Lęk off

Czy zmagasz się z intensywnymi emocjami takimi jak złość, smutek, lęk lub wstyd? Ból emocjonalny jest nieuchronną częścią życia – wszyscy niekiedy go odczuwamy. Jeśli jednak twoje emocje stały się tak przytłaczające, że uniemożliwiają normalne funkcjonowanie, niszczą relacje z ludźmi, przeszkadzają w osiągnięciu poczucia szczęścia i dobrego samopoczucia, potrzebujesz wsparcia.

Autorzy, wykorzystując zasady terapii poznawczo-behawioralnej opartej na procesach, pomogą ci zrozumieć odczuwane emocje i złagodzić związany z nimi ból, aby żyć życiem, na jakie zasługujesz. Zamiast uniwersalnej ścieżki postępowania proponują zindywidualizowane podejście, które pomoże ci zidentyfikować pierwotną przyczynę bólu emocjonalnego. Dzięki temu poradzisz sobie z trudnymi myślami i uczuciami, które sprawiają, że tkwisz w miejscu. W książce znajdziesz wiele praktycznych wskazówek, jak przezwyciężyć niepomocne wzorce zachowania i wypracować umiejętności, które posłużą realnej zmianie życia i osobistemu rozwojowi oraz pozwolą ci zaradzić problemom do tej pory postrzeganym przez ciebie jako nierozwiązywalne.

Opisane w poradniku strategie i zamieszczone w nim ćwiczenia pomogą ci:

wyzwolić się spod wpływu bolesnych emocji;
przerwać błędne koło negatywnych myśli;
dokonywać wyborów zgodnych z własnymi wartościami, a nie dyktowanych emocjami;
rozwiązywać problemy w konstruktywny sposób;
zwiększyć elastyczność psychologiczną.

Walka jako metafora choroby, dość popularna także w przypadku depresji, spotyka się teraz z dużą krytyką. Zdaje się ona składać odpowiedzialność na barki chorego – jeżeli nie zdrowiejesz, to najwidoczniej nie walczysz wystarczająco dzielnie. Tymczasem, niezależnie od tego, czy masz raka czy depresję, powrót do zdrowia często absolutnie nie zależy od ciebie. Można to odczuwać jako walkę, ale nie zawsze to, jak dzielnie walczysz, ma wpływ na wynik. Możesz wiecznie być w terapii, brać leki, robić różne dobre rzeczy, a mimo to pozostawać głęboko nieszczęśliwy. Epizod depresji pojawia się zrządzeniem losu i często również od zrządzenia losu zależy jej przebieg, a także to, czy z niej wyjdziesz, i to, czy będziesz miał kolejny epizod. Są rzeczy, które możesz robić, aby stawić jej czoło, o czym będę mówiła w następnych rozdziałach, ale w ostatecznym rozrachunku nie zależy to tylko od ciebie.

Josh miał dziewiętnaście lat i świat u stóp, kiedy wszystko się zmieniło. Niespodziewane pogorszenie zdrowia psychicznego doprowadziło do myśli i planów samobójczych. Jego matka, autorka bestsellerów Amanda Prowse, zaczęła desperacko szukać sposobów, by mu pomóc. Cierpienie Josha było cierpieniem całej rodziny. Każdego dnia bliscy obserwowali jego walkę, bojąc się chwili, w której mógłby ją przegrać.

STATYSTYKI DOTYCZĄCE ZDROWIA PSYCHICZNEGO DZIECI I MŁODZIEŻY SĄ PRZERAŻAJĄCE. POCZUCIE BEZRADNOŚCI RODZICÓW I ICH CIERPIENIE NIE ZNA GRANIC.

TA KSIĄŻKA TO PRAWDZIWY I SZCZERY OPIS ŻYCIA Z DEPRESJĄ. TO ROZDZIERAJĄCA SERCE OPOWIEŚĆ MATKI O BÓLU PATRZENIA NA CIERPIENIE UKOCHANEGO DZIECKA.

Lęk jest powszechnie doświadczaną emocją, która działa niczym system alarmowy w naszym ciele. Pomaga nam unikać sytuacji zagrażających życiu i pobudza nas, byśmy przygotowali się na niebezpieczeństwo. Zdarza się jednak, że przejmuje kontrolę nad naszym życiem, zaburzając nasze funkcjonowanie i powodując stres niewspółmierny do okoliczności. Zamartwiamy się tym, co może się zdarzyć, lub w nieskończoność rozpamiętujemy przeszłe wydarzenia. Aby poradzić sobie z trudnymi emocjami, zazwyczaj zaczynamy unikać sytuacji, które je wywołują. To przynosi szybką ulgę, ale na dłuższą metę utrudnia nam osiąganie zamierzonych celów, wzmacnia lęk i nie pozwala dostrzec, że nasze obawy są nierealistyczne. Pojawić się też mogą nieprzyjemne doznania fizyczne: ból głowy, nudności, uczucie zmęczenia, a także kłopoty ze snem, z koncentracją i podejmowaniem decyzji oraz nerwowość, drażliwość i poczucie, że jest się na skraju wytrzymałości. Lęk i zamartwianie się wywołują wiele cierpienia, przeszkadzając w odczuwaniu spełnienia i szczęścia w życiu. Niniejszy poradnik zawiera oparte na dowodach naukowych strategie radzenia sobie z lękiem i zamartwianiem się, które wykorzystują elementy terapii poznawczo-behawioralnej i techniki uważności. Dowiesz się z niego, w jaki sposób myśli, zachowania i doznania fizyczne tworzą błędne koło lęku, które sprawia, że czujemy się jak w pułapce. Znajdziesz tu skuteczne ćwiczenia z zakresu uważnej świadomości zakotwiczające w bieżącej chwili, a także narzędzia, dzięki którym powstrzymasz zachowania unikowe i zmierzysz się z własnymi obawami. Co najważniejsze, odkryjesz, co wywołuje u ciebie lęk, i poznasz rozwiązania dopasowane do twoich potrzeb. Postępując zgodnie z podanymi wskazówkami, będziesz w stanie zmienić swój umysł, a tym samym całe swoje życie. Lęk przestanie mieć nad tobą kontrolę i zaczniesz żyć tak, jak pragniesz. Dzięki zamieszczonym w książce przykładom i praktycznym ćwiczeniom dowiesz się, jak: • zaprzestać unikania i stawiać czoło sytuacjom, które budzą w tobie lęk, • rozpoznać i zmienić negatywne wzorce myślenia, • poradzić sobie z doznaniami fizycznymi, które towarzyszą lękowi, • zdystansować się od pełnych niepokoju myśli, • rozpoznać i zmienić zachowania, które podtrzymują lęk, • realizować to, na czym najbardziej ci zależy, mimo obaw i niepewności.

Justyna Ziółkowska analizuje w swojej książce indywidualny i osobisty wymiar zachowań samobójczych. Oddając głos osobom, które podjęły nieskuteczną próbę samobójczą, zyskuje niezwykle cenną i dotychczas nieobecną w literaturze przedmiotu perspektywę. Autorka bada narracje pacjentów dotyczące ich myśli samobójczych, decyzji o samobójstwie, samobójczej próby, postawy wobec dokonanego zamachu oraz konstrukcji przyszłości. Przyjęty w pracy paradygmat jakościowy stanowi kontekst dla wyników badań ilościowych oraz uzupełnia wciąż znikomą wiedzę na temat doświadczeń związanych z zachowaniami samobójczymi.
Justyna Ziółkowska jest adiunktem w Katedrze Nauk Humanistycznych Uniwersytetu SWPS we Wrocławiu oraz członkiem Akademii Młodych Uczonych i Artystów. Jej zainteresowania naukowe skupiają się wokół analizy dyskursu praktyk medycznych, doświadczenia choroby psychicznej oraz myśli i zachowań samobójczych. Jest autorką i współautorką artykułów naukowych publikowanych m.in. w Health: An Interdisciplinary Journal for the Social Study of Health, Illness and Medicine, Qualitative Health Research oraz Qualitative Inquiry.

„Lektura obowiązkowa, ważniejsza od wszystkich lektur z podstawy programowej języka polskiego”.
Paweł Lęcki „Głęboko wierzę w to, że ludzie generalnie nie chcą umierać. Ale ci sami ludzie w określonych sytuacjach nie mogą kontynuować życia”. Brunon Hołyst, profesor nauk prawnych, suicydolog Z DANYCH KOMENDY GŁÓWNEJ POLICJI WYNIKA, ŻE Z ROKU NA ROK ROŚNIE LICZBA PRÓB SAMOBÓJCZYCH PODEJMOWANYCH PRZEZ MŁODYCH LUDZI. ROŚNIE TEŻ LICZBA SAMOOKALECZEŃ. Dzieci często boją się, że zostaną niezrozumiane, że ktoś je oceni jako słabe, leniwe, głupie, uważają, że zawiodły swoją rodzinę. Przede wszystkim jednak boją się, że o ich chorobie dowiedzą się inni. Wstyd jest tu czynnikiem kluczowym. Bardzo ważne jest głośne mówienie o tym, czym jest depresja i do czego prowadzi, jeśli jest nieleczona. TA KSIĄŻKA JESZCZE NIGDY NIE BYŁA TAK POTRZEBNA. Ta książka to manifest wołający o ratunek dla naszych dzieci. To my urządziliśmy im świat, który boli, przeraża i prowokuje do ucieczki (...) Ale dzieci nam mówią: żyletka będzie niepotrzebna, gdy znajdzie się ktoś, kto zechce porozmawiać. Ewa Woydyłło-Osiatyńska Wiem, jakim wyzwaniem dla rodziców jest usłyszeć od swojego dziecka „Nie chcę żyć”. (...) To książka dla wszystkich – młodych, którzy zmagają się z doświadczeniem depresji, ale i tych, którzy im w tym jakkolwiek towarzyszą. Małgorzata Musiał Marcin Łokciewicz (nauczyciel wychowawca w Centrum Leczenia Dzieci i Młodzieży w Zaborze), dr n. med. Maciej Klimarczyk (specjalista psychiatra i seksuolog), dr hab. n. med. Barbara Remberk (psychiatra), Przemysław Zakowicz (lekarz rezydent psychiatrii dzieci i młodzieży), Prof. Brunon Hołyst (pionier wiktymologii i suicydologii w Polsce) Paulina Dąbrowska (psychoterapeutka, trenerka, socjoterapeutka, konsultantka telefonu zaufania 116 111) wyjaśniają, dlaczego tak wielu młodych ludzi choruje właśnie teraz i jak nie dopuścić do najgorszego – samobójczej śmierci młodego człowieka. Pandemia COVID 19 dobitnie pokazała, że dziecko izolowane od grupy rówieśniczej, od nauczyciela, pozbawione możliwości wyjścia z domu i zwykłego kontaktu społecznego, doznaje jakiejś formy przewlekłego stresu. W związku z tym o wiele gorzej znosi bodźce, które wcześniej nie były dla niego stresogenne.