Modlitewnik na czas wojny

Książka ta zawiera autorską wizję przebiegu bitwy pod Maciejowicami, która jest wynikiem wieloletnich badań wybitnego historyka wojskowości prof. dr hab. Tadeusza Rawskiego.Ponadto pokazuje, tak tragiczną dla losów naszego narodu bitwę, na tle epoki w szkicu „Wojsko Rzeczypospolitej Obojga Narodów wobec groźby unicestwienia państwa (1794-1794)”Trzecie opracowanie autorskie to szkic „ Miejsce Bitwy Warszawskiej 1920 r, w historii konfliktów polsko-rosyjskich XVIII-XX w.”, który pozwala zrozumieć międzynarodowe uwarunkowania i konsekwencje także bitwy pod Maciejowicami, jako jedno z ogniw wielowiekowego sporu polsko-rosyjskiego.Książka ta zawiera życiorys naukowy autora, jednego z najwybitniejszych historyków wojskowości w Polsce oraz spis prac naukowych i publikacji historycznych od roku 1945 do 2017, a także spis wystąpień na Międzynarodowych Sympozjach Kościuszkowskich w Maciejowcach.W książce znalazły się opracowane przez autora mapy oraz zdjęcia z domowego archiwum.

Obok książek Marka Bowdena trudno przejść obojętnie. Jest on autorem tak znanych tytułów, jak: Helikopter w ogniu, Zabić bin Ladena, Polowanie na Escobara, według których nakręcono głośne filmy i seriale. Na podstawie Hue 1968 zapowiedziany jest serial, a udział reżysera Michaela Manna gwarantuje produkcję najwyższej jakości.

Hue 1968 to niezwykle plastyczny opis zmagań bojowych w największej z bitew stoczonej przez Amerykanów od czasów zakończenia II wojny światowej. Dzięki bezprecedensowemu dostępowi do archiwów wojennych w USA i Wietnamie oraz wywiadów z uczestnikami obu stron, Bowden opowiada o każdym etapie bitwy z różnych punktów widzenia. Taka wizja amerykańskiego “zwycięstwa” pokazuje nam obraz wojny znanej z wstrząsających obrazów Czasu apokalipsy Coppoli czy Full Metal Jacket Kubricka. Rozgrywana przez miesiąc i kosztująca 10 000 zabitych, bitwa o Hue była zdecydowanie najkrwawsza w całej wojnie. Kiedy się skończyła, amerykańska debata już nigdy nie podjęła tematu wygrania wojny, tylko sposobów wycofania się z niej.

Finalistka Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za rok 2022 Zdobywczyni Międzynarodowej Nagrody im. Witolda Pileckiego w kategorii nagroda specjalna dla korespondentów wojennych 2021 Finalistka Orwell Prize for Political Writing 2021 Finalistka Baillie Gifford Prize for Non-Fiction 2020 Książka Roku 2020 według „Timesa” i „Sunday Timesa” Gwałt – najbardziej przemilczana zbrodnia wojenna Christina Lamb, doświadczona korespondentka wojenna, oddaje głos kobietom z obszarów objętych konfliktami zbrojnymi. Wśród jej rozmówczyń są japońskie niewolnice seksualne (tzw. comfort women), kobiety bengalskiego pochodzenia (birangona) krzywdzone przez pakistańskich żołnierzy w 1971 roku w czasie wojny między Indiami, Pakistanem i Bangladeszem, Jezydki porywane i przetrzymywane wbrew swej woli przez członków ISIS, nigeryjskie uczennice uprowadzone przez Boko Haram, muzułmanki gwałcone przez bośniackich Serbów i kobiety z plemienia Tutsi krzywdzone przez Hutu w czasie ludobójstwa w Rwandzie. Lamb pokazuje, że przemoc seksualna stanowi uniwersalne narzędzie kontroli. Przedstawia gwałt nie jako „efekt uboczny” wojny, ale potężny instrument zniszczenia, równie skuteczny jak broń chemiczna. Służy on konkretnym celom: ma zmusić kobiety do uległości i upokorzyć je. Świadectwa bohaterek książki są wstrząsające – szczególnie w świetle obojętności światowej opinii publicznej na ich krzywdę. Bohaterki Lamb nie są ofiarami, ale ocalałymi. Mimo niewyobrażalnego bólu i cierpienia żyją i zmieniają świat – dając jednoznaczny sygnał do działania. Książka zawiera nowy rozdział poświęcony Ukrainie napisany w 2022 roku. „Kobieta idąca po wodę lub po drewno na opał jest w większym niebezpieczeństwie niż żołnierz na linii frontu” – Margot Wallström, Specjalna Przedstawicielka ONZ ds. Przemocy Seksualnej w Sytuacjach Konfliktu „Najmocniejsza i najbardziej niepokojąca książka, jaką kiedykolwiek czytałem”. Antony Beevor, autor Staliningradu „Gwałt jest jedną z najdłużej ignorowanych zbrodni wojennych. Książka Christiny Lamb pokazuje horrendalną skalę okrucieństwa i przemocy. Historie tych kobiet zmuszają jednocześnie do płaczu i krzyku wściekłości”. Amal Clooney, prawniczka, obrończyni praw człowieka „Okrucieństwo opisane w książce Nasze ciała, ich pole bitwy przeraża. I słusznie. Zmuszając nas do patrzenia, Lamb służy całemu społeczeństwu”. „The New York Times Book Review” „W czasach #MeToo nareszcie wierzy się kobietom. Robi to również Christina Lamb w swojej niezwykle ważnej i wstrząsającej książce”. „The Guardian” „Bohaterki Lamb nie są ofiarami, ale ocalałymi. Autorka wysłuchuje ich osobistych historii, nie zapominając ani na moment o szerszej perspektywie. (…) Książka Nasze ciała, ich pole bitwy rzuca światło na niezwykle istotny temat, którego ignorowanie przez tak długi czas jest haniebne”. „Booklist” „Znakomita książka. (…) Bolesna i absolutnie niezbędna. Ujawnia, w jaki sposób gwałt jest wykorzystywany w konfliktach zbrojnych, a także pokazuje ogromną skalę niesprawiedliwości, z jaką spotykają się na całym świecie ocalałe”. „Kirkus Reviews”

Nie trafiłeś tu z wyroku sądu i nie znasz daty końca swej kary. Nie posiadasz żadnych praw. Głodujesz, jeśli oni tak zadecydują. Pracujesz, kiedy ci każą. Umierasz na ich rozkaz.
Historia obozów koncentracyjnych nie zaczyna się wraz z nastaniem ideologii nazistowskiej i nie kończy się wyzwoleniem Auschwitz. Pierwszy obóz powstaje poza Europą, gdy Adolf Hitler ma zaledwie siedem lat. Kolejne pojawiają się na sześciu kontynentach, w niemal każdym kraju. Od ponad 100 lat nie nastał moment, w którym mapa świata byłaby od nich całkowicie wolna. Dziś nadal działają. Trafiają do nich ludzie pozbawieni prawa do sprawiedliwych procesów.
W trakcie wojny czeczeńskiej przez rosyjskie obozy przewija się jedna czwarta mieszkańców Czeczenii. W amerykańskim obozie w Guantánamo przetrzymuje się podejrzanych o terroryzm bez udowodnienia im winy. W Korei Północnej w obozach ludzie się rodzą, dorastają i umierają, nie zaznawszy życia poza ogrodzeniem z drutów kolczastych.
Gdy świat dowiedział się o Auschwitz, wszyscy mówili „nigdy więcej!”. Ile dziś jest warte to zapewnienie? Ofiary imperiów kolonialnych, sowieckich łagrów, nazistowskich obozów śmierci, obozów hiszpańskich, chorwackich, włoskich, amerykańskich, brytyjskich, chińskich, koreańskich liczone są w milionach.
Nie chcemy pamiętać o tym, że obozy koncentracyjne to nie tylko historia, lecz także nasza teraźniejszość.

W monografii została ukazana wizja społeczeństwa, pojawiająca się w dokumentach powstania styczniowego, a przede wszystkim wyobrażenia o roli, jaką miało ono odgrywać w trakcie prowadzonej walki. Znalazły się w niej także refleksje o reprezentacyjności społecznej władz spiskowych i powstańczych. Omówiono również takie zagadnienia, jak: wizja przyszłego państwa, administrowanie ruchem spiskowym i powstańczym, podatki i inne świadczenia finansowe, powinności wojskowe, społeczne wsparcie powstania, ograniczenia, zakazy, kary w kształtowaniu postaw społecznych, pluralizm postaw i poglądów.
W ideologii powstania dominowała koncepcja spełniania wielu obowiązków przez społeczeństwo. Oczekiwano od niego, by zapewniało kadrę oddziałom militarnym i administracji powstańczej, dostarczało fundusze i produkty naturalne służące uzbrojeniu i zaopatrzeniu armii oraz działalności administracji, udzielało doraźnego wsparcia działaniom militarnym i cywilnym. Liczono wreszcie na masową solidarność zbiorową, patriotyzm oraz poświęcenie dla ojczyzny.

******

Patriotism, Sacrifice, Unity. The 1863 Society in the January Uprising Documents

The insurgent ideologists showed the necessity to fulfil numerous duties by the society. It was expected to supply people for the insurgent armies and administration and funds to arm the soldiers and the troops. Support for military and civil actions was needed, as well as mass solidarity among all social groups.

Wciągająca relacja naocznego świadka ostatniej europejskiej wojny XX wieku autorstwa najpopularniejszego brytyjskiego autora książek o geopolityce
Rozpad Jugosławii udowodnił, że po prawie pięćdziesięciu latach okropieństwa wojny mogą powrócić do Europy. Był to początek krwawego konfliktu, który skończył się wydarzeniami w Kosowie w 1999 roku. Tim Marshall, jako dziennikarz Sky News, był jego naocznym świadkiem, relacjonując wojnę w Kosowie. Teraz powraca do tamtych wydarzeń, wzbogacając własne wspomnienia o relacje uczestników konfliktu i pracowników wywiadów pięciu krajów.
Książka W teatrze cieni nie tylko pomaga zrozumieć naturę i przyczyny tamtej wojny, lecz również pokazuje, jak łatwo może dojść do nowego konfliktu w Europie.