Mwana znaczy dziecko Z afrykańskich tradycji edukacyjnych

Ktoś kiedyś powiedział, że nie ma jednej Afryki. Afryka, jak i każdy kraj tego kontynentu, ma wiele twarzy. Pod każdym względem – przyrodniczym, ekonomicznym i przede wszystkim społecznym. W Demokratycznej Republice Konga żyje ponad 400 grup etnicznych, na Wybrzeżu Kości Słoniowej około 100, a w Tanzanii 124. I o każdej z tych grup krążą opowieści – dumny jak Masaj, zdolny jak Czaga czy leniwy jak Gogo. Ta afrykańska mozaika została opisana barwnie i z humorem, choć nie brak tu refleksji i analitycznego podejścia. Książka opowiada o miejscach, zdarzeniach, ale przede wszystkim o ludziach, których autor spotkał na swojej drodze. To spojrzenie na świat oczami podróżnika, dla którego Afryka stała się drugim domem.

Jerzy Gilarowski jest geografem, specjalizuje się w problematyce afrykańskiej. Wykłada na uczelniach polskich (Uniwersytet Warszawski, Almamer Szkoła Wyższa, Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej) i afrykańskich (University of Dar es Salaam, University of Dodoma, University of Rwanda). Jest autorem prac naukowych oraz popularyzujących wiedzę o Afryce, do których należy niniejsza książka.

Dariusz Zalega w swojej najnowszej książce Bez pana i plebana. 111 gawęd z ludowej historii Śląska żongluje opowieściami o zapomnianych postaciach, miejscach i wydarzeniach, które – choć pozornie lokalne – wpłynęły na historię nie tylko Górnego Śląska. To nie tylko opowieść o buntach i strajkach, lecz także (a nawet przede wszystkim) hołd dla Ślązaków i Ślązaczek, którzy nie zginali karku. Książka ukaże się w serii Ludowa Historia Polski.

Na kogo koronował się Bolesław Chrobry? I po co?

"Cesarz Bolesław Chrobry. Reinterpretacja i rekonfiguracja źródeł" to trochę biografia, a trochę esej z historii instytucji politycznych i myśli politycznej. Esej pełen swady, żonglerki źródłami i skrzących się anegdot.

Skąd Chrobry miał złoty tron cesarza Karola Wielkiego, na którym zasiadł? Czemu cesarze Rzeszy - jeden po drugim - nakładali na skroń koronę Chrobrego? To tylko niektóre zadane w nim pytania.

Andrzej Kozicki (ur. 1982) studiował u trzech mediewistów: Jana Baszkiewicza (historię instytucji politycznych) i Henryka Samsonowicza (metodologię) na Uniwersytecie Warszawskim oraz Jisraela Ja'akowa Juwala (strategie przemilczeń w manuskryptach) na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie.

Chrestomatia współczesnych opowiadań japońskich to zbiór utworów najwybitniejszych pisarzy Kraju Kwitnącej Wiśni, tworzących na przełomie XIX i XX wieku. Ten wyjątkowo ważny dla Japonii okres modernizacji przyniósł pod wpływem cywilizacji zachodniej epokowe zmiany w kulturze. Japończycy z bezkrytycznym nieraz upodobaniem naśladowali wszystko, co pochodziło z Europy, z czasem zaczęli jednak nawiązywać do tradycji rodzimej.
W efekcie, nowa literatura epoki Meiji i Taishō to oryginalny przełom zarówno w formie, jak i w treści: przede wszystkim nowy styl i tworzenie się języka komunikacji ogólnonarodowej oraz nowa koncepcja uczuć, na której piętno wywarł przejęty z Zachodu mit miłości romantycznej. Prezentowane w zbiorze utwory opowiadają, każdy na swój sposób, o miłości, która bywa czasami jedynie pretekstem do wędrówki na dno ludzkiej duszy.

Niniejszy tom przygotowany przez specjalistów z zakresu kultur i języków Wschodu i Afryki Wydziału Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego był w zamierzeniu zbiorem artykułów dotyczących dziecka, jego sytuacji i roli w rodzinie w różnych krajach Orientu i różnych czasach: starożytnej Mezopotamii, dawnych Indiach, krajach arabskich, Afganistanie, Turcji, Wietnamie, Chinach, Japonii i Nigerii. Teksty przedstawiają zasadniczo sytuację współczesną, lecz przedmiotem analizy jest także wielka rola tradycji.

Dziecko zgodnie z definicją jest istotą, której brak wyraźnie określonych, jednoznacznych cech, jest pozbawione seksualności. Nie osiągnęło jeszcze dojrzałości, znajduje się w stanie inicjalnym. Jest symbolem początku, nowej sekwencji dziejów.

Gdy weźmiemy pod uwagę powyższe sformułowanie, to okaże się, że zebrany w tomie bogaty i różnorodny materiał nie zawsze odnosi się do dziecka nieokreślonej płci, lecz w dużej mierze omawia sytuację małego chłopca i małej dziewczynki. W świetle tego dziecko w krajach Orientu nie jest wartością samą w sobie, lecz jego znaczenie zależy od tego, czy jest synem, którego się oczekuje i pożąda w rodzinie, czy też córką, której przybycie nie budzi radości.

W serii wydawniczej "Media początku XXI wieku" ukazały się:

Tom 1 - Mechanizmy propagandy. Wizerunek konfliktu kosowskiego w publicystyce, Ł. Szurmiński
Tom 2 - Etyka w polskim public relations. Refleksje badawcze, J. Olędzki
Tom 3 - Media masowe wobec przemocy i terroryzmu, A. Kozieł, K. Gajlewicz
Tom 4 - Komunikacja sieciowa. Uwarunkowania, kategorie i paradoksy, W. Gogołek
Tom 5 - Model zinstytucjonalizowanych działań lobbingowych firm telewizyjnych wobec instytucji Unii Europejskiej, P. Stępka
Tom 6 - Aparat represji wobec inteligencji w latach 1945-1956, R. Habielski, D. Rafalska
Tom 7 - Public relations w komunikowaniu społecznym i marketingu, J. Olędzki
Tom 8 - Media a rok 1989. Obraz przemian i nowe zjawiska na rynku, Ł. Szurmiński
Tom 9 - Polityka informacyjna Polskiego Stronnictwa Ludowego (1945-1947), P. Swacha
Tom 10 – Zawartość mediów czyli rozważania nad metodologią badań medioznawczych, T. Gackowski
Tom 11 – Obraz muzułmanów we Francji w tamtejszych tygodnikach opinii, K. Gajlewicz-Korab


Publikacja powstał we współpracy z Instytutem Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego.