L'Avare

Antygona w serii Kolorowa Klasyka to najpiękniejsze kolorowe wydanie tej powieści na rynku! Książka zawiera wspaniałe, barwne ilustracje, jej atutem jest duża, ułatwiająca szybkie czytanie czcionka. Edycja na szlachetnym papierze, bardzo trwała i estetyczna.

Antygona - z jednej strony księżniczka, królewska córka, z drugiej - jedna z najtragiczniejszych postaci, jakie zna literatura. Po bratobójczej walce, jaką stoczyli jej bracia, Antygona chce godnego pochówku dla Polinejkesa. Problem w tym, że został uznany za zdrajcę ojczyzny, a wuj Antygony - król - twardo stąpa po ziemi i nie chce się sprzeniewierzyć prawu państwowemu.

Dramat Sofoklesa wydany w przepięknej serii Kolorowa Klasyka zapewnia przyjemność czytelniczą na najwyższym poziomie. Starannie opracowana szata graficzna i dobra jakość wydania ucieszą nawet najbardziej wymagające oko. Książkę ubogacają liczne reprodukcje: rysunków, obrazów, plakatów, które przypominają o tym, że Antygona stoi na piedestale literackiej klasyki. Nie może jej zabraknąć w żadnej biblioteczce. Gorąco polecamy!

Król rybak jest pierwszym i jedynym utworem scenicznym Juliena Gracq'a. Sztuka, wystawiona 25 kwietnia 1949 roku w Teatrze Montparnasse w Paryżu, mimo wspaniałych dekoracji i kostiumów Lenor Fini, nie porwała publiczności. Uznana została za mało teatralną. Jej wyrafinowany język, głębia i subtelność w kreśleniu sytuacji dramatycznych zyskały znanie dopiero po latach, po ukazaniu się sztuki w wydaniu książkowym. Tłumaczona na wiele języków, w polskim ukazuje się po raz pierwszy.

Harpagon - paryski mieszczanin - znany jest ze swojego chorobliwego skąpstwa. W mieście mówią nawet, że każe drukować specjalne kalendarze, w których zwiększa liczbę dni postnych, a własnym koniom podkrada owies. Rozpaczą napawa go myśl, że ma w domu dwoje „darmozjadów” - syna i córkę, oboje na wydaniu. Chytry starzec układa korzystne dla swojej sakiewki plany matrymonialne. Czy los uchroni Elizę i Kleanta od niechcianych małżeństw?

Trzytomowy Teatr przynosi nam żywiący się codziennością i konkretem surrealizm, fantastyczną cudowność, nagle dziwniejącą rzeczywistość. Prawda wyobraźni dominuje tu nad prawdą doświadczenia. „Zjawisko Ionesco” obejmuje sprzeczności: ja pożerające cały teatr, cały świat nawet, oraz ja, które ukrywa się, roztapia w tzw. obiektywnej rzeczywistości dzieła. Punktem wyjścia jest dla Ionesco komedia. Komedia i moralitet, który jest komedią serio. Fabułą sztuki zaś może być niemoc jej napisania. Pokazujemy, przypominamy, uklasyczniamy trzynaście awangardowych utworów Ionesco – wciąż aktualnych, niepozostawiających czytelnika obojętnym, nieustannie domagających się lektury.

The Winter's Tale, one of Shakespeare's later romantic comedies, offers a striking and challenging mixture of tragic and violent events, lyrical love-speeches, farcical comedy, pastoral song and dance, and, eventually, dramatic revelations and reunions. Thematically, there is a rich orchestration of the contrasts between age and youth, corruption and innocence, decline and regeneration. Both Leontes' murderous jealousy and Perdita's love-relationship with Florizel are eloquently intense. In the theatre, The Winter's Tale often proves to be diversely entertaining and deeply moving.