Książka
Lucjusz Anneusz Seneka Herkules szalony
Ten produkt nie ma jeszcze opinii
Twoja opinia
aby wystawić opinię.
- Orlen Paczka 8.49 zł brutto
- Kurier Fedex. 15.49 zł brutto
- Odbiór osobisty 0.00 zł brutto
- Kurier DPD 17.59 zł brutto
- Paczkomaty InPost 14.49 zł brutto
- Kurier InPost 15.99 zł brutto
Herkules szalony to jedna z tragedii rzymskiego filozofa i polityka Seneki Młodszego, który był wychowawcą i doradcą Nerona. Za panowania Klaudiusza spędził osiem lat na wygnaniu na Korsyce, a po dojściu Nerona do władzy przez krótki okres wywierał wpływ na władcę. Ostatecznie został jednak oskarżony o spisek na jego życie i zmuszony do popełnienia samobójstwa w 65 roku n.e. Herkules szalony to dzieło przedstawiające bohatera, który całe życie poświęcił walce z potworami w obronie ludzkości, ale nie był w stanie ochronić własnej żony i dzieci przed potworem tkwiącym w nim samym. Herkules, pod wpływem szaleństwa zesłanego przez nienawidzącą go macochę Junonę, brutalnie morduje rodzinę, a następnie wraca do zmysłów i musi żyć ze zbrodnią, którą popełnił. Tragedia może być odczytywana jako aluzja do panowania Nerona, ale w gruncie rzeczy porusza uniwersalny temat zła i szaleństwa, które tkwią w każdym z nas, oraz zadaje pytanie, na czym polega człowieczeństwo.
- Tytuł oryginalny
- Lucjusz Anneusz Seneka. Herkules szalony
- Język
- polski
- Wydawnictwo
- Wydawnictwo Naukowe UAM
- ISBN
- 9788323241461
- Rok wydania
- 2022
- Wydanie
- 1
- Liczba stron
- 101
- Oprawa
- Miękka
- Typ publikacji
- Książka
Produkty podobne
Estetyczne impresje.
Estetyczne impresje. Powtórzenia – powroty – perspektywy to książka jubileuszowa dedykowana profesor Annie Krajewskiej, literaturoznawczyni, twórczyni Zakładu Estetyki Literackiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, redaktorki czasopisma naukowego „Przestrzenie Teorii”. Składające się na tom teksty to dwadzieścia dwa artykuły naukowe ofiarowane profesor Annie Krajewskiej przez uczniów, współpracowników i przyjaciół nie tylko z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, ale także z wielu innych ośrodków akademickich. Słowo estetyka jest tu kluczowe, bowiem Jubilatka stworzyła od podstaw ośrodek badań nad estetyką literacką, a następnie wraz ze swoimi uczniami rozszerzyła badania na teatr, sztukę czy szeroko pojęte teksty i zjawiska kultury. Natomiast słowo impresje wskazuje na subiektywne nawiązania badaczy z różnych dyscyplin do estetycznych zagadnień będących przedmiotem namysłu Jubilatki. Szeroki i wieloaspektowy wpływ estetycznych przemyśleń Jubilatki na współczesną humanistykę potwierdzają teksty napisane na tę okazję przez badaczy z zakresu: literaturoznawstwa, językoznawstwa, dramatoznawstwa, teatrologii, filmoznawstwa, medioznawstwa, kulturoznawstwa czy historii sztuki
Formy odbioru / Forma
Ta książka wyrasta z fascynacji literaturą i rzeczywistością, paradoksalnie czerpiąc siłę ze swojej słabości, gdyż w gruncie rzeczy jest ilustracją nieustannie ponoszonych porażek i fiaska, zapisania siebie w świecie i świata w sobie, w krzyżowym ogniu, w poplątanych pajęczynach, zagłuszanych falach, zerwanych łączach. Formy odbioru to wciąż ponawiane próby artykulacji tego, co ciągle się wymyka, odstaje, nie przywiera, a zalega, jest. Stąd uprzywilejowana rola poetyki notatki, gwałtownego błysku, treściwego flesza. Chodzi przede wszystkim o pielęgnowanie w sobie amatora, który nie podpiera się żadną gotową filozofią, a czerpie radość ze spotkania, nieplanowanych, przypadkowych, świeżych zestrojeń. Krytyka literacka to nieustanna emancypacja, wyjście poza swoje opłotki, podjęcie ryzyka inwencji.
Poezja nie jest tym, co uczepiło się kartki, ale tym, co za sprawą jej bieli odcisnęło się na naszym ciemnym gruncie. Wskazało stronę. Poezja, podobnie jak ogień, potrafi pogrążyć w samotności, osadzając człowieka w jego pojedynczości, a jednocześnie wpisuje w poczucie wspólnoty. Dlatego z tego wszystkiego stawiam na pojedynczy wiersz. Będę mówił tylko o nich – o spotkaniach z głosem, tembrem, słowem. O formach odbioru. O poetach związanych ze szczecińską Fundacją Literatury imienia Henryka Berezy i szczecińskim wydawnictwem FORMA.
Franciszek Lime
Głosy i performanse tekstów
Książka Głosy i performanse tekstów. Literatura – piosenki – ciałoto publikacja z zakresu antropologii współczesności, w pierwszej części z obszaru literaturoznawstwa, w drugiej – song lyrics studies, w trzeciej zaś – cultural studies, zawierająca interpretacje rozmaitych tekstów kultury (wierszy, poematów, dziennika, tekstów piosenki, body artu – performansów) oraz animacji kultury, wykorzystująca narzędzia psychoanalizy, performatyki, geopoetyki, kulturowych studiów miejskich, somatoestetyki, gender studies, ekokrytyki, memory studies, monoseologii, narratologii transmedialnej oraz etnografii przedtekstowej. W czternastu studiach, o różnym profilu gatunkowym, bo czytelnik znajdzie tu rozprawy, artykuły i szkice, podjęto próbę lektury „pretekstowej”, „nomadycznej”, wędrującej od literatury do piosenki i body artu, od czytania do słuchania i patrzenia, od ciała do ciała, by zanotować swego rodzaju raporty z „badań terenowych w światach tekstów i realnych miejsc” w tym „zeszycie podróżnym pamiętającego interpretatora”.
Kariera Dołęgi-Mostowicza
Tom, który oddajemy w Państwa ręce, zawiera wybór tekstów Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, które rzucają światło na jego biografię, a także na dynamikę jego kariery literackiej. Czytelnik znajdzie tu również teksty pisane o Mostowiczu, publikowane na łamach prasy o różnych profilach politycznych, a nawet relacje z planów filmowych. Dowie się też, jakimi tekstami Mostowicz najbardziej naraził się ówczesnej cenzurze.
Dołęga-Mostowicz prowadził bujne życie towarzyskie, był człowiekiem o ujmującej uprzejmości i ciekawym innych ludzi. (…) Miał jednak tendencję do koloryzowania opowieści o sobie, do pewnego uwypuklania czy wyostrzania niektórych elementów swojej biografii, co czynił zresztą, jak sądzę, nie tyle z potrzeby nadania znaczenia swojej osobie, co raczej z rozmachu znakomitego twórcy fabuł (…) Dlatego skończonemu snobowi, Januszowi Minkiewiczowi, opowiadał Mostowicz o rodzinnym dworze i parku w Okuniewie, arystokratyczne panny Piwnickie emablował wspomnieniami z pracy tragarza w warszawskich wiślanych portach, a lubiącemu się ekscytować cudzą moralną
małością Gombrowiczowi nie szczędził opowieści z pijackich i erotycznych ekscesów.
Fragment „Wstępu” Jarosława Górskiego
Kiriakos Charalambidis Literatura jest oddechem życia
Literatura jest oddechem życia jest zbiorem wyselekcjonowanych (1967–2017) wierszy wybitnego współczesnego poety cypryjskiego, Kiriakosa Charalambidisa. Książka Prologiem wprowadza czytelnika w zawiły świat historii, kultury, tradycji i literatury cypryjskiej, stosunkowo mało znanej polskiemu odbiorcy. Cypr, wyspa bogini Afrodyty, był przez wieki podwórkiem zmagań wojennych, a swoje panowanie naznaczyli tu Fenicjanie, Rzymianie, Ptolemeusze, Lusigianie, Wenecjanie, Turcy seldżuccy, Brytyjczycy. Poeta Charalambidis dostrzegł ogromne znaczenie poezji dla tożsamości cypryjskiej, a swoją twórczość wpisał w kody kulturowe (mitologiczno-historyczne) rozpoznawalne dla wykształconego Europejczyka, a jednocześnie pozostał wiernym synem walczącego o swoją tożsamość narodową Cypru. Jego poezja jest erudycyjna, wymagająca dla tłumacza, gdyż poeta posługuje się różnymi rejestrami języka greckiego, w jego nieprzerwanej, od blisko trzech tysięcy lat historii. Lektura Charalambidisa jest wielką przygodą intelektualną i estetyczną. Wiersze poety tłumaczone są na język angielski, francuski, niemiecki, szwedzki, bułgarski, albański, i wreszcie – polski. Sam poeta jest laureatem wielu nagród literackich na Cyprze i w Grecji, a także Międzynarodowej Nagrody Kawafisa w Egipcie.
Literackość form nieliterackich
Marta Bukowiecka – dr, członkini Pracowni Poetyki Historycznej w Instytucie Badań Literackich PAN, sekretarz redakcji dwumiesięcznika „Teksty Drugie”, członkini redakcji rocznika „MiroFor”, działa w Fundacji im. Mirona Białoszewskiego.
Jednym z głównych celów pracy jest wskazanie, nazwanie i stworzenie klasyfikacji mechanizmów, które przekształcają nieliterackość w literackość […] w literaturze polskiej drugiej połowy XX wieku i początków XXI. Jest to w moim przekonaniu ważne osiągnięcie teoretycznoliterackie, którego nie będzie można pominąć w dalszych pracach z tego zakresu problemowego.
z recenzji prof. Ad a m a Dziadka
Autorce udało się znaleźć i opisać całą serię zjawisk pełniących istotną rolę w literaturze polskiej ostatnich dziesięcioleci. Co więcej, dowiodła, że one zachodzą w twórczości pisarzy różnych pokoleniowych i ideowych formacji, niejako w poprzek zakorzenionych solidnie w krytyce i historii literatury podziałów.
z recenzji prof. Jerzego Jarzębskiego
Projekt Marty Bukowieckiej jest bardzo ambitny, wielostronny, a także inwencyjny z punktu widzenia poetyki łączenia tekstu nieliterackiego i literackiego. Wskazanie reguł działania poetyckiego, uwypuklających performatywną stronę procesu twórczego, ale także „wchodzących” jakby w miejsce bardziej statycznie rozumianych gatunków eksperymentu awangardowego […], to bardzo ciekawy i bardzo nowoczesny zabieg. Ujęcia opierające się na teoretycznych rozważaniach autorki wydają się trafne, świeże, a jej interpretacje tekstów nieliteracko - literackich pozostają żywe i interesujące w lekturze.
z recenzji wydawniczej prof. Joanny Orskiej
