Klatki Schodowe W Poznaniu. Centrum, Jeżyce, Łazarz / The Staircases Of Poznań

Awangarda w CBWA zawiera rekonstrukcję trzech wystaw awangardy w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych ubiegłego wieku, w szerokim kontekście artystycznym, kulturowym, historycznym i politycznym — Kobro i Strzemińskiego, Henryka Stażewskiego (1965) oraz Marii Ewy Łunkiewicz-Rogoyskiej (1969). Dwie ostatnie świadczą o aktualności tradycji awangardowej czasu odwilży i udanej reaktywacji awangardy w nowej rzeczywistości lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku. dr hab. Iwona Luba — kierownik Zakładu Historii Sztuki i Kultury Nowoczesnej w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Prowadzi badania nad sztuką polską i europejską XX wieku, głównie nad awangardą i związkami sztuki z polityką. Opublikowała m.in.: Dialog nowoczesności z tradycją. Malarstwo polskie dwudziestolecia międzywojennego (2004); Duch romantyzmu i modernizacja. Sztuka oficjalna Drugiej Rzeczypospolitej (2012); Berlin. Szalone lata dwudzieste. Życie nocne i sztuka (2013); Władysław Strzemiński — zawsze w awangardzie. Rekonstrukcja nieznanej biografii 1893–1917 (z Ewą Pauliną Wawer, 2017). Redaktorka naukowa m.in. Teorii widzenia Władysława Strzemińskiego (2016).

Ślicznie wydany album, który stanie się idealną pamiątką dla całej rodziny.
Przechowane w nim zdjęcia oraz zapisane informacje i ulotne wspomnienia sprawią, że rodzice i bohater książki będą mogli wracać do rozczulających momentów z najważniejszych miesięcy w życiu – od przyjścia dziecka na świat do pierwszych urodzin.

The life of Antoni Gaudí (1852–1926) was full of complexity and contradictions. As a young man he joined the Catalonian nationalist movement and was critical of the church; toward the end of his life he devoted himself completely to the construction of one single spectacular church, La Sagrada Família. In his youth, he courted a glamorous social life and the demeanor of a dandy. By the time of his death in a tram accident on the streets of Barcelona, his clothes were so shabby that passersby assumed he was a beggar. Gaudí’s incomparable architecture channels much of this multifaceted intricacy. From the shimmering surface textures and skeletal forms of Casa Batlló to the Hispano-Arabic matrix of Casa Vicens, his work merged the influences of Orientalism, natural forms, new materials, and religious faith into a unique Modernista aesthetic. Today, his buildings enjoy global popularity and acclaim; his magnum opus, the Sagrada Família, is the most-visited monument in Spain and seven of his works are UNESCO World Heritage Sites. Packed full of expert texts and hundreds of full-color illustrations, including new photography, this book presents Gaudí’s complete oeuvre. Like a personal tour through Barcelona, we explore his residential, religious, and public projects. We see how the “Dante of architecture” was a builder in the truest sense of the word, crafting extraordinary constructions out of minute and mesmerizing details, transforming fantastical visions into realities on the city streets.

In the first decades of the sixteenth century, the pictorial arts arrived at an unprecedented level of perfection. That, at least, was a widespread perception among artists and their audiences in central Italy. Imitation, according to the artistic literature of the period, was a productive means of continuing the perfections of a predecessor. In Michelangelo’s Mirror reconsiders the question of Italian mannerism, focusing on the idea of imitation in the works of such artists as Perino del Vaga, Daniele da Volterra, and Pellegrino Tibaldi. Michelangelo was praised as an unsurpassable ideal, and more than any other artist he received the flattering epithet divino. As the cult around him grew, however, a different discourse arose. With the unveiling of the Sistine Last Judgment in 1541, Michelangelo stood accused of having set artifice above the sacred truth he was meant to serve, effectively making an idol of his art. Hansen examines the work of three of the master’s most talented followers in the light of this critical backlash. He argues that their choice to imitate Michelangelo was highly self-conscious and related to the desire to construct their own artistic identities, either by associating their work directly with the ideal paradigm (Daniele), through irony and displacement (Perino), or by incorporating both approaches (Tibaldi).

„Są na świecie miejsca niepowtarzalne, które poruszają wyobraźnię, inspirują, zdumiewają. Wizyta w Kopalni to równocześnie wyprawa do wnętrza Ziemi J. Verne i podziwianie Morii J.R.R. Tolkiena. Wedle życzenia pobyt w Kopalni może być wizytą w podziemnym mieście wyposażonym w sklepy, restaurację, plac zabaw, wi-fi lub ekscytującą przygodą, podczas której śmiałkowie wcielają się w górników i poznają solny świat przy świetle górniczej lampy.”
Fragment wstępu autorstwa Kajetana d’Obryn
Prezesa Zarządu Kopalni Soli „Wieliczka” SA

Edycja z tekstem w języku chińskim.

„Są na świecie miejsca niepowtarzalne, które poruszają wyobraźnię, inspirują, zdumiewają. Wizyta w Kopalni to równocześnie wyprawa do wnętrza Ziemi J. Verne i podziwianie Morii J.R.R. Tolkiena. Wedle życzenia pobyt w Kopalni może być wizytą w podziemnym mieście wyposażonym w sklepy, restaurację, plac zabaw, wi-fi lub ekscytującą przygodą, podczas której śmiałkowie wcielają się w górników i poznają solny świat przy świetle górniczej lampy.”
Fragment wstępu autorstwa Kajetana d’Obryn
Prezesa Zarządu Kopalni Soli „Wieliczka” SA

Edycja z tekstem w języku hebrajskim.