Kapitał ludzki a pozycja innowacyjna krajów Europy Środkowo-Wschodniej - modelowanie PLS-SEM

Autorzy sformułowali własne oryginalne wnioski, a sugestie zaprezentowane na łamach monografii mogą być w pełni wykorzystane przez praktyków.
Publikacja jest skierowana do wyraźnie sprecyzowanych odbiorców. Są nimi nie tylko pracownicy naukowi, ale również lokalni samorządowcy, menedżerowie przedsiębiorstw, pracownicy administracji państwowej oraz studenci.
Warto zwrócić uwagę na fakt, że władze samorządowe poszukują wskazówek i sugestii odnoszących się do kierunków dalszego rozwoju.
Niniejsza monografia może być z całą pewnością uznana jako swoisty przewodnik w zakresie inteligentnego rozwoju, ze szczególnym uwzględnieniem ekoinnowacji.
Z recenzji dr hab. Andrzeja Buszko, prof. UWM

To pierwsza w Polsce książka porównująca rozwój dwóch państw: Hiszpanii i Polski. W 1950 roku państwa te reprezentowały podobny poziom rozwoju, a w połowie lat 60. XX wieku posiadały identyczną liczbę mieszkańców. Pomimo znacznej odległości fizycznej, jaka dzieli te państwa, w ich przeszłości znaleźć można wiele podobnych zdarzeń. Warto je poznać, aby zrozumieć i zgłębić rozwój tych państw w czasach współczesnych oraz dzielący je dystans w rozwoju.

W książce analizie poddano różne zjawiska, które mają decydujący wpływ na wzrost i rozwój społeczno-gospodarczy, a więc: handel zagraniczny, bilans płatniczy, budżet, deficyt, dług publiczny i zagraniczny, bezpośrednie inwestycje zagraniczne, międzynarodowa pozycja inwestycyjna, aktywa i depozyty banków oraz wiele innych istotnych elementów wzbogacających dotychczasową wiedzę o tych państwach. Zamieszczone w książce dane statystyczne pozwalają Czytelnikowi na ich własną interpretację bez konieczności poszukiwania ich w różnych źródłach.

W książce został zaprezentowany do­robek naukowy specjalistów z dziedziny prawa, ekonomii, zarządzania oraz etyki. Tematem przewodnim ich rozważań są czynniki wpływające na rozwój gospodarczy. Autorzy wskazali na obiektywne czynniki prowadzące do wystąpienia kryzysu gospodarczego. Istotnym walorem mo­nografii jest refleksja dotycząca czynników warunkujących rozwój gospo­darczy, których zaburzenie bądź brak może doprowadzić do niekorzystnej sytuacji gospodarczej.

Czym naprawdę są korporacje?
Czy Polska potrzebuje euro?
Jaką rolę w gospodarce odgrywa rodzina?
To zaledwie kilka z wielu pytań nurtujących współczesnych ekonomistów. Patriotyzm gospodarczy jest książką opartą na serii wykładów wygłoszonych przez Eryka Łona na Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu. Autor zachęca w niej do refleksji nad rolą narodu oraz patriotycznych postaw w kształtowaniu gospodarki, co zdaje się szczególnie wartościowe z okazji setnej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości.
Łon skupia się w szczególności na zagadnieniach rynku kapitałowego i bankowości, ale interesują go także prawo finansowe, polityka pieniężna i budżetowa oraz międzynarodowe stosunki finansowe. Specjalną wagę przykłada do pojęcia patriotyzmu gospodarczego i w tej książce wyjaśnia, na czym polegają patriotyczne postawy w kontekście ekonomicznym, oraz jaki korzystny wpływ mogą mieć na polską gospodarkę.

Retrospektywna analiza i ocena zmian systemowych polskiej gospodarki koncentruje się na:
• chronologicznym przedstawieniu procesu transformacji, zaczynając od zmian systemowych dokonywanych w latach 80. XX wieku (więc jeszcze w warunkach gospodarki centralnie planowanej) poprzez terapię szokową, cztery reformy w sferze budżetowej przeprowadzone w 1999 r., „dobrą zmianę" zapoczątkowaną w 2015 r. i jej kontynuację w postaci Krajowego Planu Odbudowy i Polskiego Ładu;
• ocenie prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (szybkie tempo i wielorakość metod prywatyzacji) i politycznej decyzji o likwidacji PGR-ów, a także na refleksjach dotyczących prywatyzacji oddolnej (założycielskiej) oraz reprywatyzacji;
• analizie konkurencyjności i nowoczesności polskiej gospodarki ocenianej przez pryzmat jej innowacyjności (determinanty innowacyjności i ocena jej poziomu na tle krajów Unii Europejskiej);
• ocenie społecznych skutków wprowadzanych zmian systemowych na sytuację na rynku pracy (rola instytucji rynku pracy i związków zawodowych, bezrobocie, opodatkowanie pracy, zróżnicowanie dochodów);
• ocenie zasadności reakcji społeczeństwa na wprowadzane zmiany i próbie odpowiedzi na pytanie, w jakim stopniu na odczucia społeczne wpływa roszczeniowość społeczeństwa i jego niedojrzałość, utrudniająca dokonywanie niezbędnych reform, a w jakim niezdolność elit politycznych do prawidłowego formułowania celów, doboru środków ich realizacji i skutecznego działania.

Określenie roli państwa w gospodarce to wielowątkowa problematyka, która nieustannie wzbudza dyskusje zarówno na płaszczyźnie teoretycznej, jak i praktycznej. Ekonomiści, tocząc spory w tym zakresie, sprowadzają ją do określenia funkcji ekonomicznych państwa oraz zakresu jego ingerencji w gospodarkę. Można wskazać tutaj dwie skrajne koncepcje. W pierwszej z nich dostrzega się mechanizm niewidzialnej ręki (rynku) jako gwaranta efektywnego wykorzystania zasobów, zaspokajania potrzeb, zdolności swobodnie funkcjonujących rynków do osiągnięcia równowagi Pareto. Państwo jest wówczas jedynie gwarantem bezpieczeństwa wewnętrznego i zewnętrznego rynku funkcjonującego w warunkach wolności gospodarczej. W drugiej koncepcji dostrzega się błędy rynku, które stanowią przesłankę do interwencjonizmu państwa w gospodarce. Widzialna ręka, czyli państwo, ma stanowić gwarancję naprawy błędów rynku i poprawy jego efektywności. W skrajnym wypadku etatyzmu państwo jest postrzegane jako podmiot, który zna wszystkie potrzeby swoich obywateli i potrafi je zaspokoić poprzez efektywne wykorzystanie zasobów. Takie podejście wynika przede wszystkim z aspektów ideologicznych, które są oparte na przekonaniu o całkowitej nadrzędności państwa wobec obywateli na każdej płaszczyźnie jego aktywności. Historia gospodarcza dostarcza jednak wielu przykładów, że ani rynek, ani państwo nie są doskonałe, a takie skrajne podejścia do ich roli w gospodarce we współczesnym świecie jest trudne do uchwycenia. Kwestią sporną pozostaje zatem nie to, czy wyłącznie rynek, czy wyłącznie państwo ma decydować o gospodarowaniu, lecz jak kształtować relacje pomiędzy nimi.

Ze wstępu