Komunikowanie się z chorym psychicznie

Z tej książki dowiesz się:
• Co łączyło Zygmunta Freuda ze Steve’em Jobsem?
• Jak wyglądały prehistoryczne przypadki trepanacji czaszki?
• Dlaczego choroby psychiczne leczono lobotomią?
• Co wspólnego miał gangster Al Capone z kompozytorem Robertem Schumannem?

Przez lata psychiatria uchodziła za czarną owcę medycyny. Wizyta u psychiatry była ostatecznością i często wiązała się z ostracyzmem społecznym. Nie pomagał fakt, że powstające teorie dotyczące leczenia schorzeń psychicznych często były ze sobą sprzeczne.
Jeffrey A. Lieberman – były szef Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego – prowadzi nas, wręcz w detektywistyczny sposób, przez historię jednej z najciekawszych dziedzin medycyny. Pokazuje trudności, przed którymi stawali psychiatrzy, próbując znaleźć przyczyny chorób i sposoby na skuteczne ich wyleczenie. Ale przede wszystkim opowiada o tym, jak długo psychiatrzy musieli walczyć o udowodnienie tego, że choroby, którymi się zajmują, istnieją naprawdę.

Książki dobre nie tylko w teorii!

Tematem niniejszej antologii nie jest obłęd rozumiany w duchu Nervala. O nim traktowała w dużej mierze książka wydana w pierwszej serii „Biblioteki Romantycznej” – Ciemne drogi szaleństwa Aliny Kowalczykowej. Autorami tekstów zamieszczonych tutaj są wyłącznie ci, którzy „posługują się tym słowem «choroba»”. Najczęściej lekarze – twórcy rozpraw naukowych, opisów przypadków, ocen sądowych. Ale nie tylko. To również urzędnicy państwowi, autorzy ustaw dotyczących funkcjonowania szpitali publicznych, a także zarządcy szpitali prywatnych. Chciałam uwzględnić w ten sposób różne sposoby funkcjonowania i wykorzystania wiedzy medycznej – pokazać, jak stawiano diagnozy, jak przebiegało przyjmowanie obłąkanych do szpitala, jak ich tam traktowano i na podstawie czego orzekano o niepoczytalności. Psychiatrię jednak chciałam potraktować jako jeden z języków służących projektowaniu i podtrzymywaniu społecznego ładu.

„Zabiłem moich najbliższych przyjaciół – rzekł wolno. – Jaki człowiek robi coś takiego? Wysunąłem się zza stołu. Taki, który jest chory – odparłem, podchodząc do drzwi. – Dlatego jesteś tu, a nie w więzieniu”. Kiedy psychiatra Stephen Seager rozpoczął pracę w kalifornijskim szpitalu psychiatrycznym Gorman State, nazywanym powszechnie Gomorą, pracował w niejednej tego typu placówce. Jednak do tego, co zobaczył, przeżył i z kim miał do czynienia w środku, nie mógł przygotować się w żaden sposób. Książki Seagera to szczere, refleksyjne i porywające relacje doświadczeń z terapii prowadzonych w szpitalach psychiatrycznych i więzieniach o zaostrzonym ryzyku. Psychiatra pozwala nam zajrzeć do przerażającego świata zamieszkanego przez najgorszych psychopatów i morderców, do którego tylko nieliczni mają wstęp. To miejsce, w których panuje niewyobrażalna przemoc.

NOWA KSIĄŻKA AUTORA BESTSELLEROWYCH PSYCHOPATÓW!
Stephen Seager spędził rok na oddziale szpitala psychiatrycznego, na którym zamknięto najgorszych psychopatycznych przestępców.

NIGDY NIE PATRZ IM W OCZY.
NIGDY ICH NIE DOTYKAJ.
JEŻELI SIĘ BOISZ, POWIEDZ IM TO.
ALE NIGDY NIE ODWRACAJ SIĘ DO NICH PLECAMI.

Wspomnienia psychiatry, opisujące rok stażu na oddziale psychiatrycznym ujawniają wstrząsającą prawdę o życiu za zamkniętymi drzwiami instytucji dla umysłowo chorych. To doświadczenie Seagera, autora bestsellerowych PSYCHOPATÓW, już na zawsze zmieniło jego postrzegania świata i ludzi. Po wyjściu już nigdy nie był tym samym człowiekiem.

Podręcznik zawiera specjalnie dobrane ćwiczenia, które uczą, jak zauważać problematyczne bodźce i wczesne objawy zmian nastroju, co pozwala lepiej je kontrolować. Zadania pomagają dostrzec własne słabości i mocne strony, ułatwiają radzenie sobie z napięciem, rozwiązywaniem problemów i podejmowaniem właściwych decyzji.

W książce przedstawiono aktualny stan wiedzy na temat psychopatologii, etiopatogenezy, diagnozy, rozumienia i terapii zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych. (…) Zainteresuje (ona) niewątpliwie większość psychoterapeutów poznawczo-behawioralnych oraz osoby biorące udział w takich szkoleniach. Mogą chcieć się z nią zapoznać psychoterapeuci innych orientacji, psychologowie kliniczni oraz psychiatrzy leczący chorych na zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne. (…) Z jednej strony napisana jest językiem przeglądów piśmiennictwa publikowanych w czasopismach naukowych, a z drugiej zawiera wiele bardzo łatwych w odbiorze przykładów rozmów terapeutycznych z pacjentami. (…) W obecnej postaci jest bardzo cenną pomocą dla osób zajmujących się leczeniem zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych, bądź szkolących się w tym kierunku.
Z recenzji Prof. Andrzeja Kokoszki