JEŻeli jesteś inny

Jakość i efektywność nauczania w oferowanych przez polskie szkolnictwo usługach edukacyjnych jest coraz częściej skutecznym narzędziem budowania przewagi konkurencyjnej w dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości społeczno-gospodarczej. Rozwój społeczeństwa informacyjnego oraz wzrost znaczenia procesów globalizacyjnych i zmian demograficznych powodują konieczność dostosowania szeroko rozumianego nauczania do wyzwań XXI wieku. Zaprezentowane w niniejszej publikacji rozważania mają u podstaw założenie, że istnieje możliwość opisu oraz pomiaru zjawisk i obiektów edukacyjnych. W opracowaniu omówiono zagadnienia dotyczące projakościowego podejścia do funkcjonowania polskich szkół i uczelni w kontekście dynamicznych zmian w zakresie metodyki kształcenia, rozwoju technologicznego, rozwoju modeli funkcjonalnych i organizacyjnych, a także zmian społecznych i oczekiwań kierowanych w stosunku do edukacji.

Głównym celem pracy jest identyfikacja czynników determinujących jakość i efektywność funkcjonowania regionalnych podmiotów edukacyjnych w pięciu wymiarach: organizacyjnym, ekonomicznym, infrastrukturalnym, metodycznym i społecznym. Konsekwencją tak określonego celu, było zbudowanie narzędzia umożliwiającego pomiar jakości w wybranych obszarach, które łączyłoby w sobie zarówno cele edukacyjne (postulaty dotyczące jakości i efektywności kształcenia oraz użyteczności wiedzy), jak i cele społeczno-gospodarcze (postulaty dotyczące zrównoważonego rozwoju uczelni, np. jakość i wartość przedsiębiorstw i regionu). Metodologię budowy autorskiego narzędzia oparto na metodach jakościowych i ilościowych, a do konstrukcji modelu badawczego wykorzystano: analizę systemową, analizę funkcjonalną, metodę dekompozycji systemów, rozmytą metodę delficką, metody wielokryterialne (AHP, TOPSIS, PROMETHEE II).


Ze wstępu

Diagnostyka edukacyjna obejmuje arkusze obserwacji dziecka trzy- ,cztero- , pięcio- i sześcioletniego.
Karta obserwacji opracowana jest zgodnie z możliwościami rozwojowymi dziecka i oparta jest na kartach zawartych w pakiecie dziecka.
  - Nauczyciel otrzymuje materiał, który może wykorzystać do planowania pracy
- Materiał zawarty w opracowaniu nauczycielskim zawiera tabele podsumowujące wyniki całej grupy.
- Dokumentowanie pracy i diagnozowanie to zadania, które są podstawą ewaluacji wewnętrznej i zewnętrznej.
- Materiał na bazie którego nauczyciel opracuje program korygowania i wspierania rozwoju dziecka.
- Przeprowadzenie diagnozy na bazie kart pracy, to materiał wykorzystywany do dokumentowania obserwacji pedagogicznych ( zadanie zapisane w zalecanych warunkach i sposobie realizacji w podstawie programowej wychowania przedszkolnego).
- Karty pracy dziecka to obiektywny materiał.
- Zawiera arkusz obserwacji dziecka dla rodziców
Diagnoza przeprowadzona jest w sposób rzetelny i obiektywny.

Książka stanowi zbiór siedmiu esejów autorstwa Stanisława Waltosia, które są zarówno wspomnieniami, jak i przemyśleniami profesora m.in. na temat tradycji akademickich, chochlików drukarskich, jubileuszy, jubilatów i wręczaniu ksiąg jubileuszowych, przechodzenia na emeryturę, jak również o tym, czy w Polsce istnieją jeszcze szkoły naukowe oraz czy profesor powinien mieć psa.

„Autor prowadzi nas (...) po różnych krużgankach akademickiego świata, krakowskimi uliczkami otaczającymi jego ukochane Collegium Maius i, o ile wiem, tę pasjonującą podróż w czasie i przestrzeni sam określa w prywatnych rozmowach mianem dywagacji starego profesora. (...) Dywagacje starego profesora? Nie wierzcie samokrytycznej skromności Autora. Po pierwsze – nie dywagacje, lecz głębokie i mądre refleksje na temat uroku najlepszych akademickich tradycji, po drugie – słowa czułego narratora (...) zatroskanego o przyszłość idei universitas, po trzecie wreszcie – profesora tak młodego duchem, jak żaden inny ze znanych mi wielkich uczonych”.
Ze wstępu, Prof. dr hab. Jerzy Zajadło

Posiadanie psa w świecie nauki nie jest obowiązkowe, ale jest dobrze widziane. Szczególnie przez studentów i asystentów. Gdy tylko wieść o posiadaniu przez profesora psa przeniknie do świata zewnętrznego – profesor staje się kimś bardziej ludzkim, schodzi z piedestału, obraz jego osobowości wyraźnie się uczłowiecza, powstaje okazja do jeszcze jednej anegdoty uniwersyteckiej.
Autor

Prezentowana publikacja jest przeznaczona dla logopedów i terapeutów pracujących z dziećmi w wieku przedszkolnym oraz ich rodziców. Podane w niej ćwiczenia są na tyle łatwe, że będą w stanie wykonać je nawet dzieci od trzeciego roku życia.
Publikacja zawiera zestaw ćwiczeń przygotowujących aparat artykulacyjny: wargi, język, podniebienie miękkie i drogi oddechowe do wymowy poszczególnych głosek.

Zaproponowane zadania doskonalą koordynację wzrokowo-ruchową oraz koncentrację, pamięć i spostrzeganie, usprawniają motorykę małą poprzez wycinanie i przyklejanie etykietek, rysowanie od lewej do prawej, z góry na dół, kolorowanie.
Materiał może także posłużyć do ćwiczenia globalnego czytania wyrazów.

Dzielę i łączę litery, sylaby, wyrazy to zbiór różnorodnych ćwiczeń służących usprawnianiu funkcji czytania, pisania oraz mówienia. Dedykowany jest osobom dorosłym z zaburzeniami językowymi, a także dzieciom i młodzieży w starszym wieku szkolnym. Publikacja zawiera 7 typów zadań. Każdy typ zadań posiada wiele przykładów po to, aby dana funkcja mogła być ćwiczona wielokrotnie. Uniwersalność ćwiczeń sprawia, że można je wykorzystywać w różnych celach edukacyjnych i terapeutycznych. Zadania mają na celu usprawnianie: • koncentracji uwagi, • spostrzegania wzrokowego, • analizy i syntezy głoskowej wyrazów, • analizy i syntezy sylabowej wyrazów, • analizy struktury literowej wyrazów, • przepisywania, • aktualizacji słów, • liczenia do 10, • kategoryzowania.

W książce ukazano, jak w przedszkolu i szkole dzieci kształcone zgodnie z założeniami pedagogiki Marii Montessori stopniowo odkrywają tajniki geometrii, korzystając pod kierunkiem nauczyciela ze specyficznych dla tego systemu edukacyjnego rozwojowych materiałów dydaktycznych. Są to środki, które, umożliwiając rozpoczynanie kształtowania pojęć geometrycznych od poznania zmysłowego i realnego działania na przedmiotach materialnych, poprzez czynności wyobrażone i abstrakcyjne, ułatwiają dziecku samodzielne konstruowanie wiedzy, tworzenie pojęć, formułowanie reguł postępowania, odkrywanie algorytmów i wzorów matematycznych, a także stosowanie ich z pełnym zrozumieniem w nowych sytuacjach. Zostały one przygotowane z myślą o tym, aby pomagać dziecku we wspinaniu się w procesie uczenia się na coraz wyższe poziomy rozumienia problemów i pojęć matematycznych dzięki własnej aktywności. Pozwalają jednocześnie zmienić sposób poznawania przez nie prawd matematycznych - z pamięciowego przyswajania gotowych (podawanych przez nauczyciela czy podręcznik) definicji, algorytmów i wzorów na samodzielne i aktywne ich poszukiwanie, odkrywanie i formułowanie. Jest to możliwe i wielce rozwijające, ponieważ proces stopniowego dochodzenia przez dziecko do abstrakcyjnej wiedzy matematycznej jest dla niego aktem kreatywnym, a samo przeżycie z tym związane jest emocjonalnym doświadczeniem typu: „Aha! Już wiem! Już rozumiem!” Do prawidłowego przebiegu tego procesu niezbędna jest odpowiednia postawa nauczyciela, który dyskretnie w nim uczestniczy.
Książka adresowana jest do nauczycieli edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej, nauczycieli matematyki w starszych klasach szkoły podstawowej, nauczycieli pracujących w „klasach łączonych”, pedagogów specjalnych, rodziców zaangażowanych w domową edukację swoich dzieci, pedagogów kształcących kadrę dla oświaty i wychowania, a także do studentów kierunków i specjalności pedagogicznych.

Z „Wprowadzenia”