Jak przeżyć w starożytnym Egipcie

CO WOLISZ? Być faraonem, największą szychą staroegipskiego światka – rządzić krajem, pławić się w luksusie i rozkazywać swoim uniżonym sługom, by robili COKOLWIEK ZECHCESZ? Brzmi nieźle, co? A może wolałbyś całować faraona po spoconych stopach? Dziwny wybór, ale co kto lubi! Nie daj się zwieść pozorom… CO WOLISZ? Przygotowywać ciało do zrobienia z niego mumii – przemywać nieboszczyka winem, wyciągać z niego serce i zawijać go w kilometry bandaży? Przydadzą się mocne ręce i jeszcze bardziej wytrzymały żołądek… A może wolisz wykuwać w kamieniu hieroglify? Dobrze się zastanów, zanim wybierzesz! W tej książce to TY decydujesz, kim chcesz zostać. A przy okazji odkryjesz mroczne tajemnice piramid. Sprawdzisz, dlaczego Egipcjanie jedli strusie i po co Tutenchamonowi było 130 lasek do chodzenia. Dowiesz się, czym jest klątwa faraona i czy ona naprawdę istnieje. Uwaga, będzie szalenie zabawnie i… trochę strasznie!

Na temat egipskich fajansów z okresów ptolemejskiego i rzymskiego wiadomo mniej niż o podobnych przedmiotach ze wcześniejszych epok. Niniejsza książka, która stanowi opracowanie przedmiotów fajansowych pochodzących z wykopalisk polsko-egipskiej misji archeologicznej w Tell Atrib, starożytnym Atribis, pomaga wypełnić tę lukę. Podczas badań archeologicznych w Tell Atrib znaleziono dowody na lokalną produkcję przedmiotów fajansowych. Są wśród nich m.in. naczynia, figurki, amulety i uszebti, które pochodzą z trzech głównych warstw datowanych na kolejne fazy okresu ptolemejskiego. To pozwoliło prześledzić zmiany typologiczne zachodzące na przestrzeni tego czasu, co jest szczególnie istotne z punktu widzenia historii lokalnej produkcji fajansu. Na podstawie tych obserwacji można rozważać kierunki, z jakich lokalni rzemieślnicy czerpali inspiracje dla swych wyrobów. Rozmieszczenie znalezisk na stanowisku pozwala wysunąć przypuszczenia na temat roli przedmiotów fajansowych w życiu codziennym oraz kultowym mieszkańców miasta.

Teby są wyraźnie przedzielone Nilem – żywi zajmują wschodni brzeg, a martwi zachodni. W małym, czteropokojowym domu o powierzchni 40 metrów kwadratowych żyje nawet 12 osób. Mało tego – większość osób ma w domu jeszcze osobną kaplicę. Wybór różnych rodzajów chleba jest niemal tak bogaty, jak współcześnie. Kobiety, mężczyźni, królowe i bogowie w Egipcie używają na co dzień wielu kosmetyków.

Starożytny Egipt fascynuje od wielu lat. Nie tylko za sprawą monumentalnych piramid, ale również dzięki swoim hieroglifom. Dzięki tej książce dowiecie się jak wyglądało życie zwykłych ludzi w starożytnym Egipcie. Dowiecie się nie tylko tego, w co byśmy wierzyli, ale też gdzie zrobilibyśmy zakupy, co moglibyśmy zjeść, na co moglibyśmy zachorować i jak chowalibyśmy zmarłego.

Wspaniała podróż w czasie!

Autor prezentuje różne aspekty pojęcia Maat – kluczowego w kulturze starożytnego Egiptu. Nie da się go przełożyć na współczesne języki jednym terminem. Można je przybliżyć, używając określeń: prawda, sprawiedliwość, prawo, porządek, mądrość, szczerość. Starożytni Egipcjanie postrzegali Maat jako zasadę, która leży u podstaw nie tylko ziemskiej rzeczywistości, lecz także porządku kosmicznego. Maat odnosi się bowiem zarówno do reguł obowiązujących w relacjach międzyludzkich, jak i do sprawiedliwości realizowanej po śmierci na Sądzie Zmarłych, ale też do ładu, który wyłania się z chaosu podczas stwarzania świata przez boga-Słońce oraz do porządku państwowego utrzymywanego dzięki prawodawstwu przez króla – ziemski obraz bóstwa.
Książka będzie cenną pomocą dydaktyczną i pasjonującą lekturą dla archeologów, egiptologów, etnologów, filozofów, historyków i kulturoznawców.

******

Maat. Justice and immortality in ancient Egypt

Different aspects of Maat, a key concept in ancient Egyptian culture – translated as truth, justice, law, order, wisdom, honesty. Ancient Egyptians considered Maat to be the foundation of both the earthly world and cosmic harmony. The author analyses the notion of Maat found in ancient texts: in wisdom literature (the so called Instructions), in funeral autobiographical inscriptions, in other texts connected with the dead, in hymns to the Sun-god and in other royal inscriptions.

Znakomita, bogato ilustrowana historia starożytnego Egiptu napisana przez wybitnego znawcę tematu Toby'ego Wilkinsona. W tej znakomitej, bogato ilustrowanej historii starożytnego Egiptu wybitny znawca tematu Toby Wilkinson opowiada o jednej z największych i najbardziej długowiecznych cywilizacji, zdejmując złote maski z twarzy władców, życie zwykłych ludzi zaś odtwarzając na podstawie papirusów wydobytych z piasków pustyni. Choć na przestrzeni trzech tysięcy lat znaleźć można wszystkie elementy epickiej powieści – olśniewające dwory, intrygi dynastyczne, mroczne skrytobójstwa i heroiczne bitwy – prawda historyczna okazuje się jeszcze bardziej intrygująca. Dzieje tego pierwszego państwa narodowego to nie tylko budowa piramid, Kamień z Rosetty, religia, z której całymi garściami czerpało chrześcijaństwo – to przede wszystkim ciągłe próby zjednoczenia niejednorodnego kraju. Łącząc gawędziarski rozmach z dogłębną znajomością hieroglifów oraz ikonografii władzy, uwzględniając przy tym najnowsze wyniki badań (lub z nimi polemizując), autor odsłania ukrytą pod pozorami niezmiennej monarchii nachalną propagandę, bezpardonowe rozgrywki polityczne, ale także wyjątkowe osiągnięcia architektoniczne i kulturowe. Na tym wątku osnuwa losy nie tylko wielkich – potężnej tajemniczej Hatszepsut, zjawiskowej Nefertiti bądź religijnego rewolucjonisty Echnatona – ale też równie autentycznych: dworskiego skryby, z chłopa urzędnika albo dowódcy faraońskiej armii..

Mówiąc o piramidach, przeważnie mamy na myśli ich klasyczny obraz wyrażony trzema piramidami w Gizie. Mało kto odkopuje z pamięci setki innych podobnych budowli rozsypanych po całym globie. Kojarzymy je z czymś wielkim, stabilnym, trwałym i precyzyjnym jak szwajcarski zegarek. Dorzucamy do tego parę tysięcy lat, kilka milionów kamieni, stawiamy to wszystko w Egipcie i piramida gotowa. Oczywiście, należy jeszcze wrzucić do środka faraona, zatarasować drzwi i zgasić światło. Wielu z nas nosi w sobie taki właśnie wizerunek piramid.
To błędne koło. Czy tak jest naprawdę?
Poczytaj – może zmienisz zdanie.
Krzysztof Bryś