Kształcenie Ducha

Czym jest tarot? Dlaczego od wielu pokoleń fascynuje ludzi na całym świecie? Z jakiego powodu Kościół nazywał go kiedyś „Biblią Szatana”? Co polska kultura zawdzięcza tarotowi? Na wszystkie te i inne pytania odpowiada w swojej pracy Jan Witold Suliga (1951-2022). Studiował etnografię i indologię na Uniwersytecie Łódzkim i Uniwersytecie Warszawskim. W latach osiemdziesiątych był stypendystą stacjonarnych studiów doktoranckich w Łodzi, a potem na uniwersytecie w Ranchi w Indiach. Po powrocie z Indii został wykładowcą w Instytucie Geografii Uniwersytetu Łódzkiego. W 1990 roku uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych w zakresie antropologii kulturowej, pisząc pracę na temat indyjskich społeczności plemiennych. W latach 1990–2006 pełnił funkcję dyrektora Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie. Przez długie lata był związany z czasopismami „Nieznany Świat” i „Nie z tej ziemi”. Jest autorem wielu artykułów i książek z zakresu etnografii, antropologii kulturowej i ezoteryki. Zainteresowania naukowe i ezoteryczne Jana Witolda Suligi obejmowały antropologię kulturową i stosowaną, archeologię, religioznawstwo i geografię religii, mistykę, kabałę, tantrę, szamanizm, magię, mitologię i symbolikę mitów, historię okultyzmu i systemów ezoterycznych. Interesował się także wierzeniami i obyczajami Słowian oraz rdzennych ludów świata, zwłaszcza obu Ameryk. Ponad trzydzieści lat zajmuje się tarotem i uznawany jest w tej dziedzinie za autorytet. Jego książki o tarocie były pierwszymi publikacjami wydanymi w Polsce po 1990 roku. Jest twórcą polskiej talii tarota – „Tarot Magów”. Jak sam mówił, jego największą pasją była możliwość odkrywania każdego dnia czegoś nowego w tym, w czym pozornie nie było już nic do odkrycia.

Spis treści
Przedmowa od wydawcy
Arkana tarota
CZĘŚĆ PIERWSZA LE CARTE PARLARE
Ludus chartarum
Piekło hazardzistów
Zamek Plutona
Pod znakiem triumfu Hermesa, Erosa i Fortuny
Cui prodest?
CZĘŚĆ DRUGA BIBLIA SZATANA
Labirynt numerologii
Miłosny tygiel marsylskiego tarota
Księga Thota
CZĘŚĆ TRZECIA ROSAE CRUCIS
Kabalistyczne drzewo życia
Złoty Brzask
Sprzysiężenie Wodnika
Sarmackie fascynacje tarotem
Tɑrɷteka XXIII 

Mistycyzm i nadużycia seksualne, dzieła charytatywne i zabieranie dóbr osobistych, fanatyzm, kult charyzmatycznego przywódcy i zniewolenie kobiet. Istnieje długa lista sprzeczności, które wyłaniają się z wielkiego śledztwa w sprawie Ruchu Focolari, rzeczywistości kościelnej pod wieloma względami nieznanej, mimo że ma dwa miliony wyznawców na całym świecie. Ferruccio Pinotti zebrał w książce bogatą dokumentację na temat świata Focolari oraz wywiady ze świadkami, byłymi fokolarynami, teologami i ekspertami, wydobywając na światło dzienne prawdę o Ruchu Focolari.

Erich von Däniken od 50 lat tropi kosmiczne ślady i  stawia pytania, jakich nikt nie  ośmielił się zadać, a z  naukowych badań wyciąga niezwykłe wnioski.
Naszą planetę odwiedziły kiedyś pozaziemskie istoty, które nawiązały kontakt z  ludźmi i  wpłynęły na dalszy rozwój ludzkości.

W Anatolii odkryto monumentalne budowle o  6000 lat starsze od piramid w  Gizie. Zbudowano je z  bloków kamiennych ważących po 50 ton. W jaki sposób ludzie epoki kamiennej tego dokonali?
Niedaleko Belgradu odkryto kulę kamienną, na której z  ogromną precyzją wygrawerowano gwiazdozbiory z  epoki kamiennej. Kto miał taką wiedzę i  po co to zrobił?
Dlaczego na wielu prehistorycznych wizerunkach ludzkie postacie przypominają astronautów?
W jednym z  przekazów historycznych Indian Mapucze mowa jest o  dwóch istotach, które ostrzegły szczep przed wielką powodzią. Potem udały się do „wielkiej góry, stojącej na czterech nogach”, która uleciała w  niebo. Czy był to statek kosmiczny?

Takich pytań jest znacznie więcej. Ciekawość zakazana! przynosi nowe dowody słuszności tezy Dänikena. Wraz ze znakomitymi naukowcami, takimi jak profesor Navia, Peter Fiebag, Reinhard Habeck czy Hartwig Hausdorf, autor prezentuje nowe odkrycia, które po raz kolejny dowodzą jednego: przebieg najdawniejszych dziejów ludzkości jest przedstawiany w  sposób fałszywy!

ERICH VON DÄNIKEN to najsłynniejszy kontrowersyjny badacz historii ludzkości i  najwybitniejszy przedstawiciel paleoastronautyki. Jest najczęściej czytanym autorem literatury faktu na świecie. Jego książki przetłumaczono na 32 języki i  wydano w  70 milionach egzemplarzy. Wiele z  nich, m.in. legendarny bestseller Wspomnienia z  przyszłości, zostało sfilmowanych. Bogowie nigdy nas nie  opuścili to jego kontynuacja – zwieńczenie kolejnych 45 lat badań i  podróży.

Gwiazdy nie kłamią! W niezliczonych planetarnych konstelacjach, gwiazdy kosmosu materialnego i niewidzialny dla nas makrokosmos przechowują wszelkie emocje człowieka, korzystne i niekorzystne zakodowania. Jedna energetyczna powłoka po drugiej, jedna szata duszy po drugiej, pojawia się podczas wędrówki duszy i sygnalizuje, co należy rozpoznać i pokonać. Duszy – na jej drogach do coraz doskonalszych energii świetlnych – towarzyszą i doradzają wyższe istoty. Wszystko, co jeszcze trzyma się jaśniejącej duszy, ma ona   rozpoznać i odłożyć….   „Dusza żyje w innym wymiarze, który jest bardziej subtelny. Ale również nawyki, które nabyła jako człowiek, zachowuje na długo. Wszystkie działania są energią przechowywaną w makrokosmosie. Wszystko, co należy do człowieka, do świata w trzech wymiarach, dusza przenosi ze sobą do innego świata, do zaświatów – i musi odłożyć na drodze zapominania…”

Tarot Przemiany składa się z sześćdziesięciu kart, z których wszystkie są sobie równorzędne. Nie ma tu podziału na arkana, co odzwierciedla ciągłość świadomości człowieka, bez opiniowania i bez nawykowego wyróżniania zdarzeń jako ważniejsze lub mniej istotne, bardziej duchowe lub bardziej światowe, ziemskie. Karty są ilustracją dla przypowieści z różnych tradycji duchowych i religijnych świata.

Autor przedstawia tutaj zasady duchowego życia. Aby prawdziwie żyć musimy tworzyć, co związane jest z trudem i poczuciem niespełnienia, należy też poznać własne skłonności i zdolności. Potrzebujmy słyszeć głos jedynego prawdziwego przewodnika – własnej intuicji. W tym celu nie wolno nam powielać, podążać za innymi, musimy pracować nad realizacją własnego celu. Trzeba być posłusznym wewnętrznemu głosowi, odnaleźć swojego Mistrza – tchnienie życia.

Potrzebne nam są zainteresowania i entuzjazm, pragnienie odkrywania, tęsknota za osiąganiem, gotowość do odłożenia wszystkiego, by osiągnąć najwyższe cele, bowiem bez tego nie nauczymy się poświęcenia. Próbując zrozumieć prawdę, najwyższe szczęście, musimy pamiętać, że nie może nami kierować dążenie do osiągnięcia osobistej satysfakcji, osobistych radości, lecz pragnienie służenia i pomagania.

Przez uwielbienie, miłość i oddanie tworzymy, sprawiamy, że nasza świątynia serca ożywa. Kto pragnie zamieszkać w królestwie szczęścia będzie przezwyciężać bez trudu wszystkie problemy, zapomni o tym, co jest dla niego ciężarem, o swoich szczególnych cechach i upodobaniach, otworzy się na współczucie dla smutku i cierpienia świata. Jedyne wytchnienie jakie można zaoferować cierpiącemu to szczęście, którego się samemu zasmakowało, ta radość i zachwyt, którego się doświadczyło, gdy odnalazło się to, co wieczne.