Ludobójstwo zwane cywilizacją.

Za sukcesem Google’a i Facebooka sto i trzech błyskotliwych mężczyzn i … trzy wybitne kobiety. Lecz ich historie opowiada się rzadko. Emily Chang, reporterka, która codziennie wprost z Doliny Krzemowej nadaje wywiady z gigantami branży technologicznej, przeprowadziła gruntowne reporterskie śledztwo wiedziona pytaniem: jak to możliwe, że w krainie, w której granice stanowi wyobraźnia, wielu ludzi nie jest zdolnych zrzucić seksistowskich klapek z oczu. Z rzetelnością godną historyka cofnęła się do epoki powstawania pierwszych firm komputerowych by poprzez erę boomu lat 90. doprowadzić opowieść do roku 2018, czasu triumfu takich start-upów jak Slack czy Uber. Przybliżyła codzienność gorączkowej pracy i upojnej zabawy twórców firm, które przeszły do legendy. Opisała kulisy rekrutacji pracowników i przyklepywania wielomilionowych transakcji. Zajrzała do nocnych klubów i za szczelnie zasłonięte kotary rezydencji, w których organizowane są sekretne seks party bogaczy. Przebiła się przez sterty statystyk i badań. Przeprowadziła mnóstwo rozmów. Udowadniając, że słaba reprezentacja kobiet w branży IT to nie przypadek, a przy okazji dowodząc, że zatrudnianie kobiet daje się wycenić w konkretnych finansowych zyskach. „Brotopia” uchwyciła, majaczące dotąd w kącie oka, drugie, zdumiewające oblicze Doliny Krzemowej. „I stnieje ryzyko, że „ Brotopia” zostanie zaszufladkowana jako „ książka o seks imprezach w Dolinie Krzemowej”. (…) Ale „Brotopia ” wykracza daleko poza sprośność i mówi o tym, jak przemysł technologiczny jest zdominowany przez mężczyzn i jak kobiety stawiają temu opór .” – Financial Times „To nie jest typowa opowieść o nerdach z Doliny Krzemowej – to horror kobiet, które zdecydowały się tam pracować. Technologia w XXI wieku ma nadal twarz faceta i trudno uwierzyć, że proces emancypacji nadal postępuje. Seksizm zdaje się przezroczysty, „bo przecież nikt się nad tym nie zastanawiał”. Nie trzeba uważać się za feministkę, aby poczuć różnice w zarobkach i podejściu do pracy kobiet. Mimo to Sheryl Sandberg (Facebook), Susan Wojcicki (YouTube), Marissa Mayer (Yahoo!) czy Susan Fowler (Uber) osiągnęły ogromny sukces w swoich branżach. Nas interesuje zwykle to, jak to zrobiły. Musiały być zdesperowane czy bezczelne? Może grać nie fair, rozgrywać „po męsku”? Ale książka Emily Chang „Brotopia” idzie w swoich opowieściach jeszcze dalej i pokazuje, czym ryzykowały, aby utrzymać się wśród geeków z IT oraz macho z VC. Oby branża zmieniła się jak najszybciej, by zamiast tracić nerwy i energię na niepotrzebne przepychanki i procesy, kobiety mogły skupić się na spokojnej pracy. Wreszcie.” – Sylwia Chutnik Emily Chang jest prowadzącą i producentką Bloomberg Technology, codziennego programu telewizyjnego skoncentrowanego na globalnym rynku technologii, oraz magazynu Bloomberg Studio 1.0, gdzie regularnie rozmawia z czołowymi menedżerami firm technologicznych, inwestorami i przedsiębiorcami. Wcześniej była korespondentką CNN z Pekinu oraz Londynu. Za swoje relacje zdobyła pięć regionalnych nagród Emmy. Absolwentka Uniwersytetu Harvarda. Mieszka w San Francisco wraz z mężem i trójką dzieci.

Wolność, prowokacja, życie poza nawiasem społeczeństwa.
Kolorowe czy mroczne lata 60.?
Komuny hippisowskie, Hells Angels, tęczowa rewolucja w Stonewall.
Czy bez nich dzisiejsze ruchy społeczne byłyby takie, jakie znamy?
Pierwsza kobieta, która oficjalnie przebiegła maraton, psychiatrzy kontestatorzy, Yoko Ono bez Lennona, początki cyberkultury.
Czy lata ekstrawaganckich eksperymentów i przesuwania granic sztywnych norm społecznych wpłynęły na nas tutaj, dzisiaj?
Barwne i przewrotne opowieści Jerzego Jarniewicza pokazują kontrkulturowe rewolty lat 60. w nowatorski sposób. Pełne subtelnych odniesień do aktualnej sytuacji Polski i świata mogą stanowić rodzaj inspiracji dla tych, którym bliskie są wartości demokratyczne i obywatelskie.
Autor prowadzi nas przez świat wizjonerów, którzy chcieli żyć w Utopii. Bez ich spektakularnych projektów – i porażek – nasze życie w XXI wieku byłoby uboższe.

Głęboko poruszająca biograficzna opowieść o roku, który zmienił nie tylko rodzinę Bidenów, ale i Stany Zjednoczone. Joe Biden przez 36 lat reprezentował w senacie stan Delaware, a w latach 2009-2017 był wiceprezydentem przy Baracku Obamie. Prawdopodobnie wystartuje w najbliższych wyborach na urząd prezydenta Stanów Zjednoczonych. Święto Dziękczynienia w 2014 roku było dla rodziny Bidenów wyjątkowe. Kilkanaście miesięcy wcześniej zdiagnozowano u Beau, starszego syna Joego, glejaka mózgu i nie wiadomo było, co dalej. Beau miał jedną prośbę: „Obiecaj mi, tato. Daj słowo, że z tobą wszystko będzie w porządku”. I Joe dał słowo. Książka opowiada o następnym roku, tak ważnym i smutnym w życiu Joego Bidena. Miał on wówczas pokonać ponad milion mil jako wiceprezydent, by zajmować się Ukrainą, Ameryką Środkową czy Irakiem. Jednocześnie cały czas musiał dzielić uwagę i obowiązki między kraj i umierającego syna. Tej książki nie pisał jednak polityk, ale ojciec, dziadek i mąż. „Obiecaj mi, tato” to opowieść o tym, jak bardzo pomagają rodzina i przyjaźń oraz jak nadzieja i cel w życiu potrafią przeprowadzić nawet przez najgorsze doświadczenia do światła i nowego życia.

W kwietniu 1968 roku James Earl Ray przyjechał do Memphis. Wynajął obskurny pokój ze świetnym widokiem na motel Lorraine, kupił karabin snajperski i wziął na cel historię. Po oddaniu śmiertelnego strzału do Martina Luthera Kinga porzucił broń, wsiadł do białego mustanga i spokojnie odjechał. Policja, która już parę minut po zabójstwie pojawiła się na miejscu zdarzenia, minęła się z nim o kilka chwil. Śledztwo wkrótce przejęło FBI, rozpoczynając największy pościg w historii Ameryki, w którym udział wzięło ponad trzy i pół tysiąca agentów, który kosztował prawie dwa miliony dolarów i który zakończył się daleko poza granicami USA.

Sides stworzył pasjonujący thriller non-fiction, konstruując równoległe portrety dwóch bardzo różnych mężczyzn, ofiary i zabójcy: charyzmatycznego lidera ruchu na rzecz walki z dyskryminacją rasową i zaburzonego samotnika z zagmatwaną i brutalną przeszłością, którego motywy były równie mętne jak jego tożsamość.

Książka nominowana do Nagrody Edgara, dorocznej nagrody wręczanej przez Mystery Writers of America.

Jedna z najlepszych książek roku według „Time”, „The Washington Post”, „The Christian Science Monitor”, „The Oprah Magazine”, „St. Louis Post-Dispatch” i „San Francisco Chronicle”.

In 1960, when he was almost sixty years old, John Steinbeck set out to rediscover his native land. He felt that he might have lost touch with its sights, sounds and the essence of its people.

Accompanied only by his dog, Charley, he travelled all across the United States in a pick-up truck. His journey took him through almost forty states, and he saw things that made him proud, angry, sympathetic and elated.

All that he saw and experienced is described with remarkable honesty and insight.

Jedno z najważniejszych dzieł Russella Kirka (1918-1994), klasyka myśli konserwatywnej, który wywarł wielki wpływ na powojenne losy konserwatyzmu w Stanach Zjednoczonych. Jego poszukiwania źródeł amerykańskiego porządku są opowieścią o fundamentach i ewolucji cywilizacji zachodniej, zwłaszcza w jej anglosaskim nurcie. Kirk rozważa dylematy polityki, duchowości i kultury, które od starożytności po wiek XIX były tematem gorących sporów ideowych i religijnych oraz zaciętych walk politycznych, wiodąc jednak do wytworzenia się wartych konserwowania i ochrony obyczajów, reguł i praw. Jego książka jest szczególnie aktualna w czasie, gdy tradycyjne porządki są w wielu krajach Zachodu ostro zwalczane, a ich obrońcy skutecznie spychani na margines.
„Podobnie jak w przypadku wielu innych pojęć, być może słowo „porządek” najłatwiej jest wyjaśnić, analizując jego przeciwieństwo – „brak porządku”. Życie pozbawione porządku to życie chaotyczne i żałosne. Jeśli społeczeństwo zostanie dotknięte wszechobecnym brakiem porządku, wielu jego członków zginie. A jeśli członkowie społeczeństwa pozbawieni są duchowego porządku, porządek zewnętrzny wspólnoty nie będzie mógł trwać.[...] Jeśli naszym duszom brak porządku, popadamy w nienormalność, stajemy się niezdolni do kontrolowania naszych odruchów. Jeśli porządku brak naszej wspólnocie, popadamy w anarchię, każdy staje się wrogiem każdego. Bowiem, jak w szesnastym wieku napisał Richard Hooker, „W społeczeństwie publicznym nie istnieje życie bez porządku, ponieważ jego brak rodzi dezorientację”. Ten zbawczy porządek jest wynikiem ponad trzech tysięcy lat ludzkich wysiłków”.