Nanga Dream

Autor porusza wiele tematów - między innym wiązanie się liną, pękanie karabinków, zjazdy na linie, noszenie kasku, skok wahadłowy. Również turysta górski znajdzie w nim coś dla siebie, choćby w rozdziałach poświęconych załamaniom pogody czy niebezpieczeństwom związanym z porażeniem piorunem. "Bezpieczeństwo i ryzyko" jest miejscami szokujące, Schubert nie stroni też od drastycznych zdjęć. Poruszane problemy przedstawia na tle rzeczywistych wypadków wspinaczkowych, pokazując, że jeżeli istnieje możliwość popełnienia jakiegoś błędu, to prędzej czy później zostanie on popełniony. Skutki tych błędów często były śmiertelne - nic lepiej nie uzmysławia ryzyka" PIT SCHUBERT urodził się w 1935 roku we Wrocławiu. Był przewodniczącym Komisji Bezpieczeństwa DAV od jej powstania do końca 2000 roku. Ekstremalny wspinacz i alpinista. Wziął udział w czterech ekspedycjach, na dwóch pełnił funkcję kierownika. Autor ponad czterdziestu nowych dróg, swoją przygodę ze wspinaczką rozpoczął w wieku 17 lat. Jeden z pierwszych Niemców, którzy pokonali trzy wielkie północne ściany Alp (Eiger, Matterhorn, Grandes Jorasses).Z zawodu inżynier budowy maszyn, przed 15 lat pracował w przemyśle lotniczym i astronautycznym. Autor wielu publikacji o tematyce górskiej i bezpieczeństwie

Zdobywcy najwyższych gór – to bohaterowie? Egoiści? Wariaci? Co sprawia, że człowiek jest gotowy zaryzykować wszystko, żeby zdobyć niedostępny szczyt? Kto to rozumie, temu nie trzeba tłumaczyć, a kto nigdy nie usłyszał wezwania gór, i tak tego nie pojmie – zdaje się mówić Jon Krakauer, doskonały pisarz i świetny wspinacz. Eiger wyśniony to zbiór jego młodzieńczych reportaży o wspinaczce.
Są tu fascynujące relacje z niebezpiecznych wypraw i wskazówki, jak radzić sobie z nudą w czasie wielodniowego oczekiwania na atak szczytowy, jest podpowiedź, co najlepiej zabrać ze sobą w góry (starannie wybraną lekturę i sprawdzonych przyjaciół!), są historie górskich celebrytów i mniej znanych, a równie ciekawych ludzi gór. Wśród całej gromady barwnych postaci pojawiają się także znajome twarze – jak choćby Kukuczki czy Rutkiewicz.
Niektórzy z nas po lekturze tej książki od razu ruszą na szlak. Ale wszystkich, nawet wielbicieli równin, Krakauer zachęci, by spojrzeć w twarz przygodzie – każdy na własną miarę!

On May 9th 1996, five expeditions launched an assault on the summit of Mount everest. The conditions seemed perfect. Twenty-four hours later one climber had died and 23 other men and women were caught in a desperate struggle for their lives as they battled against a ferocious storm that threatened to tear them ftom the mountain. In all eight climbers died that day in the worst tragedy Everest has ver seen.

Śmierć przeżywa się wszędzie jednakowo mocno, tylko reakcja na nią w górach jest nietypowa, bo takie są warunki. Ginie mój partner, a ja nie mogę się rozkleić. Nie mogę usiąść i rozmyślać. Nikt przecież po mnie nie przyjdzie, nie pomoże mi. Muszę iść dalej, bo inaczej i ja zginę.

Jerzy Kukuczka

„Kukuczka” – ten portret legendarnego himalaisty to coś więcej niż rzecz o determinacji i górach. To zapierająca dech opowieść o granicach ryzyka, które bywają granicami człowieczeństwa.

– Logicznie rzecz biorąc, nie powinienem z tobą jechać, bo wszyscy ludzie koło ciebie giną – powiedział Jerzemu Kukuczce w oczy jeden z kolegów alpinistów. Upiorne fatum czy faktycznie był odpowiedzialny za śmierć, która niemal zawsze podczas jego wypraw zbierała żniwo? Czy skoro już komuś nie możesz pomóc, bo odpadł od ściany lub umarł na obrzęk płuc, nie powinieneś już wchodzić na szczyt, po wielu miesiącach przygotowań będący w zasięgu ręki, spełniając swe marzenia?

Jak to się stało, że niewysoki, małomówny chłopak ze Śląska, elektromonter po szkole zawodowej, stał się „wielki”? Autorzy, dysponując ogromnym materiałem – pamiętnikarskimi zapiskami Kukuczki i jego książkami, rozmowami z żoną Cecylią, wywiadami z członkami wypraw, w jakich Kukuczka uczestniczył itd. – stworzyli fascynujący portret człowieka uparcie dążącego do celu, pełnego sprzeczności i zdającego sobie sprawę, że wszystkiego i wszystkich nie da się w życiu pogodzić, od młodości naznaczonego czyhającą w pobliżu śmiercią. Miał dwadzieścia trzy lata, gdy po raz pierwszy stracił w górach swego przyjaciela, rówieśnika. I czterdzieści, odpadając w 1989 roku od południowej ściany Lhotse stanowiącej bodaj najtrudniejszą próbę dla alpinisty. Tego ostatniego dnia zapisał w pamiętniku dwa zagadkowe słowa: Paradise – Raj… Ciała nie odnaleziono, grób jest… pusty!

Mam uznanie dla autorów – Dariusza Kortko i Marcina Pietraszewskiego – za odwagę w odkrywaniu pełni osobowości Kukuczki. Nie wystarczyła im ta znana wszystkim, spreparowana dla potrzeb mediów legenda. Autorzy starali się pokazać złożoność człowieka. (…) Ta biografia jest napisana z szacunkiem i ze zrozumieniem, z humorem i empatią. Podobnie jak w przypadku samego bohatera jest to mistrzowskie dzieło, wykonane w najlepszym stylu

Ze wstępu Bernadette McDonald

W góry wyruszał, bo tam czuł smak wolności, bo to była jego pasja i niekończąca się przygoda. Nie lubił dzielić się swoimi przeżyciami z gór i podejrzewam, że zabrał ze sobą wiele tajemnic, których nigdy nie poznamy. Czytam tę książkę i widzę jego portret jak we śnie. Łzy cisną się do oczu same. Pozostały mi tylko piękne wspomnienia i pamięć, pamięć, która trwa bez końca.

Cecylia Kukuczka, żona

Dla wielu osób z mojego pokolenia Kukuczka był herosem. Jednym z półbogów, którzy z uporem maniaka zdobywali kolejne ośmiotysięczniki. Ale mało kto w ludowej wówczas Polsce domyślał się, jaką cenę za chwile wolności podczas kolejnych wypraw przychodziło mu płacić. A także jego najbliższym. Oto prawdziwa opowieść o człowieku, który prawie dobrnął do celu...

Michał Nogaś, Program 3 Polskiego Radia

Szara komunistyczna codzienność. Polska pełna niedorzeczności, ograniczeń, kontroli i zatopiony w niej, z pozoru zwyczajny człowiek. Człowiek, który miał wizję, marzenia i siłę, by za nimi podążyć. W drodze na szczyt, dosłownie i w przenośni, musiał stawiać czoła przeciwnościom świata zewnętrznego… Brak sprzętu, ograniczone możliwości wyjazdu poza granice PRL, skromne środki finansowe. Ale Kukuczka tropił też swoje własne, wewnętrzne ograniczenia i im silniej stawały mu na drodze, tym w bardziej robił się zdeterminowany. Dla wszystkich tych, którzy marzą i pragną swoje marzenia urzeczywistniać, postać Kukuczki i ta książka z całą pewnością będzie bardzo inspirującą lekturą w drodze do zdobycia Korony Własnego Życia.

Jacek Masłowski. Coach, psychoterapeuta

Wydana po raz pierwszy w 1923 r. książka jest świadectwem pionierskich lat polskiego narciarstwa i zimowego taternictwa. Obecna edycja zawiera także rozdziały poświęcone powstaniu i działalności Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. Autor opisuje swoje liczne wyprawy w Tatry, pierwsze akcje ratownicze TOPR-u, wejścia do nieznanych grot i na niezdobyte dotąd szczyty. Przedstawia swoje poglądy na temat gór i taternictwa, zastanawia się również nad nazewnictwem tatrzańskim, któremu poświęca osobny szkic. Przybliża sylwetki osób niezwykle zasłużonych dla polskiej turystyki górskiej, m.in. Mieczysława Karłowicza i Klimka Bachledy. Udaje mu się w doskonały sposób zarysować klimat ówczesnego Zakopanego, przedstawić nie tylko piękno, lecz także grozę Tatr, pokazać walkę człowieka z górskim żywiołem, walkę, której niejednokrotnie nie udało się człowiekowi wygrać.

„Na tle nieba” to zbiór dziewięciu wyjątkowych opowiadań pionierów polskiej wspinaczki. Maciej Bernatt, Stanisław Biel, Zbigniew Jurkowski i Janusz Kurczab wspominają swoje wyprawy, zawsze pełne emocji i niezwykłych przygód. Książka jest zapisem niezapomnianych ekspedycji, w których przeplatają się spektakularne zwycięstwa i bolesne tragedie, radości i smutki. Opowieści przenoszą nas do czasów, kiedy to wspinaczka górska – zwłaszcza ta poza granicami kraju – nie była aktywnością tak popularną i dostępną dla wielu, jak obecnie. Tym bardziej opisane tu zmagania polskich nestorów gór zasługują na podziw i uznanie.

Opowiadania poprzedzone są słowem wstępnym Leszka Cichego – pierwszego zdobywcy Mount Everestu zimą.