochwał dla wierszy włączonych do jednego z dłuższych tekstów (który uznała za swoistą mikropowieść), stanowiących jego integralną część. Mówiła wreszcie o fantazji i wyobraźni, dobrze miarkowanym kwantum humoru oraz swoistym magnetyzmie opowiadań, przykuwających uwagę od początku do końca”.

"Magiczne opowieści to zbiór opowiadań, baśni oraz nowelek o tematyce fantasy. Wprowadzę was w świat aniołów, demonów, bogów, tarota, baśniowych roślin i zwierząt, intryg oraz przeróżnych zadań, które będą wyzwaniem dla bohaterów tych oto opowieści. Historie są szczególne (...)." ~ Artur Chabrowski Artur Chabrowski - O.G.Wisznu. 36 lat. Od 20 lat pisze opowiadania, nowelki, bajki i wiersze. Autor "Odmęty tożsamości", "Błysk", "Cudowne zwierzaki" oraz tekstów napisanych wspólnie z Anną Krakowską i Justyną Spruttą.

Młodzi bohaterowie Michała Kotlińskiego mogliby wyjść na ulice i place - w odruchu buntu. Mogliby założyć na twarze słynne białe maski. I protestować. Gorycz i melancholia wypełnia ich po brzegi - i toczy, na podobieństwo rakotwora. Niektórzy frustrację rozładowują instynktowną agresją, inni snują się w miejskiej przestrzeni, sączą tanie drinki albo trochę droższą wódkę z prozakiem, wypełniają godziny i minuty opowieściami. Czasem chwytają się jakichś zajęć, na przykład sprzedają książki. A potem wydają całą tygodniówkę na chwilowy odlot, napędzany narkotykami, które nazywają boża opatrznością. Niektórzy tylko marzą - o ucieczce, o byciu kimś innym, o wyjściu poza. Jakby świat, o którym jeden z tych nadwrażliwców mówi, że "jest jak igła z przyspieszonym aidsem", był jedynie potężnym wysypiskiem śmieci. Zużytych produktów przemysłowych, wypalonych uczuć, zdradliwych idei.