Jak przetrwać w średniowiecznej Anglii

Horrific, horrendous, unspeakable, The Whitechapel Murderer, Jack the Ripper, stalked the streets of East London in 1888, slaughtering prostitutes and bewildering the police who were hunting him. They never succeeded in apprehending him, and to this day the mystery of his identity remains an enigma. But he did leave clues to his identity, and numerous theories have been entertained throughout the one hundred and twenty years since he held London's East End in his grip of terror.

This book looks at the evidence left by the murderer and the reports and investigative papers which recorded the atrocities that the Ripper performed. It takes time to analyse the existing information and evaluate the letters sent to the police. It is the strongest and most powerful book ever written on the murders. It dispels a lot of myths attached to the Ripper, and eliminates a lot of the previously conjectured perpetrators, leaving only those who realistically could have been...Jack the Ripper.

Prezentowana książka to pierwsze w języku polskim opracowanie poświęcone postaci Benjamina Disraelego, syna żydowskich imigrantów, w młodości dandysa o egzotycznym wyglądzie i popularnego literata, a później – charyzmatycznego męża stanu, przywódcy konserwatystów, który dwukrotnie sprawował urząd premiera w czasach największej świetności Imperium Brytyjskiego i przeprowadził wiele znaczących reform. Autor koncentruje się głównie na związkach między literaturą i polityką w barwnej biografii Disraelego. Jego kariera polityczna, trwająca w latach 1837-1880, nadal wywołuje wiele kontrowersji, prowokując debaty nie tylko wśród zawodowych historyków, jego twórczość literacka zaś uległa niemal całkowitemu zapomnieniu.

Between literature and politics. Benjamin Disraeli and his times
The book talks about the life, literary and political activities of Benjamin Disraeli, the son of Jewish immigrants, in youth a dandy with exotic looks, as well as a popular writer, and in the mature life a charismatic statesman who became the leader of the Conservative Party and held the office of the prime minister twice in times of the greatest splendour of the British Empire implementing many significant reforms.

Na (nie) swojej ziemi. Tożsamość kulturowa i sztuka w Wielkiej Brytanii po 1945 opowiada o wybranych aspektach sztuki brytyjskiej okresu powojnia analizowanych w perspektywie pojęć takich jak tożsamość kulturowa i tożsamość narodowa, angielskość i brytyjskość. Kluczowym jest umiejscowienie tożsamości, to znaczy wskazanie, jak przestrzeń wiejska i miejska stanowiły miejsca znaczące dla konstruowania tożsamości odpowiednio angielskiej i brytyjskiej. W tej perspektywie analizowane są wybrane zjawiska w sztuce brytyjskiej po roku 1945: neoromantyzm, pop-art, land art, sztuka artystów YBA oraz przedstawienia krajobrazu powstające w nowej, postkolonialnej rzeczywistości końca lat dziewięćdziesiątych.

Historia nowego pokolenia słynnych brytyjskich gangsterów Wraz z latami trzydziestymi XX wieku w Wielkiej Brytanii nadchodzą duże zmiany. Miasta zaczynają się zmieniać z przepełnionych smogiem ośrodków przemysłowych w metropolie handlowe, a pomimo zniszczeń, spowodowanych przez nową wojnę, społeczeństwo staje się coraz bardziej nowoczesne. Zmiany dotyczą nie tylko życia zwykłych ludzi – kryminalne podziemie również ewoluuje, szukając nowych obszarów ekspansji… W trzeciej części swojego cyklu książek o Peaky Blinders historyk Carl Chinn przygląda się tej nowej epoce w historii brytyjskich gangów. Po brutalnych rządach półświatka w Birminghamie i wojnach ulicznych, które później ogarnęły cały kraj, na scenie pojawiają się kolejne grupy przestępcze, szukające nowych sposobów zarabiania pieniędzy. Podobnie jak ci, którzy byli przed nimi, zostawiają po sobie ruiny i zniszczenie. Peaky Blinders. Pokłosie to książka właśnie o tym nowym pokoleniu brytyjskich przestępców zeszłego wieku i ich mrocznym świecie.

Pożegnanie z Breslau to wzruszająca opowieść o poszukiwaniu rozrzuconych po całym świecie członków nieznanej rodziny. Autor – i zarazem narrator – aż do czternastych urodzin był przekonany, że jest synem brytyjskiego żołnierza, który ożenił się w 1948 roku z młodą Flamandką. Nie było to całkiem kłamstwo, ale też nie była to cała prawda. W 1938 roku, mając piętnaście lat, ojciec autora wyemigrował z Niemiec do Anglii. Niektórzy członkowie jego rodziny znaleźli się w Palestynie, Chinach, Boliwii czy Australii – innym nie udało się na czas uciec z Niemiec. Werner Peritz zmienił nazwisko na Pearce, przyjął brytyjskie obywatelstwo i zaczął nowe życie. Dwadzieścia pięć lat po niezwykłym wyznaniu ojca, Joseph Pearce postanowił udać się na poszukiwanie swoich korzeni i potomków żydowskich przodków. Pożegnanie z Breslau to zapis jego podróży – tej geograficznej i tej w przeszłość.

Z recenzji:

Zdolność autora do usytuowania przeżytych doświadczeń w ich właściwym wymiarze moralnym sprawia, że ma się wrażenie obcowania z uczniem W.G. Sebalda lub - za sprawą niezwykłej wrażliwości na zagadki ludzkiej duszy - z nowym Sándorem Márai.
Za każdym razem uderza nas zmysł autora do szczegółu, empatia wobec swoich bohaterów i jego styl – powściągliwy i o wyjątkowej mocy, czyniący zeń równego najwybitniejszym. (…) Tylko jedno słowo przychodzi na myśl, by opisać całe to piękno – arcydzieło.

Jacques De Decker, „Le Soir”


Książka ta robi na nas wrażenie nie tyle za sprawą walorów naukowych, co literackich – to topografia, modlitwa, niemal powieść.

Nils C. Ahl, „Le Monde”


Przemierzając czas i kontynenty, odwiedzając groby, Joseph Pearce tworzy bliskim dom w ziemi obiecanej na kartach swojej książki.

Erwin Mortier, „De Morgen”


Wykazując niewątpliwy talent literacki Joseph Pearce napisał ważną książkę, pełną zapadających w pamięć scen i anegdot, zasługujących na to, by opuścić rodzinne archiwum.

Mark Schaevers, „De Standaard der Letteren”

Joseph Pearce urodził się w 1951 r. Vilvoorde, niedaleko Brukseli, lecz od 1974 mieszka w Antwerpii. Studiował Filologię Germańską na Katolickim Uniwersytecie w Louvain, a następnie pracował jako nauczyciel języka niderlandzkiego i angielskiego w jezuickim kolegium pod wezwaniem Matki Boskiej w Antwerpii. Zadebiutował w 1999 roku książką Land van Belofte (pol. wyd. Pożegnanie z Breslau) – rodzinną kroniką opowiadającą losy żydowskiej rodziny ze strony ojca autora. Od tamtej pory Joseph Pearce opublikował osiem powieści: Koloniale waren (2001), Maanzaad (2002; przetłumaczona później na język francuski), Met gebalde vuisten (2004), Het belang van Edward Lindeman (2006), Vaderland (2008; przetłumaczona też na język ormiański), Schoolslag (2011), Suikertantes (2012) oraz Voet bij stuk (2015). Książka Pożegnanie z Breslau została przetłumaczona na język francuski, rosyjski i polski. Znalazła się też w 2008 roku w finałowej grupie książek nominowanych do nagrody literatury europejskiej im. Jean Monneta - Prix Jean Monnet de littérature européenne. Inne teksty autora były tłumaczone na język czeski, węgierski, angielski i hiszpański. Przez dwanaście lat Joseph Pearce prowadził kolumnę sportową we flamandzkojęzycznej gazecie “De Standaard”. Od 2000 roku jest krytykiem literackim w dodatku książkowym “De Morgen” – innego flamandzkojęzycznego pisma.

Publikacja stanowi wspaniałe źródło wiedzy o Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Adresowana jest przede wszystkim do tych uczniów gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych, którzy przygotowują się do udziału w konkursach czy olimpiadzie z języka angielskiego.