Lektura Uproszczona

The phenomenal New York Times Number One bestseller about the unbreakable bond between a dog and their human. Now a major film starring Dennis Quaid.

This is the remarkable story of one endearing dog's search for his purpose over the course of several lives. More than just another charming dog story, A Dog's Purpose touches on the universal quest for an answer to life's most basic question: Why are we here?

Surprised to find himself reborn as a rambunctious golden-haired puppy after a tragically short life as a stray mutt, Bailey's search for his new life's meaning leads him into the loving arms of eight-year-old Ethan. During their countless adventures, Bailey joyously discovers how to be a good dog.

But this life as a family pet is not the end of Bailey's journey. Reborn as a puppy yet again, Bailey wonders - will he ever find his purpose?

Heartwarming, insightful, and often laugh-out-loud funny, A Dog's Purpose is not only the emotional and hilarious story of a dog's many lives, but also a dog's-eye commentary on human relationships and the unbreakable bonds between man and man's best friend. This moving and beautifully crafted story teaches us that love never dies, and that every creature on earth is born with a purpose.

Codzienna trasa do gabinetu i z powrotem. Rozmowy z pacjentami na temat ich problemów, nierzadko trywialnych. Monotonia praktyki psychologicznej. Rysowanie karykatur pacjentów. Tak wygląda życie głównego bohatera. Za dwadzieścia dwa tygodnie planuje przejść na emeryturę. A co potem? Czy pozostaje już tylko całkowite zanurzenie się we własnej samotności?

Pewnego dnia do gabinetu przychodzi Agathe. Tak rozpoczyna się najważniejszy etap życia terapeuty i pacjentki.

Debiutancka powieść duńskiej pisarki odniosła światowy sukces i została wydana w trzydziestu krajach, zdobywając wiele pozytywnych recenzji prasy i czytelników.

Ukazując dwie postaci źle traktowane i rozczarowane życiem, Agathe urzeka subtelną atmosferą i ogromną uwagą, jaką autorka poświęca emocjom swoich, czasem nieudolnych postaci.
„Le Monde”

Anne Cathrine Bomann w sposób subtelny ukazuje kwestie, które najwyraźniej bardzo dobrze zna.
„La Repubblica”

Urocze, niepozbawione humoru i głębokie!
„The Irish Times”

Zdumiewające!
„Frankfurter Allgemeine Zeitung”

Główny bohater tej krótkiej opowieści jest przedstawiony dogłębniej, niż większość autorów potrafiłaby to uczynić w tekście trzykrotnie dłuższym.
„The Herald”

Bomann jest psycholożką i przekonująco ukazuje, jak ważne jest otwieranie oczu i serc innych ludzi.
„Daily Mail”

Akcja powieści „Alamut”, osadzona w XI-wiecznej Persji, opowiada historię legendarnego przywódcy ismailitów, Hasana Ibn Sabbah, zwanego Sajduną, samozwańczego proroka opętanego żądzą zdobycia władzy nad wyznawcami Allaha w całym regionie. Do realizacji swoich planów wykorzystał odciętą od świata twierdzę Alamut, gdzie za pomocą intryg i perfidnych manipulacji pragnie wychować grono fanatycznie mu oddanych zwolenników, fedainów, gotowych oddać życie za sprawę, aby trafić do obiecanego raju. Jego przesłanie brzmi: „Nic nie jest prawdziwe, wszystko jest dozwolone”. W tym celu wysyła kilku „wybrańców” na jedną noc do baśniowych ogrodów, pełnych pięknych niewolnic mających ich uwieść, omamić i stworzyć iluzję, że przebywają w raju i trafią tam ponownie po śmierci. Nie wszyscy bohaterowie zdołają przejść tę próbę, gdy zdemaskują oszustwo rzekomego proroka. Powieść „Alamut”, opublikowana w 1938 roku, była w zamierzeniu alegorią, reakcją autora na rosnące w siłę reżimy faszystowskie w Europie, zwłaszcza we Włoszech, ma jednak charakter ponadczasowy, uniwersalny. Dużo mówi o naturze człowieka, jego słabościach, podatności na manipulację i skłonności do ulegania zwodniczym obietnicom. W wielu krajach powieść Bartola stała się bestsellerem i rozpala wyobraźnię również współcześnie – stała się główną fabularną inspiracją serii gier Assassin’s Creed, która doczekała się kilkunastu odsłon i ponad 150 milionów sprzedanych egzemplarzy na całym świecie. To właśnie z kart tej książki zaczerpnięto sylwetki głównych bohaterów i maksymę przyświecającą nieuchwytnym zabójcom.

Drugi (po opus magnum, Fikcjach) koronny zbiór skondensowanych, ale jakże pojemnych i zapładniających wyobraźnię opowiadań Borgesa. Dzięki nim zdobył miejsce w panteonie największych i najbardziej inspirujących pisarzy ubiegłego stulecia. Fikcje i Alef gromadzą wszystkie najistotniejsze Borgesowskie wątki i motywy, które gdzie indziej ulegają rozwinięciu czy przekształceniu, w myśl tezy, że liczba fabuł jest nieskończona. Tym razem Alefa prezentujemy po raz pierwszy w całości przełożonego przez człowieka, który całe życie oddał Borgesowi i bibliotece, a którego pierwszy polski przekład Borgesa ukazał się w 1966 roku.

Gretel Fernsby is a quiet woman leading a quiet life. She doesn't talk about her escape from Germany seventy years ago or the dark post-war years in France with her mother. Most of all, she doesn't talk about her father, the commandant of one of the most notorious Nazi concentration camps.

But when a young family moves into the apartment below her, Gretel can't help but befriend their little boy, Henry, though his presence brings back painful memories. One night, she witnesses a violent argument between his parents, which threatens to disturb her hard-won peace.

For the second time in her life, Gretel is given the chance to save a young boy. To do so would allay her guilt, grief and remorse, but it will also force her to reveal her true identity. Will she make a different choice this time, whatever the cost to herself?

Książka uhonorowana Nagrodą Bookera. Dowcipny, choć niepozbawiony poważnego wydźwięku moralitet. Hipnotyzująca podróż po labiryncie ludzkiej psychiki. Na pogrzebie Molly Lane zebrał się spory tłumek. Wśród żałobników, chcących oddać ostatni hołd tej wspaniałej, przebojowej kobiecie, kroczą dostojnie Clive Liney, znany kompozytor, i Vernon Halliday, redaktor naczelny poważnego dziennika. Obaj, zanim osiągnęli obecną pozycję, byli kochankami zmarłej. Nie wyczerpują oni oczywiście listy „byłych”, na której znajduje się też między innymi okryty złą sławą prawicowca – i typowany na kolejnego premiera Wielkiej Brytanii – minister spraw zagranicznych, Julian Garmony. Tuż po ceremonii Clive i Vernon zawierają dziwną umowę, swoisty pakt o eutanazji, w myśl którego gdy jeden ciężko zachoruje, drugi dobrowolnie podąży do krainy wiecznej szczęśliwości. Żaden z nich nie jest jeszcze w stanie przewidzieć dramatycznych konsekwencji układu, który doprowadzi do katastrofalnych wyborów moralnych, kryzysu przyjaźni oraz... politycznej agonii kandydata na urząd premiera. Mistrzowski wyczyn pisarski. Mroczna i stylowa książka. Michiko Kakutani, „The New York Times” Bezwzględna i zabawna. „The New York Times Book Review” Piękna oszczędna proza. Szelmowska i mrocznie komiczna. „The Boston Globe” Ian McEwan udowadnia, że jest jednym z najbardziej wyrazistych głosów brytyjskiej literatury i jednym z jej najbardziej wszechstronnych talentów. Powieść mrożąca krew w żyłach i w mroczny sposób komiczna. „Chicago Tribune” Z pewnością jedna z najlepszych powieści Iana McEwana. Opowieść o przeciwieństwach, które definiują ludzkość – jej zdolności do okazywania wsparcia i pomocy i równie powszechnym zamiłowaniu do nienawiści, wykluczenia i okrucieństwa. „The San Diego Union-Tribune” Mistrzowska powieść, napisana z dużym poczuciem humoru – jej lektura zachwyca i daje wiele radości. „The Atlanta Journal-Constitution” Błyskotliwie napisana powieść o wzajemnie pasożytniczym związku polityków i dziennikarzy, równie krytyczna, co komiczna. „The Christian Science Monitor”