Limfologia

Czy płeć ma znaczenie? Problemy kardiologiczne kobiet to kolejna, niezwykle ciekawa monografia, pod redakcją wybitnego kardiologa Profesora Andrzeja Wysokińskiego. Tym razem pod czujnym okiem uznanych specjalistów znalazła się płeć żeńska. Publikacja obejmuje szerokie spektrum tematów omawiających najistotniejsze, zdaniem autorów problemy kardiologiczne kobiet. Liczymy, iż przedstawione tematy zainteresują nie tylko kardiologów, ale także lekarzy innych specjalności, którzy w sowiej codziennej praktyce klinicznej mają kontakt z pacjentkami kardiologicznymi. Gorąco polecamy tę monografię także wszystkim osobom przygotowującym się do egzaminów specjalizacyjnych oraz każdemu, kto realizuje zasadę konieczności stałego doszkalania się.

- Omówienie poszczególnych jednostek chorobowych m.in. ostrego zapalenia osierdzia, tamponady osierdzia, zaciskającego zapalenia osierdzia.
- Informacje z zakresu anatomii i fizjologii osierdzia, badania fizykalnego oraz współczesnych metod obrazowania chorób osierdzia.
- Bogata dokumentacja fotograficzna obejmująca dwuwymiarową echokardiografię, echokardiografię Doplerowską, oraz zaawansowane techniki rezonansu magnetycznego i tomografii komputerowej.
- Załącznik w postaci płyty DVD zawierającej 220 filmów wideo przedstawiających badania obrazowe osierdzia wraz z komentarzem.

Choroby osierdzia są jednym z najbardziej trudnych i niedocenianych zagadnień współczesnej kardiologii. Dlatego też z przyjemnością polecam Państwu książkę „Diagnostykę chorób osierdzia” Stuarta J. Hutchisona - znakomitego kardiologa amerykańskiego.Niewątpliwą zaletą książki jest spójność tematyczna oraz przejrzysty układ i bogactwo ilustracji.Przy omawianiu jednostek klinicznych po streszczeniu, zachowany jest podobny układ każdego z rozdziałów obejmujący obraz i przebieg kliniczny, patofizjologię, diagnostykę ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia badań obrazowych oraz zasady postępowania, a na końcu krótkie opisy chorych stanowiące kliniczną ilustrację przedstawianego tematu.Jestem przekonany, że książka będzie przydatna dla kardiologów, kardiochirurgów, anestezjologów, pulmonologów, zwłaszcza tych, którzy pracują w oddziałach intensywnej terapii.

Z przedmowy do wydania polskiego

„Nie upraszczając części czysto teoretycznej, tzn. mechanizmów skurczu mięśnia sercowego, czynności bodźcotwórczej układu przewodzącego, podstaw elektro- i fono-kardiografii, Autor często nawiązuje do kliniki, wzbogacając w ten sposób podręcznik fizjologii o patofizjologię chorób układu sercowo-naczyniowego, w tym zwłaszcza o miażdżycę naczyń, nadciśnienie i zawały mięśnia sercowego. Omawia metody badań, z którymi »na co dzień« ma do czynienia kardiolog i klinicysta. Student po raz pierwszy spotyka się tu z problemami angioplastyki lub zabiegów pomostowania zmienionych rniażdżycowo naczyń wieńcowych, a przystępując w latach następnych do studiowania kardiologii, otrzymuje teoretyczne przygotowanie wystarczające do rozumienia różnych procedur, tak zachowawczych, jak i chirurgicznych.

W Tomie 2 :

Postępowanie w ostrych zespołach wieńcowych
Podstawy rozwoju nowoczesnych oddziałów kardiologicznych i wytyczne postępowania

W części IV, poświęconej postępowaniu w OZW, jest mowa o zabiegach rewaskularyzacji, ale również o towarzyszącym im leczeniu przeciwpłytkowym i przeciwzakrzepowym. Bardzo nowocześnie napisane są rozdziały dotyczące braku reakcji na leczenie przeciwpłytkowe, a także powikłań krwotocznych stosowanego leczenia. Omówione są również wskazania i ograniczenia stosowania w OZW: leków beta-adrenolitycznych, blokerów kanału wapniowego, nitratów i donorów tlenku azotu. Osobny rozdział poświęcony jest zjawisku hartowania serca, stabilizacji blaszki miażdżycowej, a także problemowi pacjentów z oporną na leczenie dławicą piersiową. Autorzy zwracają uwagę na konieczność rozpoczęcia edukacji w zakresie prewencji wtórnej, w tym oczywiście rehabilitacji, jeszcze w czasie hospitalizacji. Podane są zasady interwencji żywieniowej, a także treningu fizycznego po OZW. Książkę zamyka część V, w założeniu przedstawiająca europejskie i amerykańskie wytyczne dotyczące diagnostyki i leczenia ostrych zespołów wieńcowych bez uniesienia ST, a także opisano w niej nowoczesny oddział intensywnej terapii kardiologicznej.

Z przedmowy do wydania polskiego

Sercowo-płucny test wysiłkowy (CPET), zwany też spiroergometrycznym, to badanie niezbędne w nowoczesnej diagnostyce czynnościowej, coraz częściej wykorzystywane w praktyce klinicznej w związku z systematycznym rozszerzaniem wskazań do jego wykonywania. Wyniki badań nieustannie potwierdzają, że parametrem wyznaczającym rokowanie u pacjenta jest wydolność fizyczna. Tylko CPET umożliwia jej obiektywną i powtarzalną ocenę. Co więcej, parametry tego testu pozwalają ustalić główną przyczynę nietolerancji wysiłku w różnych grupach pacjentów.
W ostatnich latach CPET wykonywany jest w połączeniu z obrazowaniem serca, np. przy użyciu echokardiografii, m.in. w diagnostyce niewydolności serca z zachowaną frakcją wyrzutową. Najnowszy przykład stosowania tego badania dotyczy diagnostyki zespołu pocovidowego. Niniejsza publikacja stanowi kompendium aktualnej wiedzy na temat CPET, zawierające podstawy fizjologii wysiłku, zasady wykonywania i interpretacji badań oraz przegląd zastosowań w różnych scenariuszach klinicznych wraz z przykładami. Wskazówki dotyczące prowadzenia badania CPET i jego interpretacji znajdą w książce nie tylko kardiolodzy, zwłaszcza zajmujący się na co dzień chorymi z niewydolnością serca czy rehabilitacją kardiologiczną, lecz także lekarze innych specjalności, fizjoterapeuci, fizjologowie wysiłku, pielęgniarki i studenci.

Praktyczna publikacja, która przybliży lekarzom anestezjologom trudną tematykę hemostazy, ułatwi podejmowanie decyzji terapeutycznych w warunkach sali operacyjnej lub na oddziale intensywnej terapii.
W publikacji opisano takie zagadnienia, jak:
· fizjologia hemostazy,
· badania zalecane do oceny funkcji układu krzepnięcia,
· testy generacji trombiny i oceniające funkcję płytek,
· nowe leki hemostatyczne,
· wpływ zakażenia na układ hemostazy,
· zaburzenia krzepnięcia a stres okołooperacyjny,
· obowiązujące wytyczne okołooperacyjnego postępowania anestezjologicznego u pacjentów stosujących leki wpływające na układ krzepnięcia.