Matka Polka

Wojtek był bardzo uzależniony od leków. Przegraliśmy tę walkę. Nie doczekaliśmy jego 21. urodzin. Książka powstała w pierwszą rocznicę jego śmierci. To wspomnienia ojca, zapis rozmów z ostatniego pół roku życia syna utrwalonych w komunikatorach – podczas pobytu w szpitalu psychiatrycznym i ośrodku odwykowym oraz w chwilach rozpaczliwej próby poukładania codzienności w stanie mocnego uzależnienia. Umieszczono tu także wiersze syna i ojca, które dokumentują ten trudny i straszliwy czas.

Opowieści z końca świata nie są typową książką o podróżowaniu i życiu za granicą. To historia o życiu, jego zakrętach i… przeznaczeniu. I o tym, że szukając swojego miejsca na ziemi, możemy się dowiedzieć, że jedno takie miejsce nie istnieje. Koniec świata to takie miejsce, w którym chciałoby się spędzić resztę życia. Ewelina Gac swój pierwszy krok w poszukiwaniach takiego miejsca postawiła kilka lat temu, kiedy wyjeżdżała na studencką wymianę do Turcji. To od niej wszystko się zaczęło. Autorka bloga podróżniczego W poszukiwaniu końca świata. Zanim wyjechała do Turcji na studencką wymianę nie spodziewała się, że będzie studiować ekonomię w Grecji, sprzedawać lody w Stanach Zjednoczonych, studia skończy w czeskiej Pradze i zostanie księgową na Węgrzech.

Ulica Wolność, a raczej jej połowa przedzielona murem, prowadzi na cmentarz żydowski. Jedyna wolność, jaką jeszcze mają Żydzi w getcie, to wolność śmierci. Zresztą dla Niemców nawet sama nazwa tej ulicy jest zbyt rewolucyjna zmienili więc ją na Zegarmistrzowską – Uhrmacherstrasse. Henryk Makower Chciałabym przeżyć tę wojnę i mieć jeszcze dzieci z moim kochanym Mańkiem. Dzieci, które nigdy nie widziały pożogi, mordów i zezwierzęcenia ludzkiej natury, dzieci, które tego nie zobaczą, które będą żyły w szczęśliwym kraju bez wojen i antagonizmów rasowych. Piszę to, co czuję, ale wiem, że to niemożliwe. Po pierwsze dlatego że mało prawdopodobne jest nasze przetrwanie, a po drugie czyż jest na świecie kraj, w którym nie będzie już w przyszłości wojny? Wojna tak się sprzęgła z historią ludzkości, że chyba zniknie z powierzchni ziemi razem z życiem tej ludzkości. Noemi Makower

Co już wiesz o swojej rodzinie, a czego jeszcze chcesz się dowiedzieć?

W „Zeszycie wspomnień” znajdują się wątki, których rozwinięcie pomoże ci poznać historię rodziny. Na pustych stronach dopisz kolejne interesujące cię tematy. Podaruj „Zeszyt” babci lub dziadkowi i poproś o uzupełnienie, a później całą rodziną dajcie się porwać opowieści.

To idealny prezent dla twoich bliskich... i dla ciebie!

Osobiste wyznania babci i reakcje wnuczki zaskoczą osoby z dwóch odległych od siebie pokoleń: zarówno „zetki” (urodzone po roku 1996), jak i BB (osoby urodzone w latach 40. minionego wieku i później, aż do drugiej połowy lat 50.). Własną mapę życia każdy z nas ma w sercu. Busia Elżbieta otwiera serce przed wnuczką oraz Czytelnikami. Zostawia po swoim życiu ślad dla potomnych. Rozmowy Babusi-Busi Elżbiety z wnuczką Darią to nietypowa biografia daleka od typowej formuły. Inspirujący materiał do przemyśleń dla rówieśników Darii, czyli pokolenia Z. Intrygująca forma pożegnania babci z przeszłością oraz utrwalenia tego, co z upływem czasu znika z pamięci o babciach i dziadkach „zetek” – pokoleniu "baby boomers" (BB). Czy Twoje życie to puzzle czy collage? Każda odpowiedź może prowadzić do cennych wniosków.

Tom 15 Utworów zebranych Mirona Białoszewskiego stanowią Dokładane treści – pierwsza, najobszerniejsza część dziennika, nazywanego przez późniejszych spadkobierców, Jadwigę Stańczakową oraz Annę i Tadeusza Sobolewskich, „tajnym dziennikiem”. Początkowe fragmenty tego tekstu – o innym rytmie niż skondensowane krótkie prozy – improwizowane, nagrywane na magnetofon, powstały w 1975 roku. Białoszewski prowadził zapiski jako Dokładane treści do pierwszych dni lutego 1978 roku.

W swojej „domowej epopei” Białoszewski przygląda się ludziom. Przygląda się sobie, odsłania bujne życie towarzyskie, artystyczne, prywatne. Dziennik, jak pisze Tadeusz Sobolewski: „[…] ma pewną szczególną cechę pisarstwa Białoszewskiego: naoczność. Ten dziennik d z i e j e s i ę przed nami”.