Moja twarz brzmi znajomo Małgorzata Walewska

"Oto bajka się zaczyna, A wystąpi w niej rodzina Bardzo liczna, ale zgrana I z muzyką obeznana. W jej skład wchodzą instrumenty I nie ważne, czy jest dęty, Czy strunowy ów jegomość, Warto zawrzeć z nim znajomość (...)"
W książeczce zamieszczono teksty piosenek oraz zagadki o instrumentach muzycznych. Na dołączonej do książeczki płycie zamieszczono tekst bajki, utwory muzyczne oraz instrumentalne wersje piosenek.

Kolejna książka wybitnego szwajcarskiego chopinologa, Jeana-Jacques’a Eigeldingera, wpisuje się w nurt prowadzonych przez niego od wielu lat studiów nad społeczno-kulturowym kontekstem działalności Chopina. Po gruntownym przebadaniu jego aktywności jako nauczyciela gry fortepianowej i specyficznego kręgu jego adeptów zaprezentowanych w pionierskiej monografii pt. Chopin w oczach swoich uczniów Jean-Jacques Eigeldinger podjął frapujący temat związków Chopina z paryskim życiem salonowym. Związki te ukazał w podwójnym wymiarze: z jednej strony – jako wkład Chopina do aktywności tych salonów Paryża, w których przyszło mu działać, z drugiej zaś – jako recepcję jego występów w owym kręgu połączoną z wartościowaniem jego stylu gry, z ocenami przybierającymi niekiedy finezyjny kształt literacki.
prof. dr hab. Zbigniew Skowron

W 1970 roku zespół Deep Purple podbił brytyjską scenę rockową dzięki przebojowemu singlowi Black Night oraz bestsellerowemu albumowi Deep Purple in Rock. Niniejsza książka to autobiografia jego wokalisty – Iana Gillana. Zgłębia on w niej zarówno koleje własnego życia, jak i przebieg kariery tej grupy, której pomógł zrealizować ukryty potencjał i urosnąć do rangi gwiazdy wielkiego formatu. Znajdą się tu barwne opowieści o przemocy, scysjach, łatwych dziewczynach, nieustannych imprezach, narkotykach i alkoholu, a także o ostatecznym chaosie, w którym wszystko to pogrążyło zespół, doprowadzając do jego rozpadu. Książka śledzi losy Gillana począwszy od jego dzieciństwa w Hounslow oraz wczesnych artystycznych wprawek w takich formacjach, jak Episode Six i The Javelins, a skupia się na międzynarodowej sławie, jaką zyskał za sprawą utworów kalibru Smoke on the Water i Child in Time. Przedstawia też jego ekstrawaganckie poczynania z czasów współpracy z Black Sabbath oraz własnym projektem, Gillan, z którym koncertował na całym świecie, konsekwentnie publikując zarazem kolejne bestsellerowe albumy i single.

Czas Świąt Bożego Narodzenia jest jednym z najpiękniejszych okresów, nie tylko tych liturgicznych, uroczyście obchodzonych w kościele katolickim lecz także w społeczności, która z religijnością niewiele ma wspólnego. Wynika to nie tylko z wielowiekowej tradycji, gdy w czasach zaborów nie można było publicznie posługiwać się językiem polskim. Pielęgnowano go więc w domach, a święta i komponowanie kolęd pozwalały nie tylko nie zapomnieć języka ojczystego ale sprzyjało także twórczości, wszak Polska jest krajem, który ma chyba największy i najbogatszy repertuar kolędowy (ponad 5 tysięcy kolęd i pastorałek).W ostatnich dziesięcioleciach powstało wiele znakomitych opracowań kolędowych nie dość wspomnieć, obecne w bibliotekach i w bibliotekach starych zabytkowych kościołów opracowania na chóry lub na głos z organami (także z fortepianem), np. Śpiewnik kościelny katolicki (cz. I), wydany w Krakowie w 1903 roku, zawierający kolędy z prostą harmonizacją, Tomasza Flaszy albo Wincentego Rychlinga. Chorał opolski (cz. 1), wydany w Opolu w 1983 roku ze spokojnymi i umiarkowanymi harmonizacjami Feliksa Rączkowskiego czy Józefa Siwego. Z bardziej znanych, współczesnych wydań jest Śpiewnik wawelski, wydany nakładem Wydawnictwa św. Stanisława w Krakowie.Impulsem do harmonizacji kolęd były dla mnie w dużej mierze komentarze na moim kanale www.YouTube.com/@PiotrowskiPawel z prośbą o przesłanie nut do różnych pieśni i piosenek tam wykonanych, w tym także kolęd. Postanowiłem więc podzielić się z Państwem tymi opracowaniami, opracowując 35 najpopularniejszych, w moim przekonaniu, kolęd i pastorałek.Mam pełną świadomość, że w niniejszych opracowaniach \"przełamuję\" pewne zasady teorii muzyki, ale te autorskie opracowania mają dzięki temu indywidualny koloryt, który jest jednym z elementów nastroju tych utworów. Jakiekolwiek zmiany lub korekty nadadzą im zupełnie inny kształt, bo w kolorystyce nie tyle chodzi o to „co grasz”, ale jak „to coś gra”. Jestem przekonany, że te harmonizacje kolęd i pastorałek przykują uwagę i pozwolą wciągnąć w estetyczne i emocjonalne przeżycia.

Otrzymują Państwo trzeci i zarazem ostatni z tomików przedstawiających całość dokonań Roberta Schumanna w dziedzinie pieśni z okresu od stycznia 1840 do początku 1841 roku, czyli z „roku pieśni”. Rozpoczyna go napisany w lipcu niewielki zbiór op. 36 do wierszy Roberta Reinicka, zamyka zaś kolekcja Dwunastu pieśni do słów z Liebesfrühling Friedricha Rückerta, skomponowanych wspólnie z Klarą. (Teksty oryginalne wcześniej powstałych utworów wraz z tłumaczeniami znajdują się w dwóch poprzednich tomikach).
Przypomnę, że ideą naszej serii jest dostarczenie możliwie najwierniejszych poetyckich przekładów tekstów pieśni, które przedstawiamy wraz z oryginałami. Nowych tłumaczeń dokonał na zamówienie Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina prof. Andrzej Lam. Mamy nadzieję, że będą one przydatne zarówno dla melomanów, jak i uczniów, studentów, a także dla wszystkich zajmujących się muzyką zawodowo – śpiewaków, pedagogów i akompaniatorów – oraz że przyczynią się do lepszego zrozumienia pieśni i do poszerzenia grona jej miłośników.

Pieśń polska nie jest ani monografią, ani podręcznikiem czy kompendium historycznym. To starannie wyselekcjonowany wybór tekstów na temat liryki wokalnej Fryderyka Chopina, Stanisława Moniuszki, Mieczysława Karłowicza i Karola Szymanowskiego. Dla Tomaszewskiego to postacie szczególnie bliskie, ponieważ - jak wskazuje Stefan Kiesielewski - "weszły w krew" polskiego życia i polskiej kultury. Twórczość czterech wybitnych kompozytorów pomaga określić skalę zjawiska jakim są dzieje pieśni polskiej, które dzięki swej wartości i niepowtarzalności na trwałe wpisały się w dzieje pieśni europejskiej.