Kasyan from the Beautiful Lands

Mariusz S´wider odkrył dla nas Rosje?! Jak to moz˙liwe? Po prostu zebrał informacje o rodakach, kto´rzy tam działali, i przedstawił je w sposo´b krzepia?cy, w Sienkiewiczowskim stylu.
Powstała ksia?z˙ka, kto´rej kaz˙da strona wprowadza nas w niesłychane zdumienie. Jej autor jest bardzo dociekliwy. Jeszcze jeden i jeszcze jeden Polak pracował na terenie Rosji, wnosza?c tam, pod własnym lub zmienionym nazwiskiem, wartos´ci bardzo istotne, choc´ niekoniecznie propolskie i niestety nie zawsze prospołeczne. Liczba naszych rodako´w w polityce, gospodarce i kulturze rosyjskiej jest ogromna.
Ksia?z˙ke? te? napisał historyk, osobis´cie sprawdzaja?c realia. Zawarł w niej tez˙ swoja? historie? i bolesne dos´wiadczenia rodziny. Pozazdros´cic´ mu moz˙na spokoju, z jakim traktuje gorzkie losy, oraz kultury kaz˙a?cej mu szanowac´ naszego wschodniego sa?siada. Az˙ dziw, jak nabrzmiałe konflikty zaciemniły wzajemne zasługi (…).

Bolesław Niemierko, profesor nauk humanistycznych
Uniwersytet Gdan´ski / SWPS

Autor przywołuje coraz to nowe skojarzenia z zakamarków pamięci. W jegoopowieści dygresja goni dygresję, łącząc poszczególne osoby i całe wielkie rody, nazwiska i zjawiska, a nawet miejsca zamieszkania bohaterów. To rodzinna szkatułkowa opowieść familijnego nestora – bo też cały nasz ród lechicki Autor traktuje jak jedną wielką rodzinę.
wydawnictwo „Fronda”

Autor w sposób umiejętny łączy popularyzatorski styl dzieła z głęboką znajomością niedostępnych źródeł oraz analityczną pasją badawczą. Nie po raz pierwszy w swoim piśmiennictwie Autor udowadnia, że wspólnota przeszłości polsko-rosyjskiej może być nie tylko źródłem traumy, ale również dumy.
Hab. Dr hab. Witold Modzelewski

Niewątpliwą zaletą tej monografii jest brak jakiejkolwiek stronniczości politycznej w ocenach konkretnych postaci. Wszak, jak przekazał wielki francuski historyk Mark Bloch kolejnym pokoleniom swoich kolegów „l’histoire est une science qui les gens et pour les gens!”. Pan Świder godnie wypełnia swoje przymierze.
prof. Andriej Grebenyuk

Wykonując benedyktyńską pracę i skrupulatnie gromadząc informacje i fakty na temat obecności Polaków w historii, nauce, kulturze, życiu politycznym i w wielu innych niezliczonych przestrzeniach funkcjonowania Rosji, od zarania dziejów do dnia dzisiejszego, Mariusz Świder sporządził dzieło wielkie i solidne. Jest to swoiste vademecum „polskiej Rosji”, ukazujące w sposób przystępny, a zarazem bardzo szczegółowy i udokumentowany fenomen istnienia „polskich korzeni Rosji”.

prof. Włodzimierz Osadczy
Katolicki Uniwersytet Lubelski

MARIUSZ ŚWIDER (ur. 1968) – politolog i arabista, były radca w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Absolwent Uniwersytetu MGIMO (kierunek: dyplomacja), ukończył także studia podyplomowe na kierunku służba zagraniczna w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych w Warszawie. Publicysta, zajmuje się historią oraz teorią stosunków międzynarodowych.

Dzieje Rosji od jej prapoczątków aż do schyłku XX stulecia. Autor koncentruje się wyłącznie na systemie specyficznego, zbrodniczego kształtowania i sprawowania władzy od jej zarania. Pragnie wykazać, że system komunistyczny był logicznym następstwem represyjnej polityki książąt i carów nie tylko wobec poddanych, ale i najbliższych. "Uczciwość Rojanina kończy się tam, gdzie zaczyna się interes Imperium".

Between 1917 and 1921 a devastating struggle took place in Russia following the collapse of the Tsarist empire. Many regard this savage civil war as the most influential event of the modern era. An incompatible White alliance of moderate socialists and reactionary monarchists stood little chance against Trotsky’s Red Army and Lenin’s single-minded Communist dictatorship. Terror begat terror, which in turn led to even greater cruelty with man’s inhumanity to man, woman and child. The struggle became a world war by proxy as Churchill deployed weaponry and troops from the British empire, while armed forces from the United States, France, Italy, Japan, Poland and Czechoslovakia played rival parts.

Using the most up to date scholarship and archival research, Antony Beevor, author of the acclaimed international bestseller Stalingrad, assembles the complete picture in a gripping narrative that conveys the conflict through the eyes of everyone from the worker on the streets of Petrograd to the cavalry officer on the battlefield and the woman doctor in an improvised hospital.

Dlaczego Rosja kocha Putina? Nowa książka reporterki cyklu „Szerokie tory” i autorki bestsellera Nie ma jednej Rosji Co Rosjanie myślą o swoim prezydencie? Kiedy narodził się nowy rosyjski nacjonalizm? Jak Rosja wstaje z kolan? Wreszcie: kim naprawdę jest Władimir Putin? Barbara Włodarczyk, doświadczona reporterka, wieloletnia korespondentka polskiej telewizji w Moskwie, nie boi się wyruszyć ani na daleką syberyjską prowincję, ani na salony oligarchów. Wie, z kim rozmawiać, kogo słuchać i jak zajrzeć za kulisy wydarzeń, aby oddać to, co myślą, czują i jak żyją Rosjanie oraz ich niepodzielny władca Władimir Putin. Na swoich rozmówców i przewodników po dzisiejszej Rosji autorka wybiera zwykłych ludzi. Jest wśród nich sprzedawca figurek, kołchozowy kierowca czy szefowa fundacji. Pod pewnymi względami są przeciętni, a równocześnie charakterystyczni – reprezentują postawy i cechy mocno obecne w rosyjskim społeczeństwie. Barbara Włodarczyk dzieli się też osobistymi doświadczeniami, w tym relacją z bezpośredniego spotkania z Putinem. Z jej fascynujących, lekkich i uwodzicielskich w formie reportaży wyłania się złożony obraz rosyjskiego społeczeństwa i rosyjskiej duszy.

To reportaże dziennikarki, która była w samym sercu wydarzeń. To relacje z rosyjskiej operacji przejęcia Krymu i zaogniania się konfliktu w Donbasie niemal godzina po godzinie, ze szczegółami, na które nie było miejsca w telewizyjnych relacjach. To przeciwnicy i zwolennicy rosyjskiego prezydenta widziani oczami reporterki, która rozmawiała z nimi setki razy i próbowała zrozumieć racje każdej ze stron. To opis Rosji, która chce widzieć swoją historię jako wielką i wspaniałą bez ciemnych kart, ale też Rosji, której nie da się nie kochać. To analiza słów i działań Władimira Putina, zwieńczona pytaniami, które jednemu z najbardziej wpływowych ludzi świata warto by zadać.
Arleta Bojke opisuje wydarzenia na Ukrainie i w Rosji z Władimirem Putinem w tle. Jego obecność czuć w każdym rozdziale, ale nie jest nachalna. To atut.
Sugestywne relacje z Donbasu i Krymu nie tylko pozwalają dobrze poczuć atmosferę gorących wydarzeń, ale i zrozumieć racje stron. To rzadkość.
Reportaże ze wschodniej Ukrainy, będące efektem wielu wyjazdów pokazują, jak krok po kroku wyrastały tam mury między ludźmi. Mury, które - jak mówi jedna z bohaterek - już nie runą. To przyczynek do ważnych refleksji.
Barbara Włodarczyk
Do elitarnej grupy korespondentów wojennych Arleta Bojke wkroczyła przebojem. Relacje z Ukrainy są eseizowanym reportażem, któremu nadała kształt wywiadu. W przypadku Władimira Putina ma to podwójne znaczenie, albowiem odnosi się także do pierwszej profesji pana pułkownika. Gdyby był asem wywiadu, nasze służby coś by o tym wiedziały. Autorka potwierdza to tytułem: „Wywiad, którego nie było”.
Reportaż napisany został wbrew propagandzie rosyjskiej, ale także ukraińskiej i polskiej. Potwierdza spostrzeżenie senatora Johnsona, że „pierwszą ofiarą każdej wojny jest prawda”.
Krzysztof Mroziewicz
Arleta Bojke – dziennikarka TVP, reporterka, w latach 2010-2014 korespondentka w Moskwie. Relacjonowała m.in.: rosyjskie i ukraińskie wybory, największe antyputinowskie protesty w Rosji na przełomie 2011 i 2012 roku, rosyjskie śledztwo ws. katastrofy smoleńskiej, protesty na kijowskim Majdanie, przejęcie Krymu i wybuch konfliktu zbrojnego w Donbasie. Za swoją pracę na Ukrainie w 2014 roku uhonorowana Wiktorem w kategorii Dziennikarz Roku oraz nagrodą Stowarzyszenia Mediatory w kategorii TORpeda.

Błok potrafił zdobyć szczególną miłość publiczności. Jednych ceniono, innych szanowano, jeszcze od innych oczekiwano oryginalności, Błoka zaś kochano dlatego, że jego język był tym, którego używała cała czytająca Rosja. Michaił Bachtin