Kapitan Kloss. Spotkanie z Ingrid (t.7)

Druga część komiksu.

Nasz główny bohater (komisarz Cygaro) zostaje zaproszony do Włoch na urodziny swojego starego przyjaciela, którego nie widział przez wiele lat. W tej podróży towarzyszy mu asystentka Maja, która od niedawna zaczęła swój debiut w wydziale zabójstw.

Syn Rzeźnika i Anioł strzegą świat przed zagrożeniami, powstającymi zza grobu. Wir przygody rzuca ich w niezwykle miejsca m.in. do Biblioteki Miejskiej jaki i Brazylii.

Brunon Laguna

Twórca próbujący się przebić. Imał się różnych zajęć. Roznosiciel ulotek, raper, merchandiser, sprzedawca - account manager. Wierzy w wolny rynek i swoje możliwości.

Wiosna 1944. Kloss zostaje przeniesiony z Berlina do Saint Gille we Francji. Członek międzynarodowego ruchu oporu podaje mu hasło, na które ktoś będzie próbował się z nim skontaktować. Pociąg, w którym jedzie Kloss zostaje zbombardowany i Polak trafia do szpitala. Zamiast niego na miejsce przybywa von Vormann. Ormel, niemiecki żołnierz i działacz ruchu oporu spotyka się z Vormannem myśląc, że to J-23 i podaje mu hasło. Vormann nie zna odzewu, jednak zaczyna śledzić Ormela. W czasie nieudanej próby odbicia członka ruchu oporu Ormel ginie, jednak na moment przed śmiercią ujawnia Vormannowi odzew na hasło. Kloss dwa tygodnie później wychodzi ze szpitala. Spotyka się z Vormannem, który zna hasło, więc Hans myśli, że należy on do ruchu oporu. Z Klossem kontaktuje się Jeanne Mole, działaczka ruchu oporu i informuje go, że Ormel wyjawił hasło. Kloss orientuje się, że Vormann chce go wydać. Vormannowi chodzi o pieniądze, szantażuje Hansa przy pomocy zdeponowanego gdzieś zapisu wcześniejszej rozmowy. Kloss spotyka się z Benitą, siostrą Vormanna, która posiada ów zapis i wykrada go uśpiwszy uprzednio dziewczynę. Hans daje Vormannowi pieniądze, lecz ten nie przyjmuje, gdyż jest ich za mało. Kloss melduje pułkownikowi Elertowi, że znalazł mikrofilm u Jeanne Mole. Ona wrabia Vormanna a w czasie przesłuchania w jego mieszkaniu Kloss podrzuca wcześniej dotykane przez Vormanna pieniądze i pokazuje je Elertowi. Vormann ginie z ręki Elerta w czasie próby zabicia Klossa.

Czternasty tom wojennych przygód Kapitana Klossa.

Komiksy, komiksiki, komiksiory… Jakkolwiek bym próbował od nich uciec, uwolnić się od nich nie mogę.

Od najmłodszych lat sprawiały mi problem. Złośliwi koledzy przynosili kolorowe zeszyty do szkoły, pokazywali mi je, a potem nimi szczuli. Mówili „Ej, Szymon! Pokażemy ci kilka stron, ale najpierw oddaj nam swoje kanapki. Dawaj też kabonę na oranżadkę w proszku i drożdżówkę, frajerze.” Zawsze im ulegałem licząc, że następnego dnia pozwolą doczytać ulubioną historyjkę – zazwyczaj nie pozwalali. Trzeba przyznać, że w podstawówce nabawiłem się bardzo niskiej samooceny (co pozostało mi zresztą do dziś).

Na studiach było inaczej. Dzięki kredytowi studenckiemu mogłem kupować sobie komiksy. Zachłyśnięty nową sytuacją nie mogłem się powstrzymać. Kupowałem i czytałem wszystko, co byłem w stanie zdobyć, zaniedbując przy tym naukę. Konsekwencją tego było wydalenie ze studiów*. Mimo wszystko byłem wtedy bardzo szczęśliwy – w końcu miałem swoje komiksiki.

Po przedwczesnym ukończeniem edukacji postanowiłem zająć się tym, na czym się naprawdę znałem.
A znałem się na jednym. Zacząłem rysować komiksy.

Szymon Kaźmierczak [ze wstępu]

Duszny, niepokojący i brudny. Taki jest Piper, w którym oniryczna fabuła Drążkiewicza idealnie współgra z rysunkami Zielińskiego. Ten komiks będzie Was podgryzał i szarpał za bebechy, ale jednocześnie nie będziecie chcieli oderwać się od lektury.

Paweł Kicman

Nieraz uderzały mnie opowieści o patologiach policji. Ale takimi planszami, cały czas wytrącającymi z estetycznych przyzwyczajeń i hipnotyzującymi w portretowaniu jądra ciemności, dawno nikt mnie walnął. Tu wszystko bije, jak na świat przemocy przystało.

Michał Olech