Lęk

Wartością, a zarazem osiągnięciem redaktorów książki i autorów poszczególnych tekstów jest przede wszystkim to, że przy dość wyraźnym skoncentrowaniu się na „interdyscyplinarności i transdyscyplinarności” cierpienia, umierania i śmierci udało się im uniknąć jednostronności w podejściu do poszczególnych obszarów tegoż zagadnienia. Interdyscyplinarność pedagogiki, która wydaje się być dziś nie tyle modą, co chyba raczej koniecznością, uzewnętrznia się w tej publikacji w dobrym tego słowa znaczeniu. Autorzy rozpatrują śmierć w kontekście końca egzystencji człowieka, wyborów etycznych z nią związanych, społecznej recepcji śmierci w jej wymiarze aksjologicznym. Książka zmusza czytelnika do refleksji i zadawania pytań nad sensem i wartością życia. Podnosi zagadnienia związane z wychowaniem ludzi do właściwych postaw wobec śmierci, szacunku wobec człowieka, który przekracza granicę życia.

„Dekalog leczenia depresji” to pozycja wyjątkowa na polskim rynku wydawniczym. Cechuje ją wysoka rzetelność naukowa, staranność i mocne umocowanie we współczesnej literaturze fachowej. Opracowanie jest nowoczesne, a jednocześnie przystępne, spełnia zatem świetnie kryteria dla praktycznego poradnika, przewodnika terapeutycznego. Mam nadzieję, że wiedza zawarta w „Dekalogu leczenia depresji” będzie nie tylko pomagała lekarzom w podejmowaniu rozważnych decyzji terapeutycznych, lecz także uchroni przynajmniej niektórych pacjentów przed wciąż niestety licznymi zwolennikami poglądu, że zawód lekarza jest rodzajem zawodu artystycznego, a lekarze uprawiają coś na kształt sztuki.

prof. dr hab. n. med. Tomasz Sobów

Depresja obok otępienia jest najczęstszym schorzeniem psychicznym wieku podeszłego. Często przyjmuje maski somatyczne, bo osoby starsze rzadziej uskarżają się na smutek, częściej na rozmaite bóle, zaparcia i zmęczenie. Ponadto objawy depresji w wieku podeszłym, takie jak problemy z pamięcią, zaburzenia uwagi, zobojętnienie i utrata energii są interpretowane jako starzenie się. Trudności w diagnozowaniu wynikają też z tego, że oba zaburzenia - depresja i demencja - często występują jednocześnie.
Książka łączy w sobie cechy poradnika dla opiekuna z podstawowymi informacjami przeznaczonymi dla terapeuty (lekarza POZ, psychologa, pracownika socjalnego). Jest całościowym opracowaniem problemów depresji w starszym wieku. Otrzymała w 2006 roku nagrodę Brytyjskiego Stowarzyszenia Medycznego za najlepszą pozycję dotyczącą opieki nad osobami w wieku starszym.

„O depresji dziś” kolejny tytuł w serii Choroby mózgu.

Wyjątkowa książka rozmów o depresji. Autorka, znany i ceniony psychiatra - dr n. med. Iwona Koszewska, rozmawia o współczesnej depresji z lekarzami, psychoterapeutami, naukowcami, socjologami, antropologiem, pisarzem, scenarzystką, wykładowcami, organizatorami kampanii społecznych, nauczycielami i pacjentami.

Ważne słowa układają się w ciekawe, intymne, szczere, przyciszone dialogi o cywilizacyjnej chorobie XXI wieku. Wywiady są ułożone według klucza:
W jakich czasach żyjemy,
Wokół przyczyn,
Postępy nauki,
Niedoskonały paradygmat diagnostyczny,
Przeżycia depresyjne,
Współchorobowość,
Można pomóc – rozpoznać, leczyć, zapobiegać,
Nie jesteś sam.

Wszystkie rozmowy zostały opatrzone czułą narracją i komentarzem dr Iwony Koszewskiej:

„Chciałam ukazać całą złożoność problemu depresji, która dziś obejmuje nie tylko rozpoznawanie i leczenie, lecz także zapobieganie, kierunki i szanse dalszego leczenia, nadzieje związane z postępem neuropsychiatrii oraz szereg zagadnień społecznych. Problem depresji przedstawiam w sposób nieoczywisty, a mianowicie poprzez wywiady z osobami, ukazującymi różne strony problemu depresji w dzisiejszym świecie. Są to naukowcy, specjaliści różnych dziedzin, w tym lekarze różnych specjalności, osoby doświadczające depresji lub ich bliscy, osoby spotykające ludzi depresyjnych w swojej pracy: nauczyciele, księża, pracownicy społeczni, czy twórcy kampanii społecznych i działacze społeczni z organizacji pozarządowych. Z takiej formy przedstawienia wyłania się obraz depresji jako zjawiska złożonego, problemu nie tylko medycznego i psychologicznego, lecz także społecznego mogącego zainteresować specjalistów, dziennikarzy, socjologów i badaczy naszych czasów”.

Poznaj uzdrawiającą moc grzyboterapii! Opowieść o stracie, walce o samą siebie oraz… o hermetycznym środowisku zbieraczy grzybów Nic nie może nas przygotować na pożegnanie z osobą, z którą dzieliliśmy dosłownie wszystko. Wraz ze śmiercią małżonka znika połowa naszego życia. Nie ma już nikogo, kto mógłby potwierdzić prawdziwość wspomnień, wspólnie przeżytych chwil… Long Litt Woon doświadczyła takiej właśnie tragedii. Pewnego dnia jej mąż po prostu zmarł. Nie wiedziała, co robić dalej. Z przypadku, przekory lub antropologicznej ciekawości postanowiła zgłosić się na kurs grzyboznawczy dla początkujących. Od tego wszystko się zaczęło. Wkroczyła do królestwa grzybów. W nowym świecie odnalazła niesamowite bogactwo przyrody, poznała wartościowych ludzi oraz stała się częścią tajemniczej „sekty grzybiarzy”. Dzięki temu odbyła dwie równoległe podróże: zewnętrzną – po krainie grzybów i wewnętrzną – po bezdrożach smutku i żałoby. Na szczęście na końcu drogi czekał na nią upragniony spokój. Marie Kondo nauczyła nas magii sprzątania, Long Litt Woon uczy nas, na czym polega magia zbierania grzybów. Poczuj flow grzybobrania! „Long Litt Woon po śmierci męża w poszukiwaniu sensu życia zajęła się badaniem grzybów. O swojej pasji opowiada z subtelną radością w formie szczerego wyznania. Co odnalazła w lesie? Tylko i aż spokój ducha”. Eugenia Bone „Ciepła, poetycka i poruszająca. Pełna mądrości życiowej”. Sissel Gran „Jedna z najbardziej zaskakujących i oryginalnych książek, jakie przeczytałem od długiego czasu”. Knut Olav Amas „Zaskakująca podróż do wyjątkowego królestwa grzybów”. Kirkus Reviews

Książka obnaża pewne społeczne złudzenie. Wiarę w coś, za czym nie nadążamy i co zdaje się nas przerastać. To rodzaj zbudowanej przez nas samych makiety, która pomaga nie dostrzegać problemów. Pozorny świat, w który chcemy wierzyć i dla którego chcemy znaleźć uzasadnienie – niczym bogowie.

Czym są światy zastępcze? W jaki sposób stały się zbiorowym mechanizmem ucieczki? Co nas do owej ucieczki zmusza?

Coraz częstsze uzależnienia od mediów społecznościowych, reality show, własnego wizerunku i popularności czy rzeczywistości wirtualnej oraz zjawiska takie jak kult młodości, samotność w sieci, zobojętnienie biznesu, radykalizacja polityki czy fundamentalizm to tematy zastępcze naszych czasów. Kultura popularna przez obietnice bez pokrycia przyczynia się do osamotnienia. Ostatecznie jednak to sami siebie opuszczamy.

Autor opisuje zjawisko wspólnej samotności, która staje się w grupie społecznej złowrogim, uzależniającym światem zastępczym. Błędnym kołem pozorów, które mają przynieść chwilowe ukojenie, zastępując realne problemy. Utrwalona w kulturze wspólna samotność staje się groźna i nieprzewidywalna, odbiera poczucie sensu życia, jednocześnie nadając życiu sens pozorny.

Książka jest próbą zrozumienia przyczyn ucieczki w quasi-rzeczywistość oraz źródeł i funkcji błędnych kół grupowych konfliktów wzmacnianych przez kulturę. Do czego potrzebne jest nam podtrzymywanie złudzeń dotyczących tego, co daje nam poczucie szczęścia? Dlaczego zapisujemy te złudzenia w kulturze, spektakularnie oszukując samych siebie? Decydując się na uczestnictwo w aktach zbiorowej iluzji, tworząc misterną strukturę myślenia życzeniowego, makietę rzeczywistości, na której ma się rozegrać osobisty spektakl, sami budujemy światy zastępcze, dajemy im uprawomocnienie i zasilamy je własnym życiem.

Książka Pawła Wojciechowskiego oddaje spojrzenie współczesnego człowieka Zachodu na to, co dała nam kultura, czym nas nakarmiła. Przede wszystkim jednak autor stara się wskazać, jaki rachunek owa kultura może nam wystawić, jeśli całkowicie pochłonie nas tworzenie iluzji świata.
„Światy zastępcze” to lektura dla wszystkich psychologów, socjologów, filozofów, kulturoznawców i psychoterapeutów pragnących poszerzyć swoje horyzonty, a także dla każdego, kto interesuje się drugim człowiekiem i chciałby nauczyć się doświadczać autentycznego Spotkania. Dla wszystkich, którzy chcą się ustrzec przed pułapkami dzisiejszych światów zastępczych, przed wewnętrzną pustką, wypaleniem i samotnością.
Agnieszka Rynowiecka
psycholog, certyfikowana psychoterapeutka Sekcji Naukowej Psychoterapii PTP