Manifest Antykomunistyczny

Zastanawialiście się kiedyś, jak się pisze prawdziwą książkę o manipulacjach służb specjalnych dotyczących ludzi władzy? To bardzo proste. Wszyscy wiedzą, że takiej książki nie można napisać. Ale zawsze znajdzie się jakiś wariat, który tego nie wie. I on właśnie napisze.
Takim wariatem jest pułkownik Henryk Piecuch.
"Desperat 2" przedstawia skomplikowaną grę wywiadów. Trzeba podkreślić, iż tak naprawdę nie jest to sensu stricte sensacyjna powieść szpiegowska, ale swojego rodzaju reportaż.
H. Piecuch sięgnął do maszynopisu wydanego przed 40. laty w nakładzie 100 tysięcy egzemplarzy "Desperata". Przywrócił wykreślone przez cenzurę fragmenty (3/4 książki zostało przez GUKPPiW skasowane), przeredagował i uzupełnił książkę o zdobywaną przez dziesięciolecia wiedzę, gromadzone archiwalia oraz życiowe doświadczenie i potraktował jako konspekt całość. Tak powstał "Desperat 2", absolutnie nowa powieść.

Przedruk na postawie oryginałów z 1897 8 1899 roku. Niniejsza praca jest dalszym ciągiem pięciotomowego dzieła pt. "Historia dwóch lat". Stanowi jednak odrębną, w sobie zamkniętą całość, obejmującą dzieje wypadków 1863 roku. Pierwszy tom jest opisem położenia naszego kraju na tle politycznym innych państw, szczegółowej relacji wydarzeń, które zapoczątkowały wybuch powstania. Znajdziemy tu bardzo szczegółowy opis tamtych zdarzeń z całej Polski od początku 1863 roku do wydarzeń majowych, kiedy to utworzono nowy Rząd Narodowy, zrodzony ze spisku w spisku, powstałego z zamachu stanu, wyłonionego z burzy, jaka po zamachu wybuchła.

„Oszołamiająca podróż do sedna nowoczesnej polityki” El Sur
Gdzie leży granica lojalności?
Román Sabaté, młody chłopak z argentyńskiej prowincji, przeprowadza się do Buenos Aires i rozpaczliwie poszukuje pracy. Przypadek sprawia , że zostaje przyjęty na stanowisko osobistego sekretarza pewnego obiecującego polityka. Prawdziwe motywacje jego pracodawcy są jednak znacznie bardziej perfidne, niż mogłoby się wydawać.
Konflikt między Románem a Fernando Rovirą, jego przełożonym, staje się osią powieści, która bezlitośnie obnaża mechanizmy tak zwanej „nowej polityki”, opierającej się na pragmatyzmie podszytym kłamstwem i niepohamowaną ambicją. Rovira twierdzi, że jest wrogiem starego układu, rzucającego kłody pod nogi wszystkim, którzy rzeczywiście pragną coś zmienić. Zamierza stworzyć nową, lepszą Argentynę, ale by stanąć na swoim, nie cofnie się przed niczym – nawet przed zbrodnią.
Wstrząsająca powieść o kulisach świata, w którym wszystkie chwyty są dozwolone

Lata trzydzieste XX wieku. Nasz świat staje się powoli coraz mniej przewidywalny.

Adolf Hitler najpierw powoli dąży do przejęcia władzy w Niemczech, a gdy to mu się udaje umacnia się na tyle by stanowić zagrożenie dla pokoju w Europie. Gdzieś obok tej agresywnej polityki stoją Polacy.

Jaki był stosunek władz RP do kolejnych posunięć Hitlera?
Kto spośród najważniejszych hitlerowskich dygnitarzy Polskę odwiedził i co o tym pisała prasa?
Po co w styczniu 1939 roku do Warszawy przyjechał najważniejszy dyplomata Hitlera?
Czy Niemcy naprawdę oferowali Polsce pakt?
Dlaczego kilka miesięcy przed wojną oczy całego świata skierowane były na Polskę?

O kulisach wielkiej polityki, która rozbudzała wyobraźnię opinii publicznej opowie Wam ta książka.

Opiniowana monografia jest dziełem o charakterze wyraźnie interdyscyplinarnym, tkwiącym w szczególności w polu badawczym nauk o polityce i administracji oraz nauk o komunikacji społecznej i mediach […] Jej tematyka znakomicie lokuje się w centrum współczesnych problemów badawczych związanych z rosyjską agresją na Ukrainę, dla których to wydarzenia z lat 2013–2015 (a więc objętych badaniami Autora monografii) stanowiły swoiste preludium dla obecnej napaści Rosji na swoich słowiańskich sąsiadów, zapoczątkowanej u schyłku lutego 2022 roku […] Treści, które znajdują się w monografii Bogdana Borowika, uważam za bardzo wartościowe, świetnie i nader celnie wpisujące się w obecny klimat gorących wydarzeń politycznych w naszym regionie.
Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Janusza W. Adamowskiego

[POLITYKA] „Wydaje się więc, że żądania Putina są trzy: Zachód ma się pogodzić z aneksją Krymu, dalej – nie tylko dać gwarancje, że NATO nie przyjmie Ukrainy, ale przystać na «finlandyzację» kraju (terminem tym określano sytuację Finlandii po II wojnie światowej, rząd Finlandii, choć niepodległy, miał prowadzić politykę przyjazną Moskwie) i dodatkowo wprowadzić na Ukrainie taki «ustrój federalny», który dawałby Kremlowi prawo weta politycznego na wschodzie Ukrainy, w tych okręgach, które dziś są w rękach separatystów” [Marek Ostrowski, Wojna z Putinem, „Polityka”, nr 33, 12 VIII 2014].
„Poprzez ograniczone wojny w Czeczenii, Gruzji, na Ukrainie, poprzez zmasowaną propagandę, której nie są w stanie ograniczać represjonowane media niezależne, system Putina opiera się na konstruowaniu wroga zewnętrznego – USA, UE, organizacje pozarządowe, jak i na ofensywnych celach odzyskiwania «odwiecznych» ziem Krymu, Noworosji, Naddniestrza i ochrony «braci odłączonych», jakoby zagrożonych w obcych państwach. Oto orwellowska nowomowa. Zachodnia demokracja to groźba faszyzmu. A samowola despotycznej władzy w Rosji to «dalsze udoskonalanie rosyjskiej demokracji». Rosja ma odwieczne prawa, a Ukraina «nigdy nie była państwem» i – jak Putin zapowiadał w 2008 r. na szczycie NATO w Bukareszcie – może «się rozpaść», bo nie zda egzaminu w momencie zwrotnym historii” [Adam Krzemiński, Car jest nagi, „Polityka”, nr 50, 10 XII 2014].

[NEWSWEEK] Dmitrij Orieszkin, rosyjski politolog: „Historia Rosji zawsze wahała się od liberalizacji do militaryzacji, teraz mamy czas militaryzacji […] Jak długo to potrwa? Nie wiem, nie osiągnęliśmy jeszcze szczytu szaleństwa” [Michał Kacewicz, Disneyland z czołgami, „Newsweek Polska”, nr 27, 29 VI 2015].
Borys Niemcow: „Ktoś powiedział, że faszyści przyszłości będą gorliwymi antyfaszystami” [Faszyzm po rosyjsku, z Borysem Niemcowem rozm. M. Kacewicz, „Newsweek Polska”, nr 10, 2 III 2015; tekst rozmowy ukazał się kilka dni po zastrzeleniu Borysa Niemcowa w Moskwie – przyp. B. B.].
Michaił Zygar, redaktor naczelny prześladowanej przez rosyjskie władze internetowej telewizji Dożd: „Gdy zamilknie ostatnia niezależna stacja, zniknie ostatni blog i strona internetowa, będzie można z Rosjanami zrobić wszystko, wysłać ich na każdą wojnę i podpalić świat” [Jacek Pawlicki, Michał Kacewicz, Kremlowska melodia, „Newsweek Polska”, nr 9, 23 II 2015].

KRADNĄ TWOJE DANE.
WŁAMUJĄ CI SIĘ DO MÓZGU.
RZĄDZĄ ŚWIATEM.

Jako jeden z twórców Cambridge Analytiki ponoszę współodpowiedzialność za to, co się wydarzyło, i wiem, że spoczywa na mnie obowiązek naprawienia popełnionych błędów. Podobnie jak wiele osób z branży nowoczesnych technologii, działałem szybko, tworzyłem potężne narzędzia, a kiedy zdałem sobie sprawę, co zepsułem, było już za późno.

17 marca 2018 roku Christopher Wylie dał się poznać światu jako sygnalista w jednej z największych afer politycznych ostatniego dziesięciolecia. Tego dnia w „Guardianie” i „New York Timesie” ukazały się wyniki rocznego śledztwa dziennikarskiego obu redakcji. Opublikowane artykuły bazowały na ujawnionych przez Wyliego informacjach o działaniach Cambridge Analytiki, brytyjskiej firmy doradztwa politycznego, i ich wpływie zarówno na wynik referendum w sprawie Brexitu, jak i na wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych.

Na pierwszy rzut oka trudno sobie wyobrazić, by Wylie mógł odegrać kluczową rolę w nieuczciwych operacjach Cambridge Analytiki, polegających na eksploracji danych (data mining) użytkowników Facebooka. Jest zdeklarowanym liberałem. Miał zaledwie 24 lata, kiedy zdobył pracę w londyńskiej firmie pracującej dla Ministerstwa Obrony Wielkiej Brytanii. Powierzono mu zadanie stworzenia zespołu naukowców, który miał opracować narzędzia do namierzania i zwalczania w internecie radykalnego ekstremizmu. Narzędzia te praktycznie natychmiast zaczęły być wykorzystywane do partykularnych celów politycznych. Tak właśnie narodziła się Cambridge Analytica.

Książka Christophera Wyliego ujawnia m.in. kulisy amerykańskiej operacji firmy. Zasilona finansowo przez tajemniczego miliardera Roberta Mercera, Cambridge Analytica zajęła się realizacją wizji Steve’a Bannona, politycznego stratega pragnącego odmienić oblicze Stanów Zjednoczonych. Korzystając z olbrzymiego zasobu pozyskanych z Facebooka danych, które szczegółowo charakteryzowały ponad 87 milionów użytkowników platformy, Cambridge Analytica rozbiła, spolaryzowała i zantagonizowała amerykańskie społeczeństwo. Bannon, który trafnie zdiagnozował drzemiące wśród amerykańskich wyborców napięcia, w 2016 roku zdobył dzięki Cambridge Analytice dane, które nie tylko potwierdziły jego intuicję, ale mogły zostać natychmiast przetestowane na poligonie doświadczalnym, jakim okazały się wybory prezydenckie.

Wylie doprowadził do wszczęcia dochodzenia, które miało zbadać największe przestępstwo związane z ochroną danych w historii. Ujawnił przy tym związki Cambridge Analytiki, Donalda Trumpa, Facebooka, WikiLeaks, rosyjskiej agentury i międzynarodowych hakerów.

Opowieść Wyliego to nie tylko pasjonująca publikacja demaskatorska, żywiołowo napisana i czytająca się lepiej niż niejedna powieść sensacyjna. To także poważne ostrzeżenie o zagrożeniach, jakie niosą za sobą nowoczesne technologie i potężne narzędzia informatyczne. Wylie unaocznił nadużycia i beztroskę ich twórców – potentatów rynku ekonomii uwagi; wskazał również wrażliwe punkty systemów demokratycznych. A to, co wydarzyło się w roku 2016, było zaledwie próbnym rozruchem machiny manipulacji. Bezwzględni gracze wciąż czyhają na twoje dane i chcą przejąć kontrolę nad tym, co myślisz.