Mowa serca

Anna Karenina is one of the most loved and memorable heroines of literature. Her overwhelming charm dominates a novel of unparalleled richness and density. Tolstoy considered this book to be his first real attempt at a novel form, and it addresses the very nature of society at all levels of destiny, death, human relationships and the irreconcilable contradictions of existence. It ends tragically, and there is much that evokes despair, yet set beside this is an abounding joy in life's many ephemeral pleasures, and a profusion of comic relief.

Ta książka to przewodnik budowania zdrowej relacji z ciałem, opartej na życzliwej trosce i szacunku. Dowiesz się z niej, skąd bierze się negatywny obraz ciała i jak można go zmienić. Znajdziesz wskazówki, jak dbać o własne granice, jak wypracować zdrowe podejście do aktywności fizycznej, a także wspierać swoje dziecko w budowaniu dobrej relacji z ciałem. Praktyczne narzędzia, tworzące programy pracy krok po kroku, pomogą ci zawrzeć pokój ze swoim ciałem, czyli z samą sobą. Twoje ciało to przecież Ty i Twoja historia – nie projekt do wykonania, nie zdjęcie „przed” i „po”.
AGATA GŁYDA – psycholożka, certyfikowana psychoterapeutka poznawczo-behawioralna, specjalistka psychodietetyki, wykładowczyni na uniwersytecie SWPS, doświadczona terapeutka indywidualna i grupowa. Jest autorką bloga psychologodiecie.pl oraz konta na Instagramie @psycholog_o_diecie. Jej misja to pomaganie kobietom „w osiągnięciu równowagi, a nie najniższej wagi”.

Anita Wojtkiewicz, znana jako Psycholog na spektrum w swojej książce opowiada o życiu i wyzwaniach osoby w spektrum autyzmu oraz z ADHD. W tym niezwykle osobistym wyznanie autorka opowiada o swoim dzieciństwie, rodzinie, pasjach, strategiach radzenia sobie w świecie, który jest pełen wyzwań. Dla wielu osób, które mają do czynienia z osobami w spektrum lub z ADHD lektura Cykli może być niezwykle ważną pomocą, pomagającą zrozumieć, jak niektórzy z nas postrzegają świat.

**

Ta mozaikowa opowieść to sycąca porcja rzetelnej, najnowszej wiedzy psychologicznej, podanej bezpretensjonalnie i z humorem, doprawiona sma(cz)kami dzieciństwa i dorastania w neuroatypowej rodzinie. Bezcenna rzecz!

Ewa Furgał, autorka książki Dziewczyna w spektrum

**

Dla Anity Wojtkiewicz wszystko, co jest związane z tematyką autyzmu, jest pasją. Dlatego może mówić o tym bez końca, a wszystko, co Wam powie, jest poparte wiedzą, sercem i doświadczeniem.

Jacek Hołub, autor książki Niegrzeczne. Historie dzieci z ADHD, autyzmem i zespołem Aspergera

**

Cykle to książka, która w niezwykle zgrabny, pełen poczucia humoru i anegdot sposób, pokazuje - zarówno w formie, jak i treści — szczególny sposób myślenia osoby autystycznej, w spektrum ADHD. Jeśli chcecie „zajrzeć” do neuroróżnorodnego umysłu — jest to książka idealna, zapraszająca do czytania jej wielokrotnie i w różnych kontekstach.

mgr Agnieszka Szadurska-Prokopiuk, psycholożka, psychoterapeutka

Urodzony w Peru antropolog, filozof i szaman, guru pokolenia dzieci kwiatów i rewolucji obyczajowej 1968 roku Carlos Castaneda (1925-1998), to autor 12 książek, napisanych w ciągu 30 lat i sprzedanych w 8 milionach egzemplarzy, przetłumaczonych na 17 języków. Jego wielką zasługą jest to, że potrafił jak nikt inny wskazać nam drogę do nieznanych światów istniejących równolegle z naszym.

Inspiracją dla Castanedy było jego spotkanie i niezwykłe szkolenie u indiańskiego czarownika Juan Matusa z plemienia Yaqui, z Meksyku. Po tym, spotkaniu opublikował Nauki don Juana, a Dar orła to kolejny tom opowieści o indiańskiej, tajemniczej wiedzy, to powrót do świata czarowników, których wiedza przekazywana jest od wielu pokoleń w przekazie ustnym przez kolejnych naguli aż od czasów Tolteków, który dopiero Castaneda ujawnia. A jak pisze sam Autor zgłębiając się w zawiłości magii, odkryłem, że to, co na początku uważałem za system prymitywnych wierzeń i praktyk, jest ogromnym, skomplikowanym światem. By zaznajomić się z tym światem i móc go opisać, muszę wykorzystać samego siebie na coraz bardziej skomplikowane i subtelne sposoby. Castaneda zaprasza w daleką podróż...

Bestseller „Los Angeles Times” i „Boston Globe”, a także książka, którą według „New York Timesa” po prostu trzeba znać. Czytelnicy zachwycają się jej niezwykłą tematyką i wyjątkowym stylem, który umożliwia niemal organiczny kontakt z bliskim ludziom żywiołem!

W wodzie czyha na ludzi wiele niebezpieczeństw, coś nas do niej jednak nieustannie przyciąga. A przecież, w przeciwieństwie do wielu innych stworzeń, nie jesteśmy urodzonymi pływakami. Musimy się tej umiejętności nauczyć. Co takiego jest w wodzie, że czujemy z nią niezwykle silną więź?
Mistrzyni reportażu Bonnie Tsui, umiejętnie przeplatając dawne oraz współczesne historie dotyczące pływania z wątkami osobistymi, ukazuje w tej książce głęboką i wieloaspektową relację człowieka z wodą. Znajdziesz tu fascynujące opowieści o prehistorycznych amatorach sportów wodnych z „zielonej Sahary”, klubie pływackim z ogarniętego wojną Bagdadu, którego członkowie spotykali się w eleganckim basenie pałacowym Saddama Husajna, o Brytyjkach z epoki wiktoriańskiej, które odważyły się upomnieć o prawa kobiet do… bezpiecznego korzystania z wody, o współczesnych pływakach japońskich zwinnie sunących przez taflę w zbroi samuraja, o społecznościach wodnych nomadów i wiele, wiele innych. Dowiesz się z niej ponadto, jakie korzyści zdrowotne przynosi nam pływanie, a zanurzając się w lekturze, być może nabierzesz ochoty, by natychmiast wskoczyć do wody i doświadczyć jej oczyszczającego działania.
Pływanie bowiem – jak twierdzi autorka – to tunel czasoprzestrzenny, pozwalający nam wyrwać się na chwilę z nieprzerwanie mielących żaren codzienności.

Zanurzenie przynosi wewnętrzny spokój i ciszę. Czasami celem jest właśnie pływanie aż do całkowitego „wyłączenia”. Wchodzimy w niemal hipnotyczny stan medytacji, licząc długości i koncentrując wzrok na grze światła, wywoływanej przez promienie słońca muskające wodę na torach. Przemykamy od myśli do myśli, aż wreszcie na chwilę zapada zupełna cisza. W tej krótkiej chwili jesteśmy całkowicie wolni od ciężaru myślenia.

Płynęliśmy tego dnia w szóstkę. Woda miała temperaturę niespełna 14°C, jej powierzchnię chłostał lekki wiatr. Przyby¬liśmy na Alcatraz przed dziewiątą rano i udało nam się złapać rozpoczynający się przypływ. Przejmujący chłód wody na chwilę odebrał mi oddech. Przegrupowaliśmy się, żeby po raz ostatni pomachać naszej łodzi i jej pilotowi. Na zdjęciach z tamtego poranka mam uśmiechniętą twarz. Wyglądam, jakby było mi cieplej, niż było faktycznie; słońce odbija się od moich okularów polaryzacyjnych, rzucając srebrne refleksy.
Odwróciliśmy się w wodzie w stronę miasta i popłynęliśmy.
Odgarniając ramionami wodę, szybko złapałam rytm i pły¬nięcie przestało wydawać się walką. Nagle stało się prostsze, przyjemnie regularne: oddech, wymach, wymach, oddech. Na to byliśmy przygotowani. Ciasny pancerz, który zacisnął się wokół mojej klatki piersiowej, gdy wchodziłam do wody, nagle opadł i zaczęłam wypatrywać pojawiających się od czasu do czasu białych grzebieni fal raczej z ekscytacją niż obawą.


Powyższy opis pochodzi od wydawcy.




Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Zagubiona wśród swoich tęsknot, [bohaterka książki] obsesyjnie powraca do swojego pierwszego, nieudanego, a jednak mitycznego związku. Chciwie eksploatuje świat erotycznych przeżyć, poszukując ciał, które mogłaby kochać i przez które mogłaby być kochana. A jednak każda nowa znajomość demaskuje jej tragiczny brak zdolności zrozumienia innych i cieszenia się ich obecnością. Swoimi niemymi monologami odgradza się od rzeczywistości aż do granic obłędu; interpretacje i wrażenia zajmują miejsce rzeczywistych przeżyć. Drogi Zakodowany jest niczym stos nigdy nie wysłanych listów, z których wyłania się obraz szaleństwa. To intymna i śmiała opowieść o samotności zatłoczonej obcymi ludźmi i ogromie iluzji, który wytwarza wokół siebie obolałe, stęsknione za prawdziwym uczuciem JA.?