Limeryki Niepobożne I Inne

0°dll to debiutancki tom wierszy krakowskiego poety Patricka LeftwichaPoemat Patricka Lefticha.

Tak pisze o książce Dawid Kujawa: „W czasach, gdy kulturę na wskroś przenika lęk przed katastrofą, Patrick Leftwich zakłada, że katastrofy są jedynym pewnikiem ontologicznym. W poemacie 0°dll patos metalicznego języka splata się w wiecznym uścisku z etosem postludzkim, a w tle majaczy coś, co niektórzy uznaliby za twardy determinizm – ja wolę nazywać to rekurencyjnymi pętlami kodu źródłowego. Tom Leftwicha jest jak algorytmiczny palimpsest, z którego rekonstruujemy wymarłe formy podmiotowości, ich niedoskonałe wersje beta. Nikt do Ciebie nie mówi, czytelniku, to „załamane impulsy dryfują w syntetycznej pianie”.

Maciej Bieszczad, poeta ur. w 1978 r. w Wieluniu wydał dwa zbiorki: „Elipsę” (2010) i „Okolice Gerazy”(2012). I zwrócił nimi uwagę krytyków, zbierając pochwały. Obecny tomik „Arnion” jest też szczupły, zawiera tylko 33 wiersze i to dość krótkie, podzielone na trzy części. Ale przecież nie w ilości i długości utworów należy szukać wartości książki, ale w mądrości.?

Cyjanotypia – technika fotograficzna wykorzystująca światłoczułość soli żelaza, charakteryzująca się monochromatycznym obrazem w kolorze niebieskim, tworzonym przez błękit pruski. Bez cyjanotypii nie byłoby “Błękitnej rapsodii”. Sklep z antykami aby coś kupić trzeba coś sprzedać lub odbić się od wystawy by zagłuszyć śpiew syren ale manekiny za głośno wołają wchodzę przez szkło pod obrazem drugi obraz pod nim zamysły twórcy i widzę go jak spienia farby jak kołysze się na uśmiechu i przewija świat na prawą stronę Otwieranie drzwi Sadi powiedział że kot który idzie polować na mysz jest lwem a kiedy spotyka lamparta staje się myszą w moim domu nie ma ani kota ani myszy tylko za ścianą słychać szczekanie a gdy mury cichną ujada w nich pustka wtedy wyruszam by zapolować na wiersz taki aż po kleksy Brzegi chucham by odtajał człowiek za oknem rechot pór roku gdy rozbiję odbicie ile ptactwa wyfrunie i znów wieje wiatr niebieskość uderza w brąz póki go nie pokruszy dokąd pójdzie człowiek wyrzucony na brzeg stąd już niedaleko mam dopiero pięćdziesiąt trzy lata ale czy starczy sił na brzegu pełno rozbitych skorup szukam muszli z której wyszłam

Wiersze litewskiej autorki w przekładzie Dominiki Jagiełki zmieniają sposób patrzenia na świat i na to, co nas otacza. Książka składa się z trzech części, w których autorka przeprowadza czytelnika od wierszy bardziej osobistych do tych osadzonych w coraz szerszym kontekście. Tuż obok tematów egzystencjalnych odnajdziemy teksty dotyczące jedzenia mięsa czy zmian klimatycznych. Poetka wysuwa na pierwszy plan procesy, które w sposób niemal niezauważalny odbywają się w naturze. Pokazuje czytelnikowi świat, który dzieje się równolegle – na kamieniu, w opuszczonym budynku, w lesie. Przełamuje tabu, pisząc o ciężkich momentach w życiu, wstydliwych myślach czy śmierci.

Z poetyckich notatek i szkiców w czeskim zeszycie wyłania się podmiot płci żeńskiej, który jednak wyćwiczył się w byciu mężczyzną, wytrenował w ucieczkach od siebie. Karność, akuratność, perfekcyjne trzymanie się w ramach swojej marki – oto historia tej, którą spętano obsesją kontroli i która sama przejęła kontrolę nad podwładnymi. Czasem jednak idealny wizerunek pęka, a język rozlewa się czarną mazią. Te momenty chwyta w kadr wiersza i ilustracji Kira Pietrek w swojej trzeciej książce poetyckiej. Autorka, kojarzona z tradycją zaangażowania w poezji, w twórczym napięciu między konfesją a kontestacją zbliża się tym razem – silniej niż kiedykolwiek – do tej pierwszej.

Łukasz Jarosz - ur. w 1978 roku, poeta, muzyk. Perkusista, wokalista i autor tekstów grup: Chaotic Splutter, Lesers Bend, Mgłowce, Zziajani Porywacze Makowców. Autor dwunastu tomów poetyckich, z których ostatni to "Stopień pokrewieństwa" (2017), oraz zbioru aforyzmów "Czynności i stany" (2019). Laureat Nagrody im. Wisławy Szymborskiej (2013), dwukrotnie nominowany do Nagrody Literackiej Nike. Mieszka pod Olkuszem.