Krew Aczoli

Niniejsza monografia stanowi próbę opisu oraz wyjaśnienia procesu nieudanej demokratyzacji w Egipcie, jaki toczył się w latach 2011–2015, ze szczególnym naciskiem na lata 2011–2013. Demokratyzacja była jednym z naczelnych postulatów wyrażanych przez ludzi, którzy w styczniu 2011 roku wyszli na ulice egipskich miast, domagając się dymisji prezydenta Husniego Mubaraka, rządzącego krajem w sposób autorytarny od 1981 roku. To młodzi ludzie zapoczątkowali wydarzenia Arabskiej Wiosny, w które włączyły się pozostałe siły opozycyjne, doprowadzając do tego, że 11 lutego 2011 roku prezydent Mubarak zrezygnował ze stanowiska głowy państwa, co zapoczątkowało proces transformacji ustrojowej. Kontrolę nad tym procesem przejęła Najwyższa Rada Sił Zbrojnych, która początkowo cieszyła się znacznym zaufaniem wśród Egipcjan, jednak z biegiem czasu stawało się jasne, że armii nie zależy na demokracji.
Ze wstępu
Publikacja przygotowana przez dra Michała Lipę jest interesującym i ważnym naukowo opracowaniem. Łączy ona w sobie podejście chronologiczne z problemowym. Analiza procesu Arabskiej Wiosny w Egipcie wymagała podejścia historycznego – przedstawienia kolejnych etapów procesu demokratyzacji i narastania przesłanek jego odwrócenia. Jednocześnie konieczność wieloczynnikowego i wieloaspektowego ukazania różnorodnych uwarunkowań wpływających na ten proces doprowadziła autora do zastosowania bardziej analitycznych metod badawczych. Ogromna porcja wiedzy o Egipcie zawarta w tej książce czyni z niej niezbędną lekturę dla każdego badacza, który chciałby w pełni zrozumieć charakter przemian zachodzących w Egipcie począwszy od 2011 roku. Ta publikacja powinna również być pomocna dla studentów, dziennikarzy, analityków, a także każdej osoby zainteresowanej historią współczesną Bliskiego Wschodu. Z recenzji dra hab. Wiesława Lizaka, UW

Opowieść o wyspie - kluczu do Afryki. Z tej maleńkiej wysepki wyruszali na kontynent wielcy odkrywcy: David Livingstone, Henry Morton Stanley, Richard Burton. Tu były największe na świecie targi niewolników, plantacje goździków, aukcje kości słoniowej.
W połowie lat 60. ubiegłego wieku Zanzibarem wstrząsnęła rewolucja antyarabska. Nastały rządy prokomunistycznej partii rewolucyjnej. Dziś wyspa powoli próbuje budować normalne życie.

Zanzibar przyciąga turystów zachodami słońca, rafami koralowymi, uznawanymi za najwspanialsze na świecie, śladami po odważnych podróżnikach i innych barwnych postaciach przeszłości. Tutaj urodził się Farrokh Bulsara, znany światu jako Freddie Mercury (pobożni Arabowie nie pozwolili obchodzić 60. rocznicy jego urodzin) i księżniczka Salme, córka wielkiego sułtana Saida, która uciekła do Europy i podczas swoich wędrówek mieszkała w Bydgoszczy. Tutaj w XIX wieku konsulem Francji był polski poeta romantyczny Henryk Jabłoński.

Historię opowiadają domy, pałace i kazamaty. A o budowlach i ich mieszkańcach opowiada Małgorzata Szejnert. Pod jej piórem i dzięki jej wyborowi fotografii Zanzibar kusi nie tylko widokami - to miejsce, gdzie splata się historia Afryki, Orientu i Europy. Autorka pisze o chlubnej i niechlubnej roli białego człowieka w przeszłości i zwraca uwagę na nową kolonizację wyspy - tym razem dokonują jej potentaci hotelarstwa i turystyki w porozumieniu z legalnym rządem Zanzibaru.

Zapis wydarzeń wojny domowej w Angoli w ostatnich miesiącach przed uzyskaniem przez ten kraj niepodległości 11 listopada 1975 roku. Autor obserwuje i opisuje wydarzenia z wyludnionej i zagrożonej atakiem obcych interwentów stolicy – Luandy, a także bezpośrednio na froncie.
„Jeszcze dzień życia" jest książką bardzo osobistą. Nie o wojnie, nie o tych walczących stronach, tylko o zagubieniu, o niewiadomej, o niepewności, co się z tobą stanie. Były tam takie sytuacje, że człowiek właściwie wiedział, że nie będzie już żył. I każdego dnia mówiło się z ulgą: – O, jeszcze jeden dzień z życia mam za sobą, jeszcze jeden mnie czeka. Ale już nie więcej. – Ryszard Kapuściński

Maghreb uchodził za region stabilny, odporny na konflikty i kojarzył się głównie z turystyką, nie zaś z zawirowaniami politycznymi. Jak złudne może być to przekonanie, dobitnie pokazały wydarzenia w Tunezji, które zapoczątkowały „arabską wiosnę”, zaskakujące nawet część specjalistów.
Książka Brunona Callies de Salies koncentruje się na wydarzeniach od początku XXI wieku w pięciu krajach Maghrebu: Algierii, Libii, Maroku, Mauretanii i Tunezji. Aktualna, wręcz „gorąca” tematyka jest więc jej istotnym atutem. Autor wyjaśnia główne problemy polityczne, społeczne i kulturowe Maghrebu. Porusza wątki ważne i aktualne także w innych krajach arabskich, np. próby osiągnięcia zgody narodowej wśród napięć między autorytarnym stylem rządów, rewindykacjami społecznymi, ambicjami armii, postulatami zwolenników demokracji, walczących islamistów czy obrońców praw człowieka. Można w niej zatem szukać również odpowiedzi na pytania o przyczynę najnowszych wydarzeń rozprzestrzeniających się na Bliskim Wschodzie.

Ptolemeias (Tolmeita) jest dużym śródziemnomorskim miastem położonym w Cyrenajce (Libia), w regionie z pozoru oddalonym od głównych ośrodków kultury antycznej, ale niezwykle atrakcyjnym gospodarczo ze względu na korzystne warunki naturalne. Chociaż w tej części basenu Morza Śródziemnego afrykańskie pustynie dochodzą niemal do morza, to jednak kilka pasm wzgórz nieoczekiwanie spiętrzonych wzgórz wybrzeża sprawiło, że powstała bajeczna kraina ogrodów, o klimacie sprzyjającym uprawie zbóż, oliwki, winnej latorośli czy też hodowli koni. Nic dziwnego, że wypatrzył ją grecki bóg Apollo, którego wyrocznia w Delfach skierowała w ten region już w VII w. p.n.e. Kolonistów z wyspy Thery.

The Penguin Modern Classics edition of Ryszard Kapuscinski's The Emperor is translated by William R. Brand and Katarzyna Mroczkowska-Brand, with an introduction by Neal Ascherton. After the deposition of Haile Selassie in 1974, which ended the ancient rule of the Abyssinian monarchy, Ryszard Kapuscinski travelled to Ethiopia and sought out surviving courtiers to tell their stories.

Here, their eloquent and ironic voices depict the lavish, corrupt world they had known - from the rituals, hierarchies and intrigues at court to the vagaries of a ruler who maintained absolute power over his impoverished people. They describe his inexorable downfall as the Ethiopian military approach, strange omens appear in the sky and courtiers vanish, until only the Emperor and his valet remain in the deserted palace, awaiting their fate. Dramatic and mesmerising, The Emperor is one of the great works of reportage and a haunting epitaph on the last moments of a dying regime.

Ryszard Kapuscinski (1932-2007) was born in Pinsk, now in Belarus. Kapuscinski was the pre-eminent writer among Polish reporters. His best-known book is a reportage-novel of the decline of Haile Selassie's anachronistic regime in Ethiopia - The Emperor, which has been translated into many languages.