Jerzy Dowódca Batalionu Armii Krajowej Zośka

Album Jana Czopa ,,Barwa Legionów Polskich 1797-1807 oraz Księstwa Warszawskiego 1807-1814" (574 sylwetek żołnierzy) jest drugą częścią z cyklu trzech albumów przedstawiających żołnierza polskiego w okresie stu trzydziestu lat, od początków kształtowania się jego munduru w XVIII wieku po wojnę polsko-rosyjską w 1831 roku, która zamknęła pewien okres wojskowości polskiej. Przepych i fantazja epoki napoleońskiej znalazły wyraz również w mundurach żołnierzy Księstwa Warszawskiego. Mundury te, mimo wpływów francuskich (m.in. dystynkcje oficerów i podoficerów przyjęto wg wzorów francuskich), zachowały polski charakter ukształtowany w ostatnich latach Rzeczypospolitej; czapki z kwadratowym denkiem, kurtki z wyłogami czy rajtuzy z lampasami. W załącznikach do albumu umieszczono wypisy rozkazów z dnia 2 marca 1807 roku oraz kopię Przepisu Ubiorów z 3 września 1810 roku.

Pierwsza na rynku, eseistyczna monografia poświęcona kinowo-telewizyjnym przedstawieniom żołnierzy wyklętych.
Autor dzieła, Mariusz Solecki (ur. 1975) – badacz kulturowego wizerunku antykomunistycznego podziemia („Literackie portrety żołnierzy wyklętych. Esej o literaturze polskiej lat 1948–2010”, 2013; „Wynurzenie z czerwonej rzeki”, 2017; „Płaszcz chwały. Antologia wierszy o Żołnierzach Wyklętych”, 2017; „Dramaty o żołnierzach wyklętych”, 2019), stały współpracownik kwartalnika „Wyklęci” – zaprasza Czytelnika do kolejnej barwnej, erudycyjnej opowieści o antykomunistycznych partyzantach.
Wychodząc od „Jasnych Łanów” i „Popiołu i diamentu”, a kończąc na „Czasie honoru” i „Wyklętym” – rzetelnie, z demaskatorską pasją rekonstruuje obraz uczestników II konspiracji zawarty w trzydziestu siedmiu filmach fabularnych i trzech serialach telewizyjnych, nakręconych w siedemdziesięcioleciu 1947–2017.

Hetman wielki koronny Mikołaj Potocki jest jedną z tych postaci, które pomimo upływu lat nadal budzą skrajne emocje. Przez długi czas przypuszczano, że był to wódz pozbawiony historycznego ujęcia swojej biografii. O tej powstałej w 1927 roku, autorstwa Franciszka Owadiuka, nikt nie wiedział. Odnaleziony po blisko 100 latach rękopis rozprawy doktorskiej tego historyka jest niekompletny i częściowo zniszczony przez „archiwistów” sowieckich, ale daje szan­­sę na włączenie tego tekstu do dorobku polskiej historiografii. Owadiuk nie przedstawił biografii swojego bohatera zgodnie z najbardziej popularnym jej ujęciem. W jego oczach Mikołaj Potocki nie był pijakiem, ani tak złym wodzem, jak zwykło się często uważać. Właściwy rękopis uzupełniają aneksy, przywołujące alternatywne ujęcia części biografii i odbudowana współcześnie bibliografia tej rozprawy.

"We wrześniu 1939 r. wąskie i kręte uliczki Tomaszowa Mazowieckiego stały się miejscem dramatycznych wydarzeń. Niemiecki atak wywołał nieopisany chaos w szeregach polskich obrońców miasta. Zaskoczeni żołnierze często na własną rękę próbowali wydostać się z matni,
natomiast oficerowie usiłowali zapanować nad sytuacją. Nie pomagała im w tym jednak, podawana z ust do ust, informacja o śmierci dowódcy płk. Stanisława Hojnowskiego.
Przez wiele lat szczegóły tego wydarzenia budziły kontrowersje.
Od czyjej kuli zginął ostatni dowódca 45 Pułku Piechoty z Równego
na Wołyniu? Miejscowych Niemców z V kolumny, żołnierzy regularnych oddziałów Wehrmachtu czy może spadochroniarzy zrzuconych na tyły polskich wojsk?
Na te i wiele innych pytań odpowiedzi udziela autor pierwszej biografii bohaterskiego obrońcy Tomaszowa Mazowieckiego. Warstwę faktograficzną publikacji wzbogacają unikalne zdjęcia i dokumenty pozyskane z archiwów rodzinnych.
"

Kawaleria szczyci się w Polsce długą tradycją, sięgającą początków państwa. Z dumą wspominamy zwycięstwa pod Chocimiem, Kircholmem, Wiedniem, w których ważną rolę odegrali polscy kawalerzyści.
Ułani, husarze i szwoleżerowie mają od zawsze w naszych sercach ciepłe miejsce.
Książka opowiada o dzieciństwie, dojrzewaniu, patriotyzmie wielkich Polaków i prywatnych perypetiach znakomitych kawalerzystów.

Aleksander Ułan. Od jego nazwiska rozpoczęła się legenda całej formacji kawaleryjskiej.
Jan Leon Kozietulski. Perypetie zwycięzcy spod Somosierry.
Aleksander Lisowski. Postrach pól bitewnych Europy.
Józef Bielak. Najdzielniejszy z oficerów czasów Stanisława Augusta.
Wojciech Rubinkowski. „...ród książęcy, który z mężów wymownych i pracowitych słynie”.
Bolesław Wieniawa-Długoszowski. Poeta wśród kawalerzystów, kawalerzysta wśród poetów.
Kazimierz Pułaski. Pełen tajemnic żywot bohatera dwóch narodów.
Władysław Belina-Prażmowski „Uciekają strachem zdjęci, moskiewskie psubraty!”.
Henryk Dobrzański. Ostatni żołnierz Września. Prawda i legenda Hubala.
Jerzy Sosnowski. „Oficer o wykwintnych formach towarzyskich - skończył życie w upodleniu sowieckiego więzienia”.
Siwe konie i czerwone maki Władysława Andersa. Dwie Ireny i dwie Anny.
Stefan Mustafa Abramowicz. Ostatni ułan Rzeczypospolitej.

Twardziele z Polską w sercach. Ułani, husarze i szwoleżerowie. Chłopcy malowani.

W 323 roku p.n.e. nagle zmarł Aleksander Wielki, władca imperium macedońskiego rozciągającego się od Bałkanów przez Egipt, Bliski Wschód aż po wschodnie Indie. Do walki o schedę stanęli generałowie Aleksandra. Te zmagania przeszły do historii jako wojny diadochów (gr. następców). Wśród nich czołowe role odgrywali Eumenes z Kardii i Antygon Jednooki, obaj mistrzowie sztuki wojennej i forteli, podczas kampanii i bitew przypominający wytrawnych szachistów. Ich pojedynek zdeterminował przebieg drugiej wojny diadochów z lat 319-316 p.n.e., a jego wynik w dłuższej perspektywie przesądził o trwałym podziale imperium na kilka królestw.
Eumenes sprzymierzył się z Polyperchonem (sprawującym kuratelę nad ostatnim, nieślubnym potomkiem Wielkiego Macedończyka Aleksandrem IV) i dzięki jego pieniądzom oraz oddziałom ruszył do Persji. Zajął Babilon, Suzę i Persepolis. Do decydującej bitwy z wojskami Antygona Jednookiego doszło w 316 roku p.n.e. pod Gabiene (ok. 100 km na południowy wschód od dzisiejszego miasta Isfahan w środkowym Iranie). W niej górę wzięła jazda Antygona, która przedarła się na tyły wroga i zdobyła jego tabory. Eumenes został wydany przeciwnikom przez własnych żołnierzy i stracony, a triumfujący Antygon Jednooki stał się panem Azji.
Michał Piekarski barwnie przedstawia te wydarzenia oraz wojskowość z początku epoki hellenistycznej.