Moja matka psychopatka

Fascynujące kompendium współczesnej wiedzy na temat psychofizjologii stresu łączące perspektywy 4 dyscyplin: psychologii, neurologii, immunologii i endokrynologii. Autor wnikliwie opisał, co dzieje się z człowiekiem, gdy doświadcza stresu. Dzięki lekturze zrozumiemy, w jaki sposób oddziaływanie stresu na organizm ludzki wpływa na całe nasze życie, czyniąc nas podatnymi na choroby cywilizacyjne, wywołując m.in. zaburzenia pamięci i funkcjonowania mózgu, otyłość czy cukrzycę.
Stresu nie można wyeliminować, ale zrozumienie mechanizmów tej reakcji, jej przyczyn i efektów, pomoże nam radzić sobie z otaczającym światem.

Socjopaci są wśród nas.
Kryją się w naszym otoczeniu, doskonale zakamuflowani i z pozoru niewinni. Socjopatą może się okazać szef lub kolega z pracy, obecny lub były partner, ktoś nękający cię w Internecie, a nawet twoje dziecko. Socjopaci wciągają cię w swoje gry i karmią się twoją niepewnością, gniewem i strachem. Są dla ciebie realnym zagrożeniem.
Ukrytych drapieżców jest tak wielu, że prawdopodobnie spotykasz ich każdego dnia.

Psycholożka kliniczna Martha Stout przez wiele lat studiowała umysły socjopatów oraz metody, którymi się posługują, aby niszczyć swoje ofiary. W swojej książce opisuje przypadki, które budzą grozę: pozbawione skrupułów dzieci, degeneratów w zawodach zaufania publicznego, byłych małżonków bezwzględnie walczących o prawo do opieki oraz nieuchwytnych cyberprześladowców. Diagnozuje nawet całe korporacje i instytucje, które stosują schematy socjopatycznych zachowań wobec swoich klientów.

Stout wykorzystuje swoją imponującą wiedzę, żeby opracować skuteczną strategię obrony przed pozbawionymi sumienia drapieżcami. Uświadamia czytelnikom, jak łatwo wpaść w zastawione przez socjopatów pułapki i dać się wciągnąć w sieć intryg, z których nie sposób się wyplątać. Pokazuje, co możesz zrobić, by zachować spokój i nie ulegać emocjom, które tylko napędzają twoich prześladowców. Dzięki tej książce dowiesz się, jak nie dać się sprowokować i nie wpaść w ich sidła.

Nowa książka autorki bestsellera Socjopaci są wśród nas uświadamia, że w świecie pełnym oszustów, księży pedofilów i bezwzględnych szefów musimy wiedzieć, jak myślą socjopaci i jak skutecznie się przed nimi bronić.

Książka „Łzy Boga” pokazuje zmiany, jakie dokonują się w ludzkiej duszy podczas odosobnienia, obnaża warunki więzienne zwykłemu czytelnikowi, łamie stereotypy o ludziach, którymi na co dzień pogardzamy. To przybliżenie portretu człowieka – więźnia jako zwykłego człowieka, pozbawionego piętna przeszłości, człowieka potrzebującego nie litości, ale wsparcia, zrozumienia i miłosierdzia.

„Łzy Boga, to zbiór prawdziwych i bardzo trudnych historii, które napisało życie. Nie nastawiaj się na lekką lekturę, którą po przeczytaniu odstawisz na półkę. To pozycja, która zmusza do refleksji, zatrzymania się choć na chwilę. Przejdziesz przez piekło życia opisanych zdarzeń, od pijackich libacji, przemoc w domu rodzinnym, kradzieże, rozboje, poprzez wykorzystywanie seksualne, dochodząc do przestępstwa i kary.

Więzienie, miejsce ohydne, brutalne, niemal egzotyczne dla „zwykłego zjadacza chleba”, inny świat, a jednak i tutaj toczy się życie, gdzie samotnie, w cierpieniu i opuszczeniu, z poduszką mokrą od łez wzywa się Boga. Brak rodziny, przyjaciół, kolegów, nikogo, totalna pustka… I do takiego miejsca przychodzi sam Jezus, dając miłość i nadzieję.

I tak oto ci, którym udało się wejść na drogę Prawdy, pomimo murów więziennych, stają się wolni. Ciało można zamknąć, ale duszy nie da się uwięzić.
Napisane historie to nie tylko fakty, to przede wszystkim cel terapeutyczny. Zmierzenie się z brudami przeszłości daje formę oczyszczenia. Jest refleksją na nowe życie tak, aby lepiej funkcjonować w społeczeństwie, wyzbyć się drażniących nawyków i zacząć wszystko od nowa.” (ze wstępu Autorki)

Od pewnego czasu w wielu państwach demokratycznych daje się zauważyć niezwykłe nasilenie zjawiska określanego jako „mowa nienawiści” albo „język nienawiści”. Nienawiść – podobnie jak miłość czy przyjaźń – towarzyszą Homo sapiens od początku swego istnienia – i to zarówno w relacjach międzyjednostkowych, jak i międzygrupowych. Ostatnio obserwujemy na świecie nasilenie się postaw nacjonalistycznych, faszyzujących i wykluczających. W Polsce wzajemne oskarżanie się dominuje w społecznych relacjach. Hejt ma się we współczesnej Polsce znakomicie.
Te negatywistyczne postawy doprowadziły do pojawienia się nowych słów w języku polskim. Angielski czasownik to hate (nienawidzić) wszedł do polszczyzny jako „hejt” i robi niezwykłą karierę. Pojawiają się słowa od niego pochodne: rzeczowniki: „hejter”, „hejterka”, przymiotnik „hejterski”, czasownik „hejtować”. Stają się często używanymi słowami w tekstach publicystycznych, a nawet naukowych.
Opowieść o nienawiści snuć można na różne sposoby. W tym niewielkim tomie staraliśmy się zaprezentować nie tylko odmienne podejścia teoretyczne, ale i różne rozwiązania formalne – od tekstów typowo empirycznych, po rozważania natury filozoficznej.
Nie ulega wątpliwości, że nienawiść warto badać i analizować; trzeba też o niej pisać, bowiem jedynie w ten sposób możemy lepiej zrozumieć wszystkie jej uwarunkowania. W naszych czasach coraz trudniej być optymistą, ale nawet jeśli zbudowanie świata bez nienawiści nigdy nie będzie możliwe, możemy przynajmniej osłabić nieco wpływ, jaki ma ona na nasze życie i relacje z innymi.
Książka Nienawiść w przestrzeni publicznej i zawarte w niej rozważania dostarczają czytelnikowi kluczy do otwarcia namysłu nad rzeczywistością. Namysłu i refleksji, która praktycznie wyeliminowana jest z publicznego życia, zazwyczaj obecnego w demokracji. W Polsce polityczno-ideologiczne podziały wyeliminowały swobodną refleksję i dlatego ta książka może nieść też przykład rozważań, które starają się poddać analizie to, co bardzo wielu ludzi w Polsce zauważa, ale zapewne nie potrafi się oprzeć dominującemu sposobowi mówienia i reagowania na „przeciwnika”, który już od dawna stał się – wbrew demokratycznym regułom – „wrogiem”.
Z recenzji prof. dr hab. Ireneusza Krzemińskiego

Jest to kolejna monografia powstała w związku z jubileuszem 55-lecia psychologii na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym. Niniejszy tom w przeważającej części poświęcono zagadnieniom stresu oraz strategii radzenia sobie z nim. Stres jest rozpatrywany tutaj jako reakcja biologiczna pojawiająca się w odpowiedzi na czynniki-stresory. Ponadto przedstawiane są strategie i techniki radzenia sobie z narastającym napięciem – tak w aspekcie adaptacyjnym, jak i nieadaptacyjnym. (…)
Monografia posiada bardzo wysokie walory naukowe i dydaktyczne. Prezentowane wnioski wypływające z badań mają charakter uprawniony, są rzetelne i mogą być wykorzystane w codziennej praktyce pracy z pacjentem. Wzbogacają warsztat zarówno lekarza, jak i psychologa. Co ważne, Autorzy „jednym głosem” wskazują, że lekarze i psycholodzy ze sobą nie konkurują, a się uzupełniają, pracując w zespole. Dzięki współpracy zwiększa się efektywność terapii, compliance, podnosi się jakość życia pacjenta, zwłaszcza w odniesieniu do chorób przewlekłych.
Gorąco rekomenduję monografię lekarzom i psychologom, ale też wszystkim osobom ze specjalnościami medycznymi.
z recenzji wydawniczej prof. dr hab. Ewy Mojs

W tomie publikują:
Izabela Fijałkowska, Tomasz Krasuski, Marta Kulpa, Krzysztof Owczarek, Hanna Rozenek, Marta Rzadkiewicz, Dorota Włodarczyk, Stanisław Wójtowicz, Urszula Ziętalewicz.

Ta sprawa rozpaliła Amerykę do czerwoności. Paul Ingram – szanowany obywatel, wzorowy ojciec, zastępca szeryfa w stanie Waszyngton – został w 1988 roku oskarżony przez swoje prawie już dorosłe córki o wykorzystywanie seksualne. Początkowo zarzuty dotyczyły przemocy seksualnej w dzieciństwie, lecz stopniowo zaczęły również obejmować tortury i gwałty zaledwie sprzed paru tygodni od oskarżenia. Kolejne zeznania przynosiły coraz więcej rewelacji – w krwawych satanistycznych rytuałach brali udział nie tylko członkowie rodziny Ingramów, lecz także inni pracownicy biura szeryfa. Ponieważ w całym kraju notowano wówczas przypadki „odzyskanych wspomnień”, a sensacyjne doniesienia dotyczące działania satanistycznych sekt docierały z wielu stron, oskarżenia te przyjęto ze zgrozą, ale bez zaskoczenia. Nawet Paul Ingram i jego żona, którzy początkowo wszystkiemu zaprzeczali, wkrótce zaczęli sobie przypominać przedziwne wydarzenia, w których brali udział. Mało kto zwrócił uwagę, jak bardzo opowieści świadków i oskarżonych przypominały zeznania składane kilka wieków wcześniej podczas procesów czarownic… Lawrence Wright z reporterską precyzją rekonstruuje przebieg tego niezwykłego śledztwa. Pokazuje też, co się dzieje, gdy aparatem pojęciowym współczesnej nauki zawładną nasze najbardziej pierwotne lęki. „Ta historia, opowiedziana mądrze, oszczędnie, z wyczuciem, stanowi bardzo ważną przestrogę. „Szatan w naszym domu” plasuje Wrighta w ścisłej czołówce amerykańskich reporterów.” „Newsweek” „Niesamowita sprawa, skłaniająca do pytań o naturę ludzkiej pamięci. […] To książka przemyślana i porywająca.” „The New York Times” „Trzeźwiąca opowieść o zagrożeniach związanych ze zjawiskiem odzyskanych wspomnień. […] „Szatan w naszym domu” to zdumiewająca historia.” „The New York Times Book Review” „Lawrence Wright świetnie wykorzystuje tę niepojętą historię, żeby postawić pod znakiem zapytania koncepcję odzyskanych wspomnień […]. Jego wyważona relacja napisana jest z podziwu godną skrupulatnością.” „Entertainment Weekly” „Już sama ta historia jest tak przedziwna, że byłaby fascynująca właściwie niezależnie od tego, jak by ja opowiedziano, lecz dzięki reporterskiej rzetelności i wnikliwości Lawrence’a Wrighta otrzymujemy doskonałe studium naszych czasów […]. „Szatan w naszym domu” to opowieść naprawdę trzymająca w napięciu.” „The Boston Globe”