Język w biegu życia

Wiele osób pracujących głosem cierpi na choroby gardła i krtani, ponieważ nie wie, jak korzystać z głosu i o niego dbać. Anna Walencik-Topiłko pokazuje, w jaki sposób ćwiczyć głos i dlaczego należy to robić. Na początku w przystępny sposób opisana jest budowa narządów mowy i najczęściej spotykane choroby. W drugiej części książki znajduje się bogaty zbiór ćwiczeń oddechowych, ćwiczeń słuchu i narządów mowy. Foniatrów i logopedów z pewnością zainteresuje rozdział „Diagnoza głosu” i zamieszczona w nim „Karta badania głosu”. Dla nich również autorka przygotowała wiele cennych porad.

Materiał przeznaczony jest do ćwiczeń prawidłowej wymowy głosek t, d, m, mi, n, ni (ń) w wyrazach w nagłosie, śródgłosie i wygłosie; wyrażeniach i zdaniach oraz w opozycji bezdźwięczna-dźwięczna. Opracowany materiał jest przeznaczony dla logopedów i rodziców do pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym i młodszym szkolnym. Materiał słowny ułożono według zasad logopedycznych. Należy go wykorzystywać po wywołaniu w izolacji głosek t, d, m, mi, n, ni (ń) i utrwaleniu ich w sylabach.Utrwalanie artykulacji możemy wspomagać, wykorzystując analizator wzrokowy. Autorki proponują w podpisach oznaczyć kolorem czerwonym litery t, d, m, mi, n, ni (ń). Książka dostępna w wersji elektronicznej w następujących witrynach:

Dwunasty tom Słownika gwar Lubelszczyzny, podobnie jak tomy poprzednie, stanowi odrębną całość tematyczną, a zamieszczone w nim słownictwo, nazywające czynności, miary, uczucia oraz cechy i właściwości wiejskiego obszaru językowo-kulturowego, z jednej strony utrwala obraz tradycyjnej wspólnoty, jaka go zamieszkiwała, z drugiej zaś pokazuje mieszkańców ziemi lubelskiej, jako część większej społeczności posługującej się również polszczyzną ogólną. […]. To kolejne cykliczne opracowanie Autorki budzące podziw i uznanie. Jego walorem jest przede wszystkim bogate archiwalne słownictwo gwarowe, zarejestrowane w setkach wsi, znakomicie udokumentowane w cytatach oraz zobrazowane na mapach, ale również nowatorskie spojrzenie Autorki na spuściznę pokoleń, umożliwiające uczonym i miłośnikom ziemi lubelskiej na korzystanie z jej badań w Internecie. […]. Słownik gwar Lubelszczyzny Profesor Haliny Pelcowej (tomy: I-XII) to dzieło wybitne, pomnikowe, chluba polskiego językoznawstwa. Z recenzji prof. dr hab. Haliny Kurek, Uniwersytet Jagielloński Tom XII przedstawia 1397 leksemów gwarowych ułożonych tak jak w tomach poprzednich alfabetycznie w zapisie półfonetycznym. Każde hasło jest misterną naukową mozaiką różnych informacji […]. Z powodów kończenia serii wydawniczej tom XII różni się od tomów poprzednich dwoma bardzo nośnymi, liczącymi się dla nauki segmentami. Najpierw jest znakomity, wielki, liczący ponad 120 stron wydruku komputerowego korpus tekstów gwarowych. […]. Te światy za słowami, jakie utrwalają przedstawiane przez Pelcową teksty gwarowe, ocalają dawną wiejską kulturę materialną i duchową wsi lubelskiej. Łączą przeszłość z teraźniejszością, stanowią jeden wielki dialog z tradycją. Prócz zachowania pamięci są wyborne pod względem językowym. Czytam te teksty z prawdziwą naukową radością, to najlepsze teksty z regionu, które ukazały się w Polsce w ciągu ostatnich lat. A może nawet teksty jedyne? Kolejnym novum jest tu indeks haseł zamieszczonych we wszystkich tomach Słownika. Rzecz kapitalna, bardzo praktyczna i nieodzowna dla szybkiego korzystania z poszczególnych tomów. […]. Wybitne dzieła nie potrzebują wielu słów, aby je pochwalić czy zachęcić do korzystania z ich dobra, wielkie dzieła bronią się same. Dzieło profesor Haliny Pelcowej jest takim wspaniałym dobrem nauki polskiej i naszej kultury. Z recenzji prof. dra hab. Kazimierza Ożoga, Uniwersytet Rzeszowski

Szlacheckie mowy pogrzebowe – dwa ujęcia. Tradycja gatunku i realizacje Jakuba Sobieskiego nie stanowi syntezy sensu stricto, ale koncentrując się na określonych zagadnieniach, dopełnia wielowymiarowy obraz szlacheckiego oratorstwa funeralnego. Książka składa się z dwu części. Pierwsza omawia przemiany oratorskich gatunków funeralnych od greckiego antyku do 1576 roku, kiedy to Jan Kochanowski wygłosił nad grobem brata Przy pogrzebie rzecz. Chronologicznie są to greckie: epitaphios logos, paramythetikos logos oraz monodia, rzymska laudatio funebris, mowy wczesnochrześcijańskie, humanistyczna oratio funebris oraz staropolskie: oratio ab hospitibus, czyli mowa od gości (określana też jako: kondolencja na pogrzebie) i dziękowanie w imieniu rodziny (oratio gratiarum actoria nomine consanguineorum). Druga część przedstawia analizy mów Jakuba Sobieskiego w układzie problemowym podzielone na trzy rozdziały odpowiadające trzem częściom wystąpienia: exordium, confirmatio, narratio. Każdy z nich podejmuje inny aspekt wystąpień kasztelana krakowskiego i stosownie do poruszanego tematu wykorzystuje odmienną metodologię: od analizy komparatystycznej po przegląd stałych formuł retorycznych typowych dla gatunku.



Małgorzata Ciszewska – historyk literatury i kultury wieku XVII, profesor Instytutu Badań Literackich w Pracowni Literatury Renesansu i Baroku IBL PAN. Autorka dwu obszernych monografii: Staropolskie szlacheckie oracje weselne. Genologia, obrzęd, źródła (Warszawa 2008) i Tuliusz domowy. Świeckie oratorstwo szlacheckie kręgu rodzinnego (XVII–XVIII wiek) (Warszawa 2016), oraz licznych studiów poświęconych staropolskiej epistolografii i oratorstwu. Wspólnie z Marią Barłowską wydała edycję krytyczną: Jakub Sobieski Mowy pogrzebowe (Warszawa 2019). Od lat aktywnie działa w Stowarzyszeniu „Pro Cultura Litteraria” – organizacji wspierającej polonistyczną działalność naukową i wydawniczą.

Prezentowana pozycja jest zbiorem 15 scenariuszy z kompletem załączników, do których należą zestawy wyrazów i tekstów, materiał obrazkowy oraz zadania i łamigłówki uatrakcyjniające terapię.

Uczę się poprawnie wymawiać z Foczką Ninką to seria książeczek logopedycznych. Proponowany materiał językowy opracowany został zgodnie z metodyką pracy logopedycznej i jest poparty długoletnim doświadczeniem zawodowym Autorki. Profesjonalnie dobrane zadania służą stymulacji rozwoju mowy dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym. Mogą być bardzo przydatne do organizowania metodycznych zabaw językowych z dziećmi, u których występuje opóźnienie rozwoju mowy, zaburzenie artykulacji czy nieutrwalona wymowa tak zwanych głosek trudnych. Niniejsza książka jest adresowana do dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, które nie wymawiają poprawnie głoski [cz]. Publikacja będzie przydatna dla logopedów, pedagogów, nauczycieli i rodziców pracujących z dziećmi, u których głoska [cz] pojawiła się spontanicznie lub została wywołana przez logopedę w izolacji (jako pojedynczy dźwięk). Nadal jednak często bywa wymawiana źle, szczególnie w trudniejszych do wyartykułowania wyrazach bądź gdy dziecko chce powiedzieć coś szybko i jest podekscytowane.