Lornetka Karolka

Jakość i efektywność nauczania w oferowanych przez polskie szkolnictwo usługach edukacyjnych jest coraz częściej skutecznym narzędziem budowania przewagi konkurencyjnej w dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości społeczno-gospodarczej. Rozwój społeczeństwa informacyjnego oraz wzrost znaczenia procesów globalizacyjnych i zmian demograficznych powodują konieczność dostosowania szeroko rozumianego nauczania do wyzwań XXI wieku. Zaprezentowane w niniejszej publikacji rozważania mają u podstaw założenie, że istnieje możliwość opisu oraz pomiaru zjawisk i obiektów edukacyjnych. W opracowaniu omówiono zagadnienia dotyczące projakościowego podejścia do funkcjonowania polskich szkół i uczelni w kontekście dynamicznych zmian w zakresie metodyki kształcenia, rozwoju technologicznego, rozwoju modeli funkcjonalnych i organizacyjnych, a także zmian społecznych i oczekiwań kierowanych w stosunku do edukacji.

Głównym celem pracy jest identyfikacja czynników determinujących jakość i efektywność funkcjonowania regionalnych podmiotów edukacyjnych w pięciu wymiarach: organizacyjnym, ekonomicznym, infrastrukturalnym, metodycznym i społecznym. Konsekwencją tak określonego celu, było zbudowanie narzędzia umożliwiającego pomiar jakości w wybranych obszarach, które łączyłoby w sobie zarówno cele edukacyjne (postulaty dotyczące jakości i efektywności kształcenia oraz użyteczności wiedzy), jak i cele społeczno-gospodarcze (postulaty dotyczące zrównoważonego rozwoju uczelni, np. jakość i wartość przedsiębiorstw i regionu). Metodologię budowy autorskiego narzędzia oparto na metodach jakościowych i ilościowych, a do konstrukcji modelu badawczego wykorzystano: analizę systemową, analizę funkcjonalną, metodę dekompozycji systemów, rozmytą metodę delficką, metody wielokryterialne (AHP, TOPSIS, PROMETHEE II).


Ze wstępu

Tę książkę powinien przeczytać każdy w tym kraju – w końcu taka nasza przyszłość, jaka edukacja naszych dzieci!
Kiedy Polskę sparaliżował strajk nauczycieli, z jednej strony pojawiły się głosy, że nauczyciele nie powinni oczekiwać więcej, bo ich praca nie jest tak wymagająca, mają luksusowe dwa miesiące wakacji, a dzieci i tak uczą się dopiero na korepetycjach. Z drugiej strony zaczęto głośno mówić o tym, że polski program edukacji jest daleko w tyle za innymi krajami europejskimi, że niskie zarobki sprawiają, że do zawodu trafiają osoby z przypadku, a jakakolwiek inicjatywa ze strony nauczycieli z pasją rozbija się o brak pieniędzy i niekończący się proces reform. Co szwankuje w polskiej edukacji, że polskie uczelnie wyższe są tak daleko w światowych rankingach, a szkoła jest uciążliwym koszmarem dla uczniów, nauczycieli i rodziców. Ponoć nauczyciel ma być intelektualnym autorytetem dla swoich uczniów, ale czy rzeczywiście nim jest?

W niniejszej książce opracowano kilkadziesiąt sytuacji i podano najbardziej popularne zdania, frazy lub wyrazy, które należy wtedy wypowiedzieć. Pracując z tą publikacją, dziecko będzie ćwiczyło zasady powitań i pożegnań z rówieśnikiem, członkiem rodziny i obcą osobą dorosłą; utrwali wiedzę, w jakich sytuacjach używać słów „dziękuję”, „proszę”, „przepraszam”; będzie wiedziało, jak grzecznie rozmawiać przez telefon i domofon, w jakich słowach wyrażać troskę o innych, jak okazywać sympatię, jak grzecznie zachowywać się w szkole, w miejscach publicznych, przy stole i w towarzystwie innych.W książce przedstawiono 57 zdjęć. Na stronach parzystych umieszczono fotografie dla dziecka. Na stronach nieparzystych zapisano pytania, które czyta dorosły pracujący z uczniem.

Czwarty tom z serii Cyfrowy tubylec w szkole –diagnozy i otwarcia stanowi kontynuację namysłu nad edukacją w kontekście zmediatyzowanej kultury współczesnej implikowanej rozwojem nowoczesnych technologii. Autorzy tekstów podejmują tropy badawcze i dokonują analiz, wyłaniając wyzwania stojące przed edukacją w dobie nowoczesnych technologii, edukacją "dotkniętą" pandemią, wreszcie edukacją - jak się wydaje - stojącą w obliczu obligatoryjnych zmian paradygmatu kształcenia. Wyrażamy nadzieję, że czwarty tom o cyfrowym tubylcu przyniesie Czytelnikom kolejne interesujące diagnozy rzeczywistości pedagogicznej i zainicjuje nowe otwarcia na problematykę mediatyzacji edukacji. Fragment Wstępu

Fizyka to dziedzina nauki, bez której współczesny postęp technologiczny praktycznie na dowolnej płaszczyźnie byłby niemożliwy. Potrzeba skutecznej pedagogiki fizyki w dowolnym zakresie, zwłaszcza w ostatnich latach, jest naprawdę ogromna. Wymienić by tu można praktycznie każdą dziedzinę nauki, zaczynając oczywiście od badań podstawowych z zakresu fizyki, biofizyki, fotofizyki, poprzez badania związane z poznaniem przestrzeni kosmicznej przez inżynierię, chemię czy biologię, a kończąc na współczesnej medycynie.

W mojej opinii podręcznik Dydaktyka i pedagogika kognitywistyczna. Zasady ogólne i implementacje w fizyceodpowiada na we współczesne zapotrzebowania rynku z niezwykłą trafnością. Wysoki poziom merytoryczny tej książki, napisanej w bardzo przystępny i nieprawdopodobnie ciekawy sposób, zasługuje na szczególne podkreślenie.

Książkę z powodzeniem można wykorzystać w procesie kształcenia na poziomie podstawowym, szkolnym i akademickim. Wydaje mi się również, że sięgną po nią także przedstawiciele rożnych grup zawodowych.

Fragment recenzji

Co prawda istnieje wiele prac dotyczących pedagogiki kognitywistycznej, jednak niewiele jest pozycji związanych z kognitywistyczną dydaktyką fizyki. Nowością jest przedstawienie zastosowań w nauczaniu na różnym poziomie fizyki i astronomii – wielu metod, środków i strategii dydaktycznych, takich jak: ścieżki, wystawy interaktywne, podręczniki, eksperymenty wspomagane komputerowo, teatr, wykład interaktywny czy też edukacyjne programy i strony internetowe. Praca stanowi nowe, cenne ujęcie problemu zarówno dydaktyki, jak i pedagogiki i odpowiada na aktualne zapotrzebowanie społeczne.

Fragment recenzji

Niezbędny przewodnik dla nauczycieli akademickich, edukatorów oraz innych osób, które zawodowo zajmują się dydaktyką medyczną.
Bez względu na to, czy jesteś nauczycielem od dawna, czy też dopiero zaczynasz pracę w edukacji, na pewno masz już własny pogląd na temat procesu kształcenia, poparty zapewne własnymi doświadczeniami edukacyjnymi. Niejednokrotnie przecież byłaś/byłeś uczestnikiem zajęć dydaktycznych i wiesz, że niektóre były doskonale przeprowadzone, a niektóre na nieco gorszym poziomie.
Niniejsza książka stanowi podstawę do autorefleksji nad tym, jakim ja jestem nauczycielem. Jak mogę uczyć najefektywniej i najskuteczniej.