Kobiety w nauce. Próba wyjścia poza stereotyp

Główną bohaterką każdego z ośmiu reportaży składających się na tę książkę jest kobieta, ale jej indywidualny los stanowi w gruncie rzeczy punkt wyjścia do opowiedzenia o Czechosłowacji w XX wieku – od międzywojnia przez czasy wojenne po Praską Wiosnę i aksamitną rewolucję. Opisując życie tych niezwykłych kobiet, okrutnie skonfrontowanych z bezwzględną historią, Mariusz Surosz udowadnia, że wciąż za mało wiemy o naszych południowych sąsiadach. Jednocześnie, konsekwentnie burząc stereotypy na temat Czechów, opowiada uniwersalną historię o ludziach żyjących w cieniu totalitaryzmów.
„Do słynnego zdania Woody’ego Allena o tym, że rozśmieszamy Boga naszymi planami, powinno się dodać przypis, że szczególnie dotyczy to mieszkańców środka Europy. To tutaj łobuzy od historii, szalbierze od polityki, realizując swoje chore wizje, jakże często tragicznie wpływali na życie milionów ludzi. Nadzieję, że będzie to życie szczęśliwe i spokojne, co rusz z dnia na dzień zabijano. Ale z życiem trzeba sobie jakoś radzić. Bohaterki mojej książki, „moje Czeszki”, choć etnicznie nie zawsze są nimi, pokazują, jak sobie z życiem radziły. Spotkanie z nimi sprawiło mi ogromną przyjemność podszytą podziwem, ale i smutkiem, że los z nimi tak bezwzględnie igrał.”
Mariusz Surosz

Druga z trzech książek powstałych w ramach projektu HyPaTia – kobieca Historia Polskiego Teatru. Autorki proponują spojrzenie na teatr i jego okolice jako na bardzo specyficzny rynek pracy. Ich zdaniem statystyka (bliska krewna rachunku prawdopodobieństwa) mówi nam coś o szansach kobiet na awans czy samorealizację twórczą Statystyki nie kłamią, a przynajmniej nie te opisowe, fałszywe mogą być co najwyżej ich interpretacje. Statystyka w swoim podstawowym wydaniu pokazuje nam w postaci danych liczbowych, jak jest, obejmując szersze pole widzenia niż wynikające z naszych osobistych obserwacji. Może to potwierdzać nasze intuicje, dając im mocniejsze podstawy, może też nas zaskakiwać. Jednak bez względu na to, ile kobiet znajdziemy w teatrze i wokół niego, ciekawe byłoby także pytanie, czy teatr się zmienia: podejmuje więcej tematów związanych z kobietami, usuwa ze swojego pola mizoginię, jest bardziej otwarty na formy, które można by powiązać z pisaniem i działaniem kobiecym?

Nowe, kolorowe wydanie wielkiego bestsellera!

Cześć, jestem Heńka. Chcę Ci przedstawić moje koleżanki. Już dawno nikt ich nie odwiedzał, a mają mnóstwo fantastycznych historii do opowiedzenia.

Dziesięcioletnia kobieta król, pierwsza kobieta chirurg, kobieta szpieg… Bohaterki i buntowniczki. Na pewno się polubicie! Bo możesz być jak one.

W książce występują:

Anna Henryka Pustowójtówna – jedyna dziewczyna, która walczyła w powstaniu styczniowym

Wanda Rutkiewicz – zdobywczyni najwyższych gór świata
Krystyna Krahelska – bez której nie byłoby warszawskiej Syrenki
Krystyna Skarbek – agentka, która wyprzedziła Jamesa Bonda
…i wiele innych dziewczyn, które nie uznają słowa „niemożliwe”!

Mamy swoją historię. Stworzoną przez kobiety, które wbrew społecznym ograniczeniom realizowały swoje pasje i miały wpływ na rzeczywistość. Pora odzyskać ich życiorysy. Książka Anny Dziewit-Meller opowiada o Polkach, którym wiele zawdzięczamy. Naukowczynie, pisarki, królowe i nauczycielki: cała zgraja silnych prababek, dzięki którym wiemy, że determinacja i wiara w równość przynoszą efekty. (Sylwia Chutnik)

W kuchniach i salonach, w garażach, laboratoriach i piwnicach, nawet w przerobionych kurnikach kobiety i dziewczęta dokonywały wynalazków. Wymyślały świece, tkaniny, mydło, hełmy, nosidełka dla dzieci, preparaty chemiczne, sterowane głosem wózki inwalidzkie i leki zwalczające raka - dokonywały genialnych innowacji, które sprawiały, że życie stało się łatwiejsze i lepsze. Ich pomysły należą do najbardziej trwałych (wycieraczki do szyb samochodowych) i najbardziej ulubionych (ciasteczka z kawałkami czekolady). Co inspirowało te kobiety i jak przekształcały swoje pomysły w wynalazki?
Książka Dziewczęta myślą o wszystkim, począwszy od Sybilli Masters, pierwszej Amerykanki, której wynalazek został udokumentowany (choć patent musiał być wystawiony na nazwisko męża), po dwunastoletnią Becky Schroeder, która w 1974 roku została najmłodszą posiadaczką patentu, opowiada o trudnościach, jakie musiały pokonać te niezwykłe kobiety, i o ich niesamowitych zwycięstwach.

Czy kobieta, która wybrała rolę żony może być szczęśliwa? Monika Gawlińska, Alicja Kapuścińska, Wacława Myśliwska, Karolina Niedenthal, Jolanta Pawlik, Anna Religa, Wiesława Starska… Były i są żonami, matkami, kochankami, powiernicami i gospodyniami… Przez całe życie z wyboru stały w cieniu sławnych mężów. Czy aby na pewno? Czy są szczęśliwe? Czują się spełnione jako kobiety, uczone, artystki? Reportażystka i dziennikarka, Agnieszka Nabrdalik, namówiła na wywiady siedem niezwykłych kobiet, które za swój cel obrały wspieranie mężów - muzyka rockowego Roberta Gawlińskiego, reportażysty Ryszarda Kapuścińskiego, pisarza Wiesława Myśliwskiego, fotografa Chrisa Niedenthala, kompozytora jazzowego Włodzimierza Pawlika, kardiochirurga Zbigniewa Religi i scenografa Allana Starskiego. Dzisiaj rozmawiamy o Pani to rozpisana na siedem żeńskich głosów opowieść o życiu w pozornym cieniu męża, które wcale nie musi być nużące, pozbawione wyzwań. Wręcz przeciwnie. Zawarte w książce rozmowy to barwne portrety kobiet pełnych pasji, zdobywających kolejne zawodowe i życiowe szczyty; kobiet szczęśliwych.

100 szokujących scen traktowania kobiet od połowy XX wieku: w reklamie, filmie, komiksach, zdjęciach, a nawet ilustracjach bajek.
Takie obrazy kultury masowej już nigdy nie będą możliwe!

W październiku 2017 roku ruch #MeToo wstrząsnął światem. Wstrząs miał epicentrum w Hollywood, gdzie wybuchła sprawa Weinsteina, potem rozlał się na kilkadziesiąt krajów i na zawsze przeobraził rozkład sił między mężczyznami a kobietami – w każdym razie na Zachodzie. Nastąpiło nowe rozdanie. #MeToo to pęknięcie, które oddziela stary świat od nowego. Odtąd znęcanie się nad ciałem kobiety jest już niedopuszczalne. Kobiety na całym świecie nie chcą dłużej pozwalać, by ich ciało traktowano jak przedmiot.
Ta książka przedstawia wizerunki kobiet w kulturze masowej – w reklamie, filmie, fotografii, ilustracjiach książek i komiksów, w bajkach dla dzieci – od lat 50. XX wieku do dziś. Wizerunki dziś nie do zaakceptowania. A jednak te szokujące zdjęcia, plakaty, obrazy i fotosy odzwierciedlają sposób myślenia określający stosunki męsko-damskie przed październikiem 2017 roku. Świat sprzed #MeToo usiłuje zrozumieć mechanizmy kulturowe i obyczajowe, które pozwoliły Harveyowi Weinsteinowi na oczach wszystkich postępować jak drapieżca seksualny.