Miasto życzliwe

Ever since Henry David Thoreau’s described his two years, two months, and two days of refuge existence at Walden Pond, Massachusetts, in Walden, or, Life in the Woods (1854), the idea of a cabin dwelling has seduced the modern psyche. In the past decade, as our material existence and environmental footprint has grown exponentially, architects around the globe have become particularly interested in the possibilities of the minimal, low-impact, and isolated abode. This Bibliotheca Universalis edition of Cabins combines insightful text, rich photography, and bright, contemporary illustrations by Marie-Laure Cruschi to show how this particular architectural type presents special opportunities for creative thinking. In eschewing excess, the cabin limits actual spatial intrusion to the bare essentials of living requirements, while in responding to its typically rustic setting, it foregrounds eco-friendly solutions. The cabin comes to showcase some of the most inventive and forward-looking practices of contemporary architecture, with Renzo Piano, Terunobu Fujimori, Tom Kundig, and many fresh young professionals all embracing such distilled sanctuary spaces. The book showcases the variety of cabins in use and geography. From an artist studio on the Suffolk coast in England to eco-home huts in the Western Ghats region of India, this collection is as exciting in its international reach as it is in its array of briefs, clients, and situations. Constant throughout, however, is architectural innovation, and an inspiring sense of contemplation and coexistence as people return to nature and to a less destructive model of being in the world.

W książce omówiono m.in.:
• podstawowe pojęcia związane z tematyką badawczą (m.in. ziemia, grunt, teren, nieruchomość)
• dotychczasowe badania, w szczególności poświęcone tematyce użytkowania ziemi przestrzeni miejskiej (zarówno w skali świata, jak i Polski) oraz problematykę renty gruntowej i jej odmian
• formy użytkowania ziemi (zwielokrotnione poprzez postęp techniczny oraz realizację zasad gospodarki rynkowej)
• strukturę własnościową gruntów
• czynniki i uwarunkowania wpływające na strukturę użytkowania ziemi
• różnorodność jednostek przestrzennych uwzględnionych zarówno w geodezyjnej ewidencji gruntów, jak i w przyjętych w badaniach naukowych.
Ponadto Autor:
• poprzez analizę porównawczą zaprezentował strukturę użytkowania ziemi w ostatnich latach w czterech dużych miastach polskich: Krakowie, Łodzi, Poznaniu i Wrocławiu
• w nawiązaniu do klasycznych modeli struktury funkcjonalno-przestrzennej miast E.W. Burgessa, H. Hoyta, C.D. Harrisa oraz E.L. Ullmana podjął się próby dopasowania do nich struktury przestrzennej wybranych miast Polski, z uwzględnieniem wpływu na jej kształt gospodarki gruntami.


Architektura, ekonomika miast, geodezja, geografia osadnictwa, gospodarka nieruchomościami, gospodarka przestrzennej, historia gospodarcza, planowanie przestrzenne, socjologia, urbanistyka. – ze względu na interdyscyplinarność omawianej problematyki książkę zaleca się zarówno środowiskom naukowym, urzędom administracji publicznej, jak i uczestnikom rynku nieruchomości. Może stanowić także źródło wiedzy dla studentów różnych kierunków studiów, zwłaszcza gospodarki przestrzennej (przedmiot „Podstawy gospodarowania gruntami”) oraz innych kierunków o profilu miejskim.

Książka Katarzyny Rozmarynowskiej to monografia poświęcona gdańskim ogrodom publicznym: promenadom spacerowym, parkom i zieleńcom, niegdyś tętniącym życiem, dziś często zapomnianym i powoli znikającym z krajobrazu miasta. Autorka przedstawia historię prawie czterdziestu miejskich ogrodów – od Błędnika (1708) po modernistyczne zieleńce z lat trzydziestych XX wieku. Czytelnik znajdzie tu również informacje o sposobie zarządzania zielenią miejską i postaciach związanych z miejscowym ruchem ogrodniczym, a także, w zarysie, tło kulturowe pojawienia się w miastach ogólnodostępnej zieleni publicznej.

Książka ma charakter naukowy, przeznaczona jest jednak dla szerokiego grona czytelników. Wszechstronny i obszerny materiał ilustracyjny (archiwalne ryciny, mapy i pocztówki oraz współczesne zdjęcia i rysunki) sprawia, że praca ta może służyć jako bogaty w informacje przewodnik po gdańskich ogrodach.

Ogrody odchodzące…? są plonem wieloletnich doświadczeń zawodowych i badań naukowych autorki, prowadzonych na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej z nadzieją, że wydobycie z zapomnienia gdańskich miejskich ogrodów przyczyni się do ich ocalenia i poprawy wizerunku miasta, ponieważ, jak dowodził na początku dziewiętnastego wieku krakowski polityk, botanik i ogrodnik hrabia Stanisław Wodzicki (1764–1843), z ogrodów właśnie wysnuć można „wniosek na cywilizację narodów”.

Procesy rozwoju zagospodarowania przestrzennego w kilku ostatnich dekadach mają w Polsce szczególnie dynamiczny przebieg. Gospodarowanie przestrzenią wymaga nie tylko głębokiej wiedzy o strukturze, funkcjonowaniu i przekształceniach zachodzących w systemach krajobrazowych, ale także orientowania się w bardzo szerokim zakresie przepisów prawnych związanych z wykorzystywaniem zasobów i ochroną walorów przestrzeni.

Książka obejmuje kompleksową i aktualną wiedzę teoretyczną i praktyczną na temat przyrodniczych podstaw gospodarowania środowiskiem, które są jednym z filarów zrównoważonego rozwoju. Autorzy omówili nie tylko poszczególne elementy środowiska przyrodniczego w kontekście ocen środowiskowych, ale także prawne podstawy gospodarowania, źródła informacji geograficznej oraz wybrane metody i techniki oceny zasobów środowiskowych. Uwzględnili też strategiczne opracowania przyrodnicze na różnych poziomach planowania rozwoju społeczno-gospodarczego (m.in. polityki, strategie, plany i programy). Przedstawili również problematykę prognozowania krajobrazowego oraz jego znaczenie w ocenach oddziaływania na środowisko.

Towarzysząca książce płyta CD zawiera tabelaryczne zestawienie informacji na temat przydatności rolniczej gleb oraz związków między glebami i zbiorowiskami roślinnymi a typami siedliskowymi lasu.

Podręcznik jest przeznaczony dla studentów kierunków: gospodarka przestrzenna, planowanie przestrzenne, kształtowanie i ochrona środowiska, ochrona środowiska, kształtowanie środowiska przyrodniczego, geografia, biologia, geologia, architektura krajobrazu, a także dla pracowników samorządów terytorialnych, planistów przestrzennych oraz służb ochrony środowiska.

To, co zostanie zapisane w krajobrazie, trwa przez wiele pokoleń i jest świadectwem naszej wiedzy, kultury i troski o warunki życia.
(Fragment tekstu)

Podręcznik łączy wiedzę z zakresu geografii krajobrazu, ekologii krajobrazu, architektury krajobrazu oraz planowania przestrzennego i stanowi syntezę wiadomości o strukturze, funkcjonowaniu i metodach planowania systemów krajobrazowych. Książka ma także na celu wypracowanie nowych elementów ogólnej teorii systemów krajobrazowych, a niezwykłą jej zaletą jest powiązanie podstaw teoretycznych z ich zastosowaniem w praktyce.

W poszczególnych rozdziałach autor przedstawił m.in:
krajobrazy naturalne i ich klasyfikację,
etapy i stopnie przekształcania krajobrazu przez człowieka,
style i standardy krajobrazowe,
strukturę i organizację krajobrazu,
funkcjonowanie systemów krajobrazowych,
przekształcenia struktury pokrycia terenu,
krajobraz jako system relacyjny,
metody oceny wartości systemów krajobrazowych,
planowanie systemów krajobrazowych,
zastosowanie GIS w badaniach krajobrazowych.

Praca obejmuje najważniejsze zagadnienia i problemy uwzględniane w programach nauczania na wielu kierunkach uniwersyteckich i została napisana z myślą o studentach geografii, biologii, architektury krajobrazu, gospodarki przestrzennej, planowania przestrzennego, ochrony środowiska, turystyki i rekreacji oraz leśnictwa. Przydatna jest również pracownikom samorządów terytorialnych i instytucji odpowiedzialnych za ochronę i kształtowanie krajobrazu.

Praca, skonstruowana jako publikacja trzytomowa, stanowi próbę uchwycenia najbardziej specyficznych i oryginalnych aspektów urbanistyki francuskiej, upoważniających do zastosowania określenia „la française”, które przez swój innowacyjny charakter odegrały ważną rolę w wypracowaniu zasad kształtowania przestrzeni miejskiej w Europie. Zasygnalizowany w tytule zakres chronologiczny – 1000 lat – zmienia, popularną w literaturze przedmiotu, opinię wiążącą francuską szkołę planowania miast przede wszystkim z okresem absolutyzmu i działaniami barona Haussmanna przy XIX-wiecznej przebudowie Paryża oraz doktryną paryskiej École des Beaux-Arts. Zawarte w podtytule określenie „dopełnienie obrazu” ma uwypuklić fakt, że praca nie prezentuje całokształtu ewolucji urbanistyki francuskiej, a jedynie uzupełnienia jej charakterystykę poprzez pewne nieznane lub niedocenione w dotychczasowej literaturze zjawiska, których identyfikacja stała się możliwa dzięki badaniom własnym autorów.