Jak świt poranka Tom III Znamię lwa

„Błękitna krew” w czasie „czerwonej zarazy” i III RP.
Rody, które na trwałe zapisały się w historii Polski. Nazwiska, które znamy z podręczników; wielcy bohaterowie, wodzowie, kanclerze. Zawsze w pierwszych szeregach, kiedy nadciągały dziejowe zawieruchy. Nadszedł jednak czas, gdy kataklizm zmiótł polskie rody arystokratyczne z areny dziejów chyba bezpowrotnie.
Jak wielkie rody przetrwały czasy komuny? Pozbawieni majątków, wyrzucani z pałaców, upokarzani, nękani za pochodzenie, często musieli pożyczać pieniądze, żeby „przeżyć do pierwszego”. Czy udało się im pozostać wiernymi narodowym dewizom widniejącym na herbach i moralnym zasadom kultywowanym przez przodków?
Jak odnaleźli się w nowej rzeczywistości po roku 1989? Czy wolna wreszcie Polska czekała na powrót swoich historycznych liderów? Jak wygląda współczesność polskiej arystokracji?
Osiem rozdziałów o wielkich polskich rodach arystokratycznych: Braniccy, Czartoryscy, Czetwertyńscy, Dzieduszyccy, Krasiccy, Potoccy, Tarnowscy, Zamoyscy.

Nowa powieść autorki „Nimfomanki” i „Hotelu 69”.
„Chciałam go mieć przy sobie, czuć, widzieć, smakować. Pragnęłam posiąść go fizycznie i emocjonalnie, zniewolić i zagarnąć dla siebie. Całego”.
Martyna, atrakcyjna wdowa po związanym z mafią biznesmenie, jest naprawdę niebezpieczna... Błażej nie ma jednak pojęcia o tym, kim jest jego kochanka i jak groźni ludzie kręcą się w jej otoczeniu. Uświadamia mu to dopiero Julia, piękna policjantka, która chcąc dotrzeć do Martyny i powiązanych z nią gangsterów, proponuje mu pewien układ. Początkowo się nie zgadza, ale Julia potrafi postawić na swoim, a pomiędzy przystojnym żigolakiem i ciemnowłosą panią podkomisarz zaczyna się robić naprawdę gorąco. Błażej rozpoczyna więc niebezpieczną grę i zaczyna szpiegować Martynę, sporo przy tym ryzykując. Czy Julia zdoła ochronić go przed zemstą związanej z mafią kochanki? I czy Błażej da Julii to, czego ona pragnie?

Jeżeli szatan nie istnieje, jeżeli go stworzył człowiek, to stworzył na swoje podobieństwo.

Trzy różne historie, trzy różne światy, trzej bracia, każdy mierzący się z odwiecznym konfliktem między ojcem, a synem.

Dzieli ich niemal wszystko: charakter, moralność, poglądy i spojrzenie na świat. Łączy zaś jedno: ich ojciec, a raczej jego zabójstwo. Kto zabił Karamazowa?

Dostojewski – mistrz monumentalnych i wielowątkowych historii, przeszywających do głębi analizą ludzkiej natury. W swej ostatniej powieści ukazuje nie tylko barwny przekrój społeczeństwa rosyjskiego XIX wieku, ale przede wszystkim, wznosząc się na wyżyny swojego pisarskiego kunsztu, fenomenalnie kreśli naturalistyczne sylwetki głównych bohaterów, wprowadzając nas w ich wewnętrzne przeżycia, rozterki, namiętności i porywy serca. Narrator, będąc naocznym świadkiem dramatu, jest nie tylko dobrym gawędziarzem, ale też świetnym komentatorem ówczesnych wydarzeń.

Książka zawiera nieocenzurowany rozdział „Wielki Inkwizytor”, który bardzo często był usuwany z polskich wersji powieści.

Furia zranionego byka Robert Mamok ucieka z Warszawy na Śląsk. Zamyka się w domuopy z niemilknącym telefonem, tajemniczą głową byka i odgrzebaną traumą, którą odziedziczy po przodkach. W brutalnym monologu rozlicza się ze swoją winą, przeszłością i całym światem. Miota się jak zwierzę w potrzasku, walczy z demonami i rzuca oskarżenia wobec siebie i najbliższych. Staje w prawdzie o sobie. Ale czy prawda ocala? - Zniszczyłem tyle dobrego życia. Plułem w dobre życie… Siła prozy Szczepana Twardocha w jednym akcie. Superprodukcja wyreżyserowana Krzysztofa Kiczka w mistrzowskiej interpretacji Roberta Talarczyka.

W ciszy wieczorów łuny nad horyzontem zwiastują niechybną rzeź.Tego lata cały Wołyń ogarnęła trwoga…
Lipiec 1943 roku. Dwie nastoletnie siostry z Pogranki zakochują się w młodzieńcu z sąsiedniej ukraińskiej wsi Połapy. Chłopak jest członkiem UPA, ale dla uczuć nie stanowi to przeszkody.
Tymczasem ze Wschodu docierają wieści o krwawych atakach na polskie wioski. Polacy będą zmuszeni dokonać wyboru: zostać czy uciekać. Co się stanie, jeśli pogłoski o okrucieństwach okażą się prawdziwe? Czy mieszkańcom obu wsi uda się porozumieć i pośród szalejącej rzezi uratować Pogrankę?
W latach 60. o tragicznych wydarzeniach wciąż pamięta Ołena Taraszuk, mieszkająca w Ukraińskiej SRR…
Zaczyna się XXI wiek, ostatni uciekinierzy z Wołynia i Małopolski Wschodniej odwiedzają rodzinne strony. Tam, gdzie kiedyś stały domy i toczyło się życie, dziś kwitną puste łąki…
Wśród mechanizmów historii pojedyncze losy mieszkańców łączą się w opowieść o miłości, zdradzie i okrucieństwie, o pamięci i poszukiwaniu utraconych korzeni.Marcin Pilis, autor m.in. „Zemsty kobiet” i „Łąki umarłych”, wraca z nową, poruszającą do głębi powieścią o trudnej polsko-ukraińskiej przeszłości.„Autor […] pokazuje ten dramat przez los jednostek, nadając mu głębszy psychologiczny sens. Przypomina, że towarzyszyły mu: zaślepienie, okrucieństwo, ale i szaleńcza miłość” (z recenzji Marka A. Koprowskiego, historyka, autora kilkunastu książek o Wołyniu).

Przygotowany przez Instytut Tajnej Historii Ciulandii raport tajnego państwa, czyli czarna groteska Henryka Wańka na górnośląską historię z lat 1918-1953. Czarny humor, postacie znane z historii, poczet górnośląskich Karlusów od I do VI (czyli wszystkich królów Ciulandii).

Realizacja audiobooka: Sergiusz Brożek

Fragment książki:

Zaznaczyć jeszcze tu trzeba, że na samym początku, o którym wiemy niestety tak mało, nasze państwo nazywało się Tulandia. Tulandia, czyli kraj, gdzie jesteśmy, to znaczy tu, a nie gdzie indziej. W manifeście ogłoszonym przez pierwszego Naczelnik stoi wyraźnie:

Niech sie tam kajś jest inkszy land, pra, cum bajszpil dojczland, niderland abo helgoland, ale tukej, sam kaj my som, jest ino tuland i niech sie nawet w inkszych jynzykach nazywo szlonsk abo szlyzjen, ale dla nos to zawdy bydzie tulandia.

Z czasem jednak miękka wymowa spółgłosek, właściwa naszym rodakom, dokonała ważnej zmiany – jako że słowo ciul, może zapożyczone z angielskiego „the tool”, wzmocniło sekretność naszego istnienia. Zamieniło je niby w żart, jakby przymrużenie oka. Przeto kto tylko usłyszał o Ciulandii, uśmiał się zdrowo, tudzież zniesmaczony zmieniał temat, bo brał to za grubiańskie gadanie. I o to właśnie nam chodziło!