Julia 4 Witaj Ponownie Myrno

Nanao i Machi, dwa bezpańskie koty, nie ufają ludziom, którzy je kiedyś porzucili. Choć chętnie przyjmą jedzenie zostawione przez człowieka, ludzie nie są dla nich nikim więcej niż istotami do wykorzystania. Pewnego dnia ich ścieżki splatają się z chłopakiem, który uwielbia te futrzaki i jego siostrą, która darzy je szczególną niechęcią (odwzajemnioną!). Nikt nie wie jednak, że Nanao i kobieta dzielą podobne doświadczenia i odczuwają taki sam smutek. Czy kot i człowiek będą sobie w stanie nawzajem pomóc w uporaniu się z traumą?

Przyszłość. Japonia przyjęła imigrantów i stała się tyglem kulturowym. Pewnego dnia 19-letnia Riko Saeki, znana ze swojej szczerości i zmieniania co chwilę pracy, ratuje Eighta, chłopca, który prawie padł ofiarą wypadku drogowego. Dziewczyna próbuje dowiedzieć się czegoś o dziecku, ale nawet policja nie może jej w tym pomóc.

Nagle chłopca ostrą amunicją ostrzeliwuje wojsko, a on stawia im czoło ukazując Riko swoje niezwykłe zdolności. Dziewczyna postanawia mu pomóc.

Ajina nie można zabić. Jakich obrażeń by nie doznał, zawsze wraca do swojej ludzkiej postaci, ale człowiekiem nie jest.

Pierwsze takie istoty zostały odkryte siedemnaście lat temu i od tamtego czasu stanowią przedmiot zarówno fascynacji, jak i strachu. Poszczególne kraje prześcigają się w badaniach i, eksperymentując na schwytanych przez siebie okazach, pragną odkryć tajemnicę nieśmiertelności. Tylko czy te istoty na pewno są niebezpieczne? Czy zasługują na tak okrutne traktowanie? Co tak naprawdę potrafią i po czyjej stoją stronie? Mało kto się nad tym zastanawia.

Jednym z tych nielicznych jest Kei Nagai, który z pewnym sceptycyzmem słucha nauczyciela, gdy ten opowiada o Ajinach na lekcji. Gdy chłopak wraca ze szkoły, myśli pochłaniają go tak bardzo, że wpada pod rozpędzoną ciężarówkę. Ku zdumieniu gapiów przed chwilą jeszcze zmasakrowany Kei w kilka chwil wraca do zdrowia. Jest Ajinem. Przerażony nastolatek szybko zdaje sobie sprawę, że nikomu nie może ufać. Natychmiast traci wszelkie prawa i staje się zwierzyną, na którą zamierzają polować absolutnie wszyscy.

Poznajcie Alberta, nowego dzieciaka w grupie. Ma obsesję na punkcie dziewcząt, a raczej jednej konkretnej dziewczyny i przedstawi swoją brudną codzienność zakochanego psychopata. Ale jak daleko się posunie, aby zaspokoić mroczną fantazję?

Trochę thriller, trochę historia obyczajowa - nowa francuska seria komiksowa, reklamowana jako połączenie Millenium i Sześć stóp pod ziemią.

Kolejny komiks nakładem Centrum Architektury to fabularyzowana historia pracowników budowy apartamentowca w indyjskim mieście Bangalore. Autor scenariusza i rysunków Simon Lamouret oraz tłumaczka spędzili na budowie apartamentowca wiele miesięcy. Przebywali tam całymi dniami, powoli nawiązując kontakt z pracownikami. Gdy wreszcie zniknęły bariery, pojawił się element zaufania, a nawet przyjaźni. Robotnicy powierzyli artyście swoje historie. Na ich podstawie Lamouret stworzył postaci bohaterów i napisał na pół fikcyjne dialogi.
Trójka głównych bohaterów to małżeńska para i brat bohaterki, którzy przybyli ze wsi do pracy w mieście, by spłacić długi za ziemię i zarobić na przyszłość. Niewielka budowa, na której dosłownie zamieszkali, jest prawdziwą wieżą Babel, w której spotykają się i muszą ze sobą dogadywać ludzie różnych wyznań, narodowości i kast. Wszyscy są imigrantami wewnętrznymi, przybyłymi z biedniejszych rejonów do dynamicznego i rozwijającego się Bangalore. Jak wspomina autor komiksu, na budowie rozbrzmiewało kilkanaście języków –kannada, hindi, tamilski i inne. Przedstawiciele poszczególnych grup dogadywali się dobrze, choć atmosfera od czasu do czasu gęstniała, na przykład gdy okazało się, że ktoś z grupy hinduistycznej nierozważnie pożyczył od muzułmanów garnek na zupę, a ci drudzy przecież jedzą mięso.
Rzeczywistość pracy na indyjskiej budowie nie zawsze jest przyjemna, a stosunki międzyludzkie bywają nieludzkie. Jednak zza rusztowań budowy w komiksie Lamoureta widać zarówno patologie przemysłu budowlanego – nepotyzm, opóźnianie wypłat, przemocowe relacje, łapówki – jak i, ostatecznie, poczciwość każdego bohatera, solidarność robotników, małe radości życia biedaków i ich poczucie godności. Na koniec „niewidzialni” robotnicy z budowy, architekci, inwestorzy i zamożni nabywcy mieszkań razem ucztują na otwarciu apartamentowca.

Wybór kolorów użytych do narysowania komiksu jest nieprzypadkowy. Odwzorowuje wrażenia autora zapamiętane z wizyt na budowie w Bangalore: błękit nieba i promienie ciepłego oranżowego światła filtrowane przez drzewa i elementy architektury.

Simon Lamouret – urodził się w 1987 roku w Tuluzie, gdzie mieszka do dzisiaj. Po studiach artystycznych w Paryżu, Angouleme i Strasburgu przeniósł się do Bangalore w Indiach, by uczyć rysunku. Mieszkał tam przez pięć lat i z tego doświadczenia narodził się m.in. komiks Alcazar.

Trzeci i ostatni tom opowieści o przygodach Alvara Mayora zawiera dwadzieścia opowiadań. Piękna realistyczno-romantyczna stylistyka opowieści Carlosa Trillo ponownie wspaniale koresponduje z rysunkami wybitnego Enrique Brecci.
Wszystko co dobre kiedyś się kończy! Dla nas wydanie tego klasyka jest jedną z najwspanialszych przygód wydawniczych w historii oficyny. Takich bohaterów jak Alvar Mayor już rzadko się kreuje, aż się łezka w oku kręci kiedy czyta się ten lekko ironiczny, nostalgiczny epos z czasów konkwisty.
Seria klasycznych opowieści argentyńskich twórców, zaczęta „Żywą Stalą”, kontynuowana dwutomowym „Shankarem” będzie kontynuowana również dwutomowym „Alackiem Sinnerem”.