Makbet

Intimidated by her father, the rector of Knype Hill, Dorothy performs her submissive roles of dutiful daughter and bullied housekeeper. Her thoughts are taken up with the costumes she is making for the church school play, by the hopelessness of preaching to the poor and by debts she cannot pay in 1930s Depression England. Suddenly her routine shatters and Dorothy finds herself down and out in London. She is wearing silk stockings, has money in her pocket and cannot remember her name. Orwell leads us through a landscape of unemployment, poverty and hunger, where Dorothy's faith is challenged by a social reality that changes her life.

Antigone, figure mythique par excellence, brave les interdits en ensevelissant elle-même son frère, malgré les menaces de mort de Créon.


Notions littéraires : la structure d’une tragédie grecque, la catharsis, le dilemme tragique, l’hybris
Histoire des arts : la période classique, le rôle du chœur
Repères élèves : frise historique et culturelle de l’Antiquité, lexique, notes de vocabulaire, méthode

Cyd jest barokową sztuką tragikomiczną w pięciu aktach francuskiego dramaturga Pierre’a Corneille’a. Jej premiera odbyła się w 1637 roku w Théâtre du Maras w Paryżu. Utwór inspirowany jest życiem kastylijskiego rycerza, pogromcy Maurów i zdobywcy Walencji, bohatera narodowego Hiszpanii z XI wieku, Rodriga Diaza de Vivara, zwanego Cydem Walecznym. Opowiada o niezwykłych dziejach hiszpańskiego hidalgo, jego tryumfach, a przede wszystkim pełnej dramatycznych epizodów miłości do pięknej Chimeny. Jednak nie akcja, a nowatorska forma zdecydowała o niegasnącej popularności Cyda i jego znaczeniu w dziejach literatury. Prekursorski charakter dzieła polega na niemal całkowitym usunięciu odniesień obyczajowych i historycznych wskazujących na umiejscowienie akcji w jedenastowiecznej Hiszpanii i na skupieniu się na elementach ogólnoludzkich, uniwersalizujących wymowę opisywanych postaci i zdarzeń. Równocześnie Corneille rezygnuje z efektownych scen przedstawiających pojedynki czy inne emocjonujące zajścia, wysuwając na pierwszy plan dialogi, których rolą jest ukazanie ludzkich uczuć
i rozterek, a w konsekwencji wewnętrznych przemian bohaterów. Wreszcie, rysując postać pięknego Cyda, Corneille tworzy nowy typ bohatera, który najpierw zawładnął Paryżem, a następnie całą Europą. Jest to człowiek o niezwykle silnej woli, kontrolujący swoje uczucia i panujący nad swoim losem, a równocześnie człowiek o głębokim poczuciu własnej godności, zdolny do największych poświęceń dla zachowania honoru.
Lektura dla szkół średnich

The Wordsworth Classics' Shakespeare Series presents a newly-edited sequence of William Shakespeare's works. The Textual editing takes account of recent scholarship while giving the material a careful reappraisal.

Hamlet is not only one of Shakespeare's greatest plays, but also the most fascinatingly problematical tragedy in world literature.

First performed around 1600, this a gripping and exuberant drama of revenge, rich in contrasts and conflicts. Its violence alternates with introspection, its melancholy with humour, and its subtlety with spectacle. The Prince, Hamlet himself, is depicted as a complex, divided, introspective character. His reflections on death, morality and the very status of human beings make him ‘the first modern man’.

Countless stage productions and numerous adaptations for the cinema and television have demonstrated the continuing cultural relevance of this vivid, enigmatic, profound and engrossing drama.

Mocne, płynne i precyzyjne tłumaczenie Piotra Kamińskiego, opatrzone wnikliwym wstępem i komentarzem Anny Cetery-Włodarczyk, w pięknej szacie graficznej Macieja Buszewicza.

Edycja zawiera przypisy, spis przekładów oraz powojennych przedstawień Makbeta na polskiej scenie. Wydanie II, zmienione.

„Przed chwilą jeszcze jego miecz parował krwią, ale zabijać w imieniu króla to nie to samo, co zabić króla. Morderstwo jest już w myślach Makbeta, zakaża organizm, a rozpędzona fantazja oswaja ze złem, ponieważ wpaja ułudę odwracalności akcji. Kłębiące się obrazy to inwazja przyszłości w teraźniejszość, parcie wydarzeń, których jeszcze nie było, ale już się spełniły w wyobraźni. Czy rozwiany obraz przyszłości jest już przeszłością? Czy przyszłość pomyślana już się stała?” (ze wstępu Anny Cetery-Włodarczyk)

Macbeth, a play written by William Shakespeare, in a new translation by Piotr Kamiński. A critical edition with commentary.

"Na koniec słowo o istocie przekładu. Jego autorem jest zawsze tłumacz. Kiedy więc czytamy dzieła Szekspira po polsku, musimy być świadomi tego, że czytamy słowa nie Szekspira, ale autora przekładu. Przekład oznacza zmianę, w której do głosu dochodzi wyobraźnia, inwencja i biegłość językowa tłumacza. Tak, jak różne są przekłady tej samej sztuki, tak samo różnić się będą inscenizacje teatralne i filmowe, w których autorami konkretnej interpretacji szekspirowskiej komedii są reżyserzy we współpracy z aktorami, scenografami, kompozytorami, kostiumologami itd. Aby w pełni docenić i zrozumieć różne realizacje "Snu nocy letniej", dobrze jest samemu przeczytać uważnie tekst sztuki. Tak więc czytajmy, radujmy się słowami, puszczajmy wodze naszej wyobraźni, aby potem tym bardziej bawić się, cieszyć i rozumieć spektakl w teatrze czy też wersję filmową."
prof. Marta Gibińska