Legendy miejskie

DZIESIĘĆ OPOWIADAŃ, KTÓRE DO DZIŚ PRZERAŻAJĄ I ZACHWYCAJĄ. Tytułowa opowieść tego zbioru, pisana na przełomie 1934 i 1935 roku, była ostatnim z wielkich tekstów Lovecrafta. Kosmiczna skala tego dzieła – jak pisał S.T. Joshi w biografii HPL-a (polski przekład Mateusza Kopacza) – stawia je na wysokim miejscu w dorobku mistrza nadnaturalnego horroru. Z kolei „Zeznanie Randolpha Cartera”, „Szczury w murach” i „Model Pickmana” należały do tych ulubionych przez samego autora. A spośród innych jakże proroczo brzmi treść historii „Gdy dna już wyschną mórz”...

Fitz-James O’Brien (1828-1862) był postacią barwną i romantyczną. Urodził się w Irlandii, ale po awanturniczych perturbacjach z przepuszczeniem majątku i romansie z żoną angielskiego oficera uciekł do Ameryki. Tworzył opowieści spod znaku grozy na tyle oryginalne, że do dziś w antologiach tego gatunku są umieszczane niektóre z nich – zwłaszcza dwie, już legendarne: „Diamentowa soczewka” i „Co to było?”. Poza nimi w tym tomie prezentujemy z dorobku O’Briena kilka innych, wyjątkowo pomysłowych nowel, jak chociażby „Wondersmith” o perfidnym wykorzystaniu dziecięcych zabawek czy „Utracony pokój” o dziwnych gościach w pewnym domu...

Nowe wydanie książki „Upiory XX wieku”, zbioru opowiadań, który przyniósł Joemu Hillowi sławę.

Wśród nich znajduje się „Czarny telefon”, którego ekranizacja wejdzie do kin już w czerwcu 2022 r.

Jack Finney ma trzynaście lat i poważne kłopoty. W ciągu dwóch lat w tajemniczych okolicznościach zaginęło kilku chłopców z jego miasteczka. A teraz on obudził się w nieznanej piwnicy… której ściany są pokryte krwią. Na jej środku stoi stary czarny telefon, który wciąż opętańczo dzwoni, choć dawno temu został odłączony… Czy z pomocą duchów ofiar psychopaty Jackowi uda się uniknąć śmierci?

Historie, które zyskały uznanie krytyków i uwielbienie ze strony czytelników.

Opowiadania, które udowadniają, że ich autor jest jednym z najważniejszych pisarzy literatury grozy XXI wieku. Koszmary, obsesje i niespełnione sny, które ukształtowały XX wiek, najbardziej przerażające stulecie w dziejach ludzkości. Historie, które zjeżą Wam włos na głowie i każą Wam prosić o więcej… Jak ta o dziewczynie, młodej, pięknej i… martwej, czekającej bez końca w budynku kina pewnego popołudnia 1945 roku… Albo ta o chłopaku, który kiedyś był człowiekiem, ale obudził się jako gigantyczna szarańcza i teraz nie spocznie, dopóki wszyscy w miasteczku nie zaczną trząść się ze strachu, kiedy usłyszą jego śpiew… Zróbcie listę swoich najgorszych koszmarów, bo wkrótce będziecie mogli do nich dołożyć nowe upiorne opowieści!

Książka poprzednio wydana pod tytułem „Upiory XX wieku”

Jeden z najpopularniejszych pisarzy wszech czasów powraca! Devin Jones, student college’u, zatrudnia się na okres wakacji w lunaparku, by zapomnieć o dziewczynie, która złamała mu serce. Tam jednak zmuszony jest zmierzyć się z czymś dużo straszniejszym: brutalnym morderstwem sprzed lat, losem umierającego dziecka i mrocznymi prawdami o życiu – i tym, co po nim następuje. Wszystko to sprawi, że jego świat już nigdy nie będzie taki sam... Życie nie zawsze jest ustawioną grą. Czasem nagrody są prawdziwe. Bywają też cenne. Pasjonująca opowieść o miłości i stracie, o dorastaniu i starzeniu się – i o tych, którym nie dane jest doświadczyć ani jednego, ani drugiego, bo śmierć zabiera ich przedwcześnie. „Joyland” to Stephen King w szczytowej pisarskiej formie, równie poruszający jak „Zielona Mila” czy „Skazani na Shawshank”. To jednocześnie kryminał, horror i słodko-gorzka powieść o dojrzewaniu, która poruszy serce nawet najbardziej cynicznego czytelnika. Znakomita, złożona psychologicznie powieść. Stephen King jest tak powszechnie uznawany za mistrza grozy i horroru, że zapomina się, że jego największym darem jest zmysł opisywania codzienności. „New York Times Book Review” King napisał powieść tyleż wzruszającą, co po prostu niesamowitą… To jedna z najbardziej świeżych i przerażających książek w jego dorobku. „Entertainment Weekly” Imponujący majstersztyk, subtelne studium charakteru, od którego nie sposób się oderwać. „Playboy” Stephen King jest jak zwykle znakomity. „Time” King daje czytelnikowi odczuć tęsknotę i żal zrodzone z tragedii, i wprawnie oddaje życzliwość i małostkowość, które często cechują małomiasteczkową rzeczywistość. „Wall Street Journal” King jest mistrzem konstruowania opowieści i oddawania ducha opisywanych miejsc. „USA Today” Stephen King (ur. 1947) napisał ponad pięćdziesiąt książek i wszystkie zyskały status światowych bestsellerów. Znajdują się między nimi: „Miasteczko Salem”, „Misery”, „Pod kopułą”, „Dallas’ 63” czy „Lśnienie”, którego kontynuacja ukaże się niebawem nakładem Prószyński i S-ka. Powieści Kinga doczekały się wielomilionowych nakładów, tłumaczeń na przeszło 30 języków, a na całym świecie można znaleźć ponad 300 milionów egzemplarzy książek z jego nazwiskiem na okładce. Stephen King mieszka w stanie Maine z żoną, powieściopisarką Tabithą King.

Zapierające dech opowieści grozy
Kobieta w czerni i Rączka to klasyczne opowieści o duchach.
Arthur Kipp, bohater Kobiety w czerni, jest obiecującym adwokatem w londyńskiej kancelarii, który zostaje wysłany do Crythin Gifford – zapadłej mieściny na wietrznych trzęsawiskach, aby wziąć udział w pogrzebie klientki, Alice Darblow, a także załatwić jej sprawy spadkowe. Kipps nic nie wie o sekretach, które kryją się za okiennicami domu pani Darblow, stojącego na końcu kanału i spowitego w mgłę oraz tajemnicę. Rutynowa podróż biznesowa przybiera nieoczekiwany obrót, gdy adwokata zaczynają prześladować seryjnie powtarzające się dźwięki i obrazy: bujający się fotel w pustym pokoju dziecinnym, niewytłumaczalny dźwięk powozu, dziecięcy okrzyk we mgle i – najbardziej przerażająca – widmowa kobieta w czerni.
Psychologicznie przerażająca i wspaniale zaskakująca Kobieta w czerni to znakomity, pierwszorzędny dreszczowiec. W roku 2012 James Watkins nakręcił pod tym samym co powieść tytułem film z Danielem Radcliffe’em w roli głównej.
Antykwariusz Adam Snow, bohater Rączki, wraca późnym wieczorem od klienta. Gdy szuka drogi na skróty, gubi się i natrafia na zapuszczony, wiekowy Biały Dom. Gdy wchodzi na teren dawnego ogrodu, nagle czuje, jak w jego dłoń wślizguje mała ręka, zupełnie jakby w mroku jakiś dzieciaczek stanął obok i chciał się przytrzymać.
Zaintrygowany Snow postanawia dowiedzieć się więcej i odkrywa niektóre szczegóły burzliwej historii tajemniczego domostwa, który po krótkim okresie świetności popadł w zapomnienie. Osobliwe doświadczenie zrazu tylko interesuje antykwariusza, lecz wkrótce zaczynają go nawiedzać dramatyczne sny, ataki paniki, a także coraz częstsze wizyty rączki, coraz groźniejsze i złowrogie…

Poza tworzeniem kolejnych historii spod znaku grozy H. P. Lovecraft zajmował się również poprawianiem opowiadań z tego gatunku na zlecenie. A jedną z jego klientek wiosną 1927 roku została Zealia Brown Reed Bishop.
To z jej pomysłu na „Klątwę Yiga” powstanie w kolejnym roku tekst, który w większości jest autorstwa samego Lovecrafta.
Podobnie stanie się z opowieścią „Kopiec”. Zarys fabuły tej historii autorstwa Bishop otrzymuje Lovecraft pod koniec roku 1929. Uznaje go za „całkowicie płytki i banalny”. Ale w efekcie jego niebywałej wyobraźni literackiej zrodzi się w kolejnych miesiącach jedna z najdłuższych - i najlepszych - w dorobku mistrza grozy nowel o innych cywilizacjach.
Trzeci tekst będący efektem współpracy z Zealią Bishop to nowela „Sploty Meduzy”. Powstała ona w roku 1930 i kryje w sobie pewne niespodzianki charakterystyczne dla jego pisarstwa...